3γ οξείδια -αλατα

Γ. ΟΞΕΙΔΙΑ ονοματολογία

Γενικός τύπος: ΑxOy, MxOy όπου Α αμέταλλο, Μ μέταλλο.

Δ. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΟΞΕΙΔΙΩΝ

Οξείδια λέγονται οι ενώσεις που το θετικό τους μέρος είναι μέταλλο η άμεταλλο και το αρνητικό τους Ο 2-.

Α)Τα Οξείδια των μετάλλων έχουν γενικό τύπο.

Μ2Οχ όπου Μ=μέταλλο

και χ ο αριθμός οξείδωσης του Μ

Η ονομασία των βάσεων γίνεται με τη λέξη οξείδιο και ακολουθεί το όνομα του μετάλλου. Π.χ.

1) Να2Ο

2) Κ2Ο

3) Αl2O3

4) BaO

5) CaO.

6) Ag2O

7)MgO

8) ZnO

οξείδιο νατρίου

οξείδιο καλίου

οξείδιο αργιλίου

οξείδιο του βαρίου

οξείδιο του ασβεστίου

οξείδιο του αργύρου

οξείδιο του μαγνησίου

οξείδιο του ψευδάργυρου

Αν το μέταλλο έχει περισσότερους από έναν αριθμούς οξείδωσης τότε στην ονομασία, αναφέρεται και ο αριθμός οξείδωσης Π.χ.

9) FeO οξείδιο σιδήρου ΙΙ

10)…Cu2O οξείδιο του χαλκού Ι

11 PbO2 οξείδιο μολύβδου ΙV

Β οξείδια των αμετάλλων

12) οξείδιο του σιδήρου ΙΙΙ …Fe2O3

14) οξείδιο του χαλκού ΙΙ CuO

15) PbO οξείδιο μολύβδου ΙI

Του τύπου ΣΟ Μονοξείδιο του Σ πχ 16) ΝΟ Μονοξείδιο του αζώτου

17) CO Μονοξείδιο του ανθρακα

Του τύπου ΣΟ2 Δυοξείδιο του Σ πχ 18) ΝΟ2 Δυοξείδιο του αζώτου

19) CO2 …Δυοξείδιο του άνθρακα

Του τύπου Σ2Ο3 τριοξείδιο του Σ πχ 20) Ν2Ο3 τριοξείδιο του αζώτου

21) Ρ2Ο3 τριοξείδιο του φβσφώρου

Εξαίρεση το 22) SO3 τριοξείδιο του θείου

Του τύπου Σ2Ο5 πεντοξείδιο του Σ πχ 23)……Ν2Ο5. πεντοξείδιο του αζώτου

24) Ρ2Ο5 πεντοξείδιο του φωσφόρου

25)…Cl2Ο5. πεντοξείδιο του χλωρίου

ονοματολογία οξειδίων (μάθημα )

Κατηγορίες οξειδίων:

Α. Όξινα οξείδια ή ανυδρίτες οξέων: προέρχονται από τα οξυγονούχα οξέα με αφαίρεση νερού από το μόριό τους.

Είναι οξείδια αμετάλλων

Τα όξινα οξείδια είναι κατά το πλείστον οξείδια αμετάλλων. Προκύπτουν (θεωρητικά) απ’ τα αντίστοιχα οξυγονούχα οξέα με αφαίρεση, με τη μορφή νερού, όλων των ατόμων υδρογόνου που περιέχουν.

Έτσι, για να βρούμε τον ανυδρίτη του θειικού οξέος (H2SO4) αφαιρούμε ένα μόριο Η2Ο από ένα μόριο Η2SO4, οπότε, προκύπτει SO3.

Δηλαδή, H2SO4 – H2O à SO3

Ομοίως, για να βρούμε τον ανυδρίτη του ΗΝΟ3, αφαιρούμε από δύο μόρια ΗΝΟ3 ένα μόριο νερού, οπότε προκύπτει Ν2Ο5.

Δηλαδή, 2ΗΝΟ3 – Η2Ο à Ν2Ο5

Ένας άλλος τρόπος καθορισμού του ανυδρίτη ενός οξέος είναι ο ακόλουθος:

Έστω για παράδειγμα ότι θέλουμε να βρούμε τον ανυδρίτη του Η3ΡΟ4. Κατ’ αρχάς βρίσκουμε τον αριθμό οξείδωσης του Ρ στο οξύ:

3(+1) + x +4(-2) = 0 ή x = +5.

