ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮฺ พระผู้ทรงเมตตายิ่ง พระผู้ทรงปรานียิ่ง
{89:1} ขอสาบานด้วยรุ่งสาง
{89:2} และด้วยเหล่าราตรีทั้งสิบ
{89:3} และด้วยสิ่งที่เป็นคู่และที่เป็นคี่
{89:4} และด้วยรัติกาลยามมันผ่านพ้น
{89:5} ในดังกล่าวนั้นเป็นการสาบานสำหรับผู้ที่มีปัญญาไม่ใช่หรือ?
{89:6} เธอไม่เห็นดอกหรือว่า พระเจ้าของเธอทรงกระทำเช่นใดต่อพวกอาด
{89:7} แห่งอิร่อม ที่มีเสาหินสูงตระหง่าน
{89:8} ซึ่งไม่ได้มีการสร้างเยี่ยงนั้นในเมืองอื่น ๆ
{89:9} และพวกษะมูดผู้สกัดหิน ณ หุบเขา
{89:10} และฟิรเอานฺเจ้าแห่งเสาตรึง
{89:11} บรรดาผู้ซึ่งละเมิดในบรรดาบ้านเมือง
{89:12} แล้วก่อความเสียหายอย่างมากมายในบ้านเมืองเหล่านั้น
{89:13} ดังนั้นพระเจ้าของเธอจึงกระหน่ำการลงโทษนานาชนิดบนพวกเขา
{89:14} แท้จริงพระเจ้าของเธอนั้นทรงเฝ้าดูอย่างแน่นอน
{89:15} ส่วนมนุษย์นั้น เมื่อพระเจ้าของเขาทรงทดสอบเขา โดยทรงให้เกียรติแก่เขาและทรงโปรดปรานเขา เขาก็จะกล่าวว่า "พระเจ้าของฉันทรงให้เกียรติแก่ฉัน"
{89:16} แต่ครั้นพระองค์ทรงทดสอบเขาและทรงจำกัดปัจจัยยังชีพของเขา เขาก็จะกล่าวว่า "พระเจ้าของฉันทรงเหยียดหยามฉัน"
{89:17} ไม่ใช่เช่นนั้นดอก! ทว่าพวกเธอไม่ได้ให้เกียรติแก่เด็กกําพร้าต่างหาก
{89:18} และพวกเธอไม่ได้ส่งเสริมกันในการให้อาหารแก่คนยากจนขัดสน
{89:19} และพวกเธอกินมรดกกันอย่างหมดเกลี้ยง
{89:20} และพวกเธอรักทรัพย์สมบัติอย่างดื่มด่ำ
{89:21} ไม่ใช่เช่นนั้นดอก! เมื่อแผ่นดินถูกทำให้สั่นสะเทือนเป็นผุยผง
{89:22} และพระเจ้าของเธอเสด็จมาพร้อมทั้งมะลาอิกะฮฺเป็นแถว ๆ
{89:23} และวันนั้นนรกญะฮันนัมจะถูกนำมาให้ปรากฏ ในวันนั้นมนุษย์จะรำลึกขึ้นมาได้ แต่การรำลึกนั้นจะมีผลแก่เขาได้อย่างใด?
{89:24} เขาจะกล่าวว่า "โอ้ ถ้าฉันได้ทำความดีให้แก่ชีวิตของฉันก็คงดี!"
{89:25} แล้วในวันนั้นไม่มีผู้ใดสักคนลงโทษเช่นการลงโทษของพระองค์
{89:26} และไม่มีผู้ใดสักคนผูกมัดเช่นการผูกมัดของพระองค์
{89:27} โอ้ ชีวิตที่สงบมั่น!
{89:28} จงกลับมายังพระเจ้าของเธอด้วยความปิติยินดีและเป็นที่ปิติยินดีเถิด
{89:29} แล้วจงเข้ามาอยู่ในหมู่บ่าวของฉัน
{89:30} และจงเข้ามาอยู่ในสวนสวรรค์ของฉัน