36. ซูเราะฮฺยาซีน (บท ยาซีน)

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮฺ พระผู้ทรงเมตตายิ่ง พระผู้ทรงปรานียิ่ง

{36:1} ยาซีน

{36:2} ขอสาบานด้วยอัลกุรอานที่มีคําสั่งอันรัดกุม

{36:3} แท้จริง เธอเป็นผู้หนึ่งในหมู่ผู้ถูกส่งมาอย่างแน่นอน

{36:4} (เป็นผู้)อยู่บนแนวทางอันเที่ยงธรรม

{36:5} อัลกุรอานนี้เป็นการประทานลงมาจากพระผู้ทรงอํานาจ พระผู้ทรงปรานีเสมอ

{36:6} เพื่อเธอจะได้ตักเตือนกลุ่มชนหนึ่งซึ่งบรรพบุรุษของพวกเขาไม่ได้ถูกตักเตือนมาก่อน ดังนั้น พวกเขาจึงไม่สนใจ

{36:7} โดยแน่นอน พระประกาศิตได้เป็นที่สมจริงแล้วแก่พวกเขาส่วนมาก เพราะพวกเขาไม่มีศรัทธา

{36:8} แท้จริงเราได้คล้องพันธนาการที่คอของพวกเขา (มือ)จึงติดที่คาง พวกเขาจึงต้องเงยขึ้น

{36:9} และเราได้ทำเครื่องกีดขวางไว้ข้างหน้าพวกเขา และเครื่องกีดขวางไว้ข้างหลังพวกเขา และเราได้ปกคลุมพวกเขา พวกเขาจึงมองไม่เห็น

{36:10} และมีผลเท่ากันแก่พวกเขา เธอจะตักเตือนพวกเขาหรือไม่ตักเตือนพวกเขา พวกเขาก็จะไม่มีศรัทธา

{36:11} แท้จริง เธอเพียงแต่ตักเตือนผู้ที่ปฏิบัติตามข้อตักเตือนและเกรงกลัวพระผู้ทรงเมตตาโดยทางลับ ดังนั้น จงแจ้งข่าวดีแก่เขาด้วยการอภัยโทษและรางวัลอันมีเกียรติ

{36:12} แท้จริงเราเป็นผู้ให้คนตายกลับมีชีวิตขึ้น และเราบันทึกสิ่งที่พวกเขาได้ประกอบไว้ และร่องรอยของพวกเขา และทุกสิ่งนั้นเราได้รวบรวมไว้อย่างครบถ้วนในผู้นำอันชัดแจ้ง

{36:13} และจงเล่าเรื่องชาวเมืองนั้นแก่พวกเขา เมื่อมีทูตหลายคนมายังเมืองนั้น

{36:14} เมื่อเราส่งทูตสองคนไปยังพวกเขา พวกเขาได้ปฏิเสธเขาทั้งสอง

ดังนั้น เราจึงหนุนเพิ่มด้วยทูตคนที่สาม แล้วพวกเขาได้กล่าวว่า "แท้จริงพวกเราถูกส่งมายังพวกท่าน"

{36:15} พวกเขากล่าวว่า "พวกท่านเพียงแต่เป็นสามัญชนเยี่ยงพวกเรา และพระผู้ทรงทรงเมตตาไม่ได้ทรงประทานสิ่งใดลงมาเลย พวกท่านเพียงแต่โกหก"

{36:16} พวกเขากล่าวว่า "พระเจ้าของเราทรงรู้ดียิ่งว่า เราถูกส่งมายังพวกท่านอย่างแน่นอน"

{36:17} "และพวกเรามีหน้าที่เพียงแต่การประกาศเชิญชวนอันชัดแจ้งเท่านั้น"

{36:18} พวกเขากล่าวว่า "แท้จริงพวกเราเห็นพวกท่านเป็นลางร้าย หากพวกท่านไม่ยอมหยุดยั้ง เราจะเอาหินขว้างพวกท่านจนตาย และแน่นอนการลงโทษอันเจ็บปวดจากพวกเราจะประสบแก่พวกท่าน"

{36:19} พวกเขากล่าวว่า "ลางร้ายของพวกท่านอยู่กับพวกท่านเอง พวกท่านได้ถูกตักเตือนมาก่อนแล้วไม่ใช่หรือ? ทว่าพวกท่านเป็นหมู่ชนผู้ฝ่าฝืนต่างหาก"

{36:20} และชายคนหนึ่งจากชานเมืองได้มาอย่างรีบเร่ง เขากล่าวว่า "พวกท่านจงปฏิบัติตามบรรดาทูต"

{36:21} "พวกท่านจงปฏิบัติตามผู้ที่ไม่ได้เรียกร้องรางวัลใด ๆ จากพวกท่าน"