Τον ίδιο αριθμό οξείδωσης θα έχει ο Ρ και στο οξείδιό του. Συνεπώς, το οξείδιο θα έχει τον μοριακό τύπο: Ρ2Ο5.

Άλλα οξείδια αμετάλλων:

CO μονοξείδιο του άνθρακα

ΝΟ μονοξείδιο του αζώτου

Ν2Ο4 τεταρτοξείδιο του αζώτου

Β. Βασικά οξείδια ή ανυδρίτες βάσεων: προέρχονται από τις βάσεις με αφαίρεση νερού από το μόριό τους.

Τα οξείδια αυτά είναι συνήθως οξείδια μετάλλων και παραδείγματα τέτοιων οξειδίων είναι το Na2O, το CaO, το Fe2O3.

Τα βασικά οξείδια προκύπτουν (θεωρητικά) από τις αντίστοιχες βάσεις με αφαίρεση, με τη μορφή νερού όλων των ατόμων υδρογόνου που περιέχουν.

Με τη λογική αυτή βρίσκουμε τους ανυδρίτες των βάσεων Ca(OH)2, NaOH και Fe(OH)3 :

Ca(OH)2 – H2O ® CaO

2NaOH – H2O ® Na2O

2Fe(OH)3 – 3H2O ® Fe2O3

Ένας πιο εύκολος τρόπος για τον καθορισμό του ανυδρίτη μιας βάσης στηρίζεται στην παρατήρηση, ότι τόσο ο ανυδρίτης όσο και η βάση περιέχουν το μέταλλο με τον ίδιο αριθμό οξείδωσης . Κατόπιν τούτου, ο ανυδρίτης του Mg(ΟΗ)2 είναι το MgO, αφού το Mg και στις δύο ενώσεις έχει αριθμό οξείδωσης +2.

3. Επαμφοτερίζοντα οξείδια

Επαμφοτερίζον είναι το οξείδιο εκείνο που άλλοτε συμπεριφέρεται ως οξύ και άλλοτε ως βάση. Αυτή του η συμπεριφορά καθορίζεται από τη φύση της ουσίας με την οποία αντιδρά. Έτσι, το Al2O3 κατά την αντίδραση με ένα οξύ συμπεριφέρεται ως βάση, Al(OH)3, ενώ κατά την αντίδρασή του με μία βάση, συμπεριφέρεται ως οξύ, H3AlO3, (αργιλικό οξύ ).

Χαρακτηριστικές ιδιότητες των αλάτων

Προκύπτουν από την εξουδετέρωση οξέων και βάσεων

HCl + NaOH → NaCl + H2O

•Από την αντίδραση δραστικού μετάλλου με οξύ

Fe + 2HCl → FeCl2 + H2

•Τα άλατα, ως ιοντικές ενώσεις, διίστανται πλήρως, είναι δηλ. ισχυροί ηλεκτρολύτες

•Τα υδατικά τους διαλύματα και τα τήγματα τους είναι καλοί αγωγοί του ηλεκτρισμού.

•Έχουν υψηλά σημεία τήξης

•Πολλά είναι ευδιάλυτα στο νερό

ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΛΑΤΩΝ

Άλατα λέγονται οι ενώσεις που το θετικό τους μέρος είναι μέταλλο ή ρίζα ΝΗ4+ και το αρνητικό τους αμέταλλο ή ρίζα με αρνητικό αριθμό οξείδωσης.

Ο γενικός τύπος των αλάτων είναι:

ΘψΑx Θ=μέταλλο ή ρίζα ΝΗ4+ x=Α.Ο του Θ

Α=αμέταλλο ή ρίζα εκτός ΟΗ- ψ=Α.Ο του Α

Διακρίνουμε τις περιπτώσεις:

α. Α=αμέταλλο ή η ρίζα CN-. Τότε το αλάτι ονομάζεται με το όνομα του αμέταλλου έχοντας κατάληξη -ουχο και ακολουθεί το όνομα του θειικού μέρους.

β. Α=ρίζα. Τότε το αλάτι ονομάζεται με το όνομα της ρίζας και ακολουθεί το όνομα του θετικού μέρους. Π.χ.

τα άλατα

ηλεκτρόλυση διαλύματος KI

ηλεκτρόλυση διαλύματος NaCl