ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮฺ พระผู้ทรงเมตตายิ่ง พระผู้ทรงปรานียิ่ง
{81:1} เมื่อดวงอาทิตย์ถูกม้วนดับแสงลง
{81:2} และเมื่อบรรดาดวงดาวร่วงหล่นลงมากระจัดกระจาย
{81:3} และเมื่อบรรดาภูเขาถูกเคลื่อนย้าย
{81:4} และเมื่ออูฐท้องสิบเดือนถูกทอดทิ้ง
{81:5} และเมื่อสัตว์เปรียวถูกต้อนมารวมกัน
{81:6} และเมื่อทะเลลุกเป็นเพลิง
{81:7} และเมื่อชีวิตทั้งหลายถูกจัดเป็นคู่
{81:8} และเมื่อทารกหญิงที่ถูกฝังทั้งเป็นนั้นถูกถาม
{81:9} ด้วยความผิดอันใดเขาจึงถูกฆ่า
{81:10} และเมื่อบันทึกทั้งหลายถูกกางแผ่
{81:11} และเมื่อฟ้าถูกเลิกออก
{81:12} และเมื่อนรกถูกจุดให้ลุกสว่างจ้า
{81:13} และเมื่อสวรรค์ถูกนำมาใกล้
{81:14} ทุกชีวิตย่อมรู้สิ่งที่ตนได้นำมา
{81:15} ฉันขอสาบานด้วยดวงดาว
{81:16} ที่โคจรลับดวง
{81:17} ฉันขอสาบานด้วยราตรีเมื่อมันเหือดหาย
{81:18} และด้วยรุ่งอรุณเมื่อมันสว่าง
{81:19} แท้จริงอัลกุรอานนี้คือคําพูดของ(ญิบรีล)ทูตผู้ทรงเกียรติ
{81:20} ผู้ทรงพลัง ผู้มีตําแหน่งสูงส่ง ณ พระเจ้าแห่งบัลลังก์
{81:21} เป็นที่เชื่อฟัง อีกทั้งเป็นผู้ซื่อสัตย์
{81:22} และสหายของพวกเธอนั้นไม่ใช่คนวิกลจริต
{81:23} และโดยแน่นอน(มุหัมมัด)ได้เห็นเขา ณ ขอบฟ้าอันชัดแจ้ง
{81:24} และเขาไม่ใช่เป็นผู้ปิดบังเรื่องเร้นลับ
{81:25} และอัลกุรอานนี้ไม่ใช่คํากล่าวของชัยฏอนที่ถูกอเปหิ
{81:26} แล้วพวกเธอจะไปทางไหนเล่า?
{81:27} มันเพียงแต่เป็นข้อตักเตือนแก่สากลโลก
{81:28} สำหรับบุคคลในหมู่พวกเธอ ที่ประสงค์จะอยู่ในทางอันเที่ยงตรง
{81:29} และพวกเธอจะไม่สมประสงค์ เว้นแต่อัลลอฮฺพระเจ้าแห่งสากลโลกจะทรงประสงค์