{36:22} "และเหตุใดเล่าฉันจะไม่เคารพสักการะผู้ทรงบังเกิดฉัน และสู่พระองค์เท่านั้น ที่พวกท่านจะถูกนำกลับคืน"

{36:23} "จะให้ฉันยึดถือพระเจ้าอื่นใด นอกจากพระองค์กระนั้นหรือ? หากพระผู้ทรงเมตตาทรงประสงค์จะก่อความทุกข์ยากแก่ฉัน การรับรองของพวกเขาจะไม่ก่อประโยชน์อันใดแก่ฉันเลย และพวกเขาก็ไม่อาจช่วยฉันให้รอดพ้น"

{36:24} "แท้จริง เมื่อนั้นฉันจะอยู่ในการหลงผิดอย่างชัดแจ้ง"

{36:25} "แท้จริงฉันศรัทธาต่อพระเจ้าของพวกท่าน ดังนั้น พวกท่านจงฟังฉันเถิด"

{36:26} มีเสียงกล่าวว่า "จงเข้าในสวรรค์เถิด" เขากล่าวว่า "โอ้ หากหมู่ชนของฉันได้รู้ก็คงดี!"

{36:27} "ถึงการที่พระเจ้าของฉันทรงอภัยให้แก่ฉัน และทรงทำให้ฉันอยู่ในหมู่ผู้มีเกียรติ"

{36:28} และเราไม่ได้ส่งไพร่พลลงมาจากฟากฟ้าแก่หมู่ชนของเขาหลังจากเขา และเราก็ไม่จำเป็นต้องส่งพวกเขาลงมา

{36:29} มันเพียงแต่เป็นเสียงกัมปนาทเพียงหนหนึ่ง พลันพวกเขาก็ดับเงียบ

{36:30} น่าเวทนาต่อปวงบ่าวนัก ไม่มีศาสนทูตคนใดมายังพวกเขา เว้นแต่พวกเขาได้เย้ยหยันเขา

{36:31} พวกเขาไม่ได้พิจารณาดอกหรือว่า ชนกี่รุ่นก่อนหน้าพวกเขาเราได้ทำลาย โดยที่พวกเขาเหล่านั้นไม่ได้กลับมายังพวกเขา

{36:32} และทุกคนในหมู่พวกเขาทั้งมวลจะถูกนำมาปรากฏตัวต่อหน้าเรา

{36:33} และสัญญาณหนึ่งสำหรับพวกเขาก็คือ แผ่นดินที่แห้งแล้งเราได้ชุบชีวิตมันขึ้นมา และเราได้นำเมล็ดพืชออกมาจากมัน ซึ่งส่วนหนึ่งของมันพวกเขาใช้กิน

{36:34} และในแผ่นดินนั้น เราได้บันดาลให้มีเหล่าเรือกสวน จากอินทผาลัมและองุ่น และเราได้บันดาลให้ตาน้ำพวยพุ่งในนั้น

{36:35} เพื่อพวกเขาจะได้กินผลไม้จากสวน และสิ่งที่มือของพวกเขาได้ผลิตมันขึ้นมา แล้วพวกเขาจะไม่ขอบพระคุณกระนั้นหรือ?

{36:36} พระพิสุทธิคุณแห่งพระผู้ทรงสร้างทุกสิ่งทั้งหมดเป็นคู่ ๆ จากสิ่งที่แผ่นดินได้ให้งอกเงยขึ้นมา และจากตัวของพวกเขาเอง และจากสิ่งที่พวกเขาไม่รู้

{36:37} และสัญญาณหนึ่งสำหรับพวกเขาก็คือราตรี ที่เราได้ถลกทิวาออกจากมัน แล้วพวกเขาก็อยู่ในความมืด

{36:38} และดวงอาทิตย์โคจรตามวิถีของมัน นั่นคือการกำหนดของพระผู้ทรงอำนาจ พระผู้ทรงรอบรู้

{36:39} และดวงจันทร์นั้น เราได้กำหนดให้มันโคจรตามตำแหน่ง จนกระทั่งมันได้กลับคืนเป็นเช่นกิ่งอินทผาลัมแห้ง

{36:40} ดวงอาทิตย์ก็ไม่สมควรแก่มันที่จะไล่ตามใกล้ดวงจันทร์ และราตรีก็จะไม่ล้ำหน้าทิวา และทั้งหมดนั้นจะเวียนว่ายอยู่ในจักรวาล

{36:41} และสัญญาณหนึ่งสำหรับพวกเขาก็คือ เราได้บรรทุกลูกหลานของพวกเขาไว้ในเรือจนเต็ม

{36:42} และเราได้สร้างแบบเดียวกันนี้แก่พวกเขา เพื่อให้พวกเขาขับขี่

{36:43} และถ้าเราประสงค์เราก็จะทำให้พวกเขาจม พวกเขาจะไม่มีผู้ช่วยเหลือ และพวกเขาก็จะไม่ถูกช่วยให้รอดพ้น

{36:44} เว้นแต่ด้วยความเมตตาจากเราและความเพลิดเพลินชั่วระยะหนึ่ง

{36:45} และเมื่อได้มีเสียงกล่าวแก่พวกเขาว่า "จงระวังสิ่งที่อยู่ข้างหน้าพวกเธอ และสิ่งที่อยู่ข้างหลังพวกเธอ เพื่อพวกเธอจะได้รับความเมตตา"

{36:46} และไม่มีสัญญาณสักอย่างในบรรดาสัญญาณของพระเจ้าของพวกเขาได้มีมายังพวกเขา โดยที่พวกเขาไม่ผินหลังให้แก่สัญญาณเหล่านั้น

{36:47} และเมื่อมีเสียงกล่าวแก่พวกเขาว่า "จงบริจาคจากสิ่งที่อัลลอฮฺทรงประทานเป็นปัจจัยยังชีพแก่พวกเธอ" บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาก็กล่าวแก่บรรดาผู้มีศรัทธาว่า "เราจะให้อาหารแก่ผู้ที่หากอัลลอฮฺทรงประสงค์ก็จะให้อาหารแก่เขากระนั้นหรือ? พวกท่านเพียงแต่อยู่ในการหลงผิดอย่างชัดแจ้ง"

{36:48} และพวกเขากล่าวว่า "เมื่อใดเล่าสัญญานี้จะเกิดขึ้น หากพวกท่านเป็นผู้สัตย์จริง"

{36:49} พวกเขาเพียงแต่คอยเสียงกัมปนาทเพียงครั้งเดียว ซึ่งจะคร่าชีวิตพวกเขา ในขณะที่พวกเขาโต้เถียงกันอยู่

{36:50} แล้วพวกเขาก็ไม่สามารถจะสั่งเสียอันใด และพวกเขาก็ไม่ทันจะกลับไปยังครอบครัวของพวกตนได้

{36:51} และแตรก็จะถูกเป่าขึ้น ทันใดนั้นพวกเขาจะออกจากหลุมฝังศพ แล้วพวกเขาก็รีบรุดไปยังพระเจ้าของพวกตน

{36:52} พวกเขากล่าวว่า "โอ้ ความหายนะแก่เรา! ผู้ใดเล่าที่ปลุกเราให้ฟื้นขึ้นจากที่นอนของเรา?" (จะมีเสียงกล่าวขึ้นว่า) "นี่แหละคือสิ่งที่พระผู้ทรงเมตตายิ่ง ได้ทรงสัญญาไว้

และบรรดาศาสนทูตนั้นพูดจริง"

{36:53} มันเพียงแต่เป็นเสียงกัมปนาทเพียงครั้งเดียว ทันใดนั้นพวกเขาทั้งหมดก็จะถูกนำมาปรากฏต่อหน้าเรา

{36:54} ในวันนั้นไม่มีชีวิตใดจะถูกอยุติธรรมแต่ประการใด และพวกเธอจะไม่ได้รับการตอบแทน

นอกจากสิ่งที่พวกเธอได้ปฏิบัติไว้

{36:55} แท้จริง ในวันนั้นชาวสวรรค์จะอยู่ในกิจกรรมอันสุขสำราญ

{36:56} พวกเขาและคู่ครองของพวกเขาจะอยู่ภายใต้ร่มเงา นอนเอกเขนกอยู่บนเก้าอี้นวม

{36:57} พวกเขาในสวนสวรรค์นั้นจะได้รับผลไม้ และพวกเขาจะได้รับสิ่งที่พวกเขาปราถนา

{36:58} ความศานติ! พระดํารัสหนึ่งจากพระเจ้าผู้ทรงปรานียิ่ง

{36:59} วันนี้พวกเธอจงถอยห่าง โอ้ อาชญากรทั้งหลาย!

{36:60} ฉันไม่ได้บัญชาพวกเธอดอกหรือ? ดูกร ลูกหลานของอาดัม! ว่าพวกเธอ อย่าได้เคารพสักการะชัยฏอน แท้จริงมันนั้นเป็นศัตรูตัวฉกาจของพวกเธอ

{36:61} และพวกเธอจงเคารพสักการะฉัน นี่คือแนวทางอันเที่ยงแท้

{36:62} และโดยแน่นอน มันได้ทำให้หมู่ชนจำนวนมากของพวกเธอหลงทาง เหตุใดพวกเธอจึงไม่ใช้สติปัญญาใคร่ครวญเล่า?

{36:63} นี่คือนรกญะฮันนัม ซึ่งพวกเธอถูกสัญญาไว้

{36:64} วันนี้พวกเธอจะเข้าไปลิ้มรสมัน เนื่องเพราะพวกเธอปฏิเสธ

{36:65} วันนี้เราจะปิดผนึกปากของพวกเขา และมือของพวกเขาจะพูดกับเรา และเท้าของพวกเขาจะเป็นพยานตามที่พวกเขาได้ปฏิบัติไว้

{36:66} และหากเราประสงค์เราก็จะทำให้ตาของพวกเขาบอดลง แล้วพวก

เขาก็จะคลำหาทางเที่ยง แต่พวกเขาจะเห็นได้อย่างใด?

{36:67} และหากเราประสงค์ เราก็จะแปลงรูปของพวกเขาให้อยู่กับที่ของพวกเขา แล้วพวกเขาก็ไม่อาจจะไปข้างหน้าได้และก็ไม่อาจจะถอยกลับได้

{36:68} และผู้ใดที่เราทำให้เขามีอายุยืนนาน เราจะให้เขากลับคืนสู่สภาพเมื่อตอนแรกเกิด แล้วพวกเขาไม่ใช้สติปัญญาใคร่ครวญบ้างหรือ?

{36:69} เราไม่ได้สอนบทกวีแก่เขา และไม่เหมาะสมสำหรับเขาที่จะเป็นกวี มันเพียงแต่เป็นข้อตักเตือนและเป็นคัมภีร์อันชัดแจ้ง

{36:70} เพื่อตักเตือนผู้ที่มีชีวิต และเพื่อข้อตักเตือนนั้นเป็นหลักฐานยืนยันแก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา

{36:71} และพวกเขาไม่ได้พิจารณาดูดอกหรือว่า เราได้สร้างปศุสัตว์ขึ้นมาเพื่อพวกเขา จากสิ่งที่มือของเราได้ทำขึ้น แล้วพวกเขาก็ได้ครอบครองมัน

{36:72} และเราได้ทำให้มันยอมจำนนแก่พวกเขา บางชนิดจึงเป็นพาหนะแก่พวกเขา และบางชนิดพวกเขาก็ใช้กินเป็นอาหาร

{36:73} และในตัวมันนั้นมีประโยชน์มากหลายและเครื่องดื่มสำหรับพวกเขา แล้วพวกเขาจะยังไม่ขอบพระคุณอีกหรือ?

{36:74} และพวกเขาได้ยึดถือเอาพระเจ้ามากหลายอื่นจากอัลลอฮฺ หวังว่าพวกเขาจะได้รับความช่วยเหลือ

{36:75} พวกมันไม่สามารถช่วยเหลือพวกเขาได้ พวกเขาจะถูกนำมาปรากฏตัวเป็นกองพลแก่พวกมัน

{36:76} ดังนั้น อย่าได้ให้คำพูดของพวกเขาทำให้เธอเสียใจ แท้จริงเรารู้ดีถึงสิ่งที่พวกเขาปิดบัง และสิ่งที่พวกเขาเปิดเผย

{36:77} มนุษย์ไม่ได้พิจารณาดูดอกหรือว่า เราได้บังเกิดเขามาจากน้ำอสุจิ แล้วจงดูเถิด เขาได้กลายเป็นคู่ปรปักษ์ตัวฉกาจ

{36:78} และเขาได้ยกอุทาหรณ์เปรียบเทียบแก่เรา และเขาได้ลืมต้นกำเนิดของเขา เขากล่าวว่า "ผู้ใดเล่าจะชุบชีวิตกระดูกขึ้นมาอีก ในเมื่อมันเป็นผุยผงไปแล้ว"

{36:79} จงกล่าวเถิด "พระผู้ทรงให้กำเนิดมันครั้งแรกนั้น จะทรงชุบชีวิตมันขึ้นมา และพระองค์เป็นผู้ทรงรอบรู้การบังเกิดทุกสิ่ง"

{36:80} พระผู้ทรงบันดาลไฟสำหรับพวกเธอจากต้นไม้เขียวสด แล้วพวกเธอก็ใช้มันจุดไฟ

{36:81} พระองค์ผู้ทรงสร้างชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน จะไม่ทรงสามารถที่จะสร้างเช่นเดียวกับพวกเขากระนั้นหรือ? ย่อมได้แน่นอน และพระองค์คือพระผู้ทรงสร้างที่ยิ่งใหญ่ พระผู้ทรงรอบรู้

{36:82} แท้จริงพระบัญชาของพระองค์เมื่อทรงประสงค์สิ่งใด พระองค์ก็จะตรัสแก่มันว่า "จงเป็น แล้วมันก็จะเป็นขึ้นมา"

{36:83} ดังนั้นพระพิสุทธิคุณแห่งพระผู้ซึ่งอำนาจการปกครองทุกสิ่งอยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์ และยังพระองค์เท่านั้นที่พวกเธอจะถูกนำกลับไป