ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮฺ พระผู้ทรงเมตตายิ่ง พระผู้ทรงปรานียิ่ง
{59:1} สิ่งที่อยู่ในชั้นฟ้าทั้งหลาย และสิ่งที่อยู่ในแผ่นดินต่างสดุดีแด่อัลลอฮฺ และพระองค์คือพระผู้ทรงมีอํานาจ พระผู้ทรงปรีชาญาณ
{59:2} พระองค์คือพระผู้ทรงนำบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาในหมู่ชาวคัมภีร์ออกจากบ้านเรือนของพวกเขา ตั้งแต่ครั้งแรกของการชุมนุมเพื่อขับไล่ พวกเธอไม่เคยคาดคิดกันเลยว่า พวกเขาจะออกไป และพวกเขาเองก็คิดว่า ป้อมปราการของพวกเขานั้น จะป้องกันพวกเขาให้รอดพ้นจากอัลลอฮฺได้ แต่(การลงโทษของ)อัลลอฮฺได้มีมายังพวกเขาโดยที่พวกเขาไม่ได้เคยคาดคิดมาก่อน และพระองค์ทรงโยนความหวาดกลัวลงในจิตใจของพวกเขา พวกเขาจึงทำลายบ้านเรือนของพวกตนด้วยน้ำมือของตนเอง และด้วยน้ำมือของบรรดาศรัทธาชน จงยึดถือเป็นบทเรียนเถิด โอ้ ผู้มีสติปัญญาทั้งหลาย!
{59:3} และหากไม่ใช่เพราะอัลลอฮฺได้ทรงกําหนดการเนรเทศแก่พวกเขาแล้ว แน่นอนพระองค์จะทรงลงโทษพวกเขาในโลกนี้ และในปรโลก พวกเขาต้องถูกลงโทษด้วยไฟนรก
{59:4} ทั้งนี้ก็เพราะว่า พวกเขาต่อต้านอัลลอฮฺและศาสนทูตของพระองค์ และผู้ใดต่อต้านอัลลอฮฺ แท้จริงอัลลอฮฺเป็นผู้ทรงเข้มงวดในการลงโทษ
{59:5} การที่พวกเธอโค่นต้นอินทผาลัมหรือปล่อยให้มันยังคงยืนอยู่บนโคนของมันนั้น ก็เนื่องด้วยพระอนุมัติของอัลลอฮฺ และเพื่อพระองค์จะทำให้บรรดาผู้ฝ่าฝืนได้รับอัปยศ
{59:6} และสิ่งใดที่อัลลอฮฺทรงให้ศาสนทูตของพระองค์ยึดมาได้จากพวกเขา พวกเธอไม่ได้เหน็ดเหนื่อยด้วยการขี่ม้าหรือขี่อูฐออกไป แต่อัลลอฮฺทรงให้บรรดาศาสนทูตของพระองค์มีอํานาจเหนือผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และอัลลอฮฺคือพระผู้ทรงอานุภาพเหนือทุกสิ่ง
{59:7} และสิ่งใดที่อัลลอฮฺทรงให้ศาสนทูตของพระองค์ยึดมาได้จากชาวเมืองนั้น ก็เป็นสิทธิ์ของอัลลอฮฺ และศาสนทูต และญาติสนิท และเด็กกำพร้า และผู้ขัดสน และผู้เดินทาง เพื่อมันจะไม่ได้หมุนเวียนอยู่ในระหว่างผู้มั่งมีของพวกเธอเท่านั้น และอันใดที่ศาสนทูตได้นำมาให้แก่พวกเธอ ก็จงรับเอาไว้ และอันใดที่เขาได้ห้ามเกี่ยวกับมัน พวกเธอก็จงละเว้นเสีย พวกเธอจงยำเกรงอัลลอฮฺเถิด แท้จริงอัลลอฮฺเป็นผู้ทรงเข้มงวดในการลงโทษ
{59:8} (สินเชลย)เป็นของบรรดาผู้อพยพที่ขัดสน ซึ่งถูกขับไล่ออกจากบ้านเกิดเมืองนอนของพวกตนและทอดทิ้งทรัพย์สินของพวกตน เพื่อแสวงหาความโปรดปรานจากอัลลอฮฺ และความยินดีของพระองค์และช่วยเหลืออัลลอฮฺและศาสนทูตของพระองค์ ชนเหล่านั้น พวกเขาคือผู้สัตย์จริง
{59:9} และบรรดาผู้ที่ได้ตั้งหลักแหล่งอยู่ที่นครมะดีนะฮฺ และพวกเขานี้ศรัทธาก่อนหน้าการอพยพของพวกเขาเหล่านั้น พวกเขารักใคร่ผู้ที่อพยพมายังพวกเขา และพวกเขาไม่พบความต้องการอยู่ในทรวงอกของพวกตนในสิ่งที่ได้ถูกประทานให้ และพวกเขาเสียสละต่อผู้อื่นก่อนตนเอง ถึงแม้ว่าพวกเขายังมีความจำเป็นก็ตาม และผู้ใดถูกปกป้องให้พ้นจากความตระหนี่ของตัวเอง ชนเหล่านั้น พวกเขาเป็นผู้ประสบความสำเร็จ
{59:10} และบรรดาผู้ที่มาหลังจากพวกเขา โดยพวกเขากล่าวว่า "พระเจ้าของพวกข้าฯ! โปรดอภัยให้แก่พวกข้าฯ และพี่น้องของพวกข้าฯ ผู้ซึ่งได้มีศรัทธาก่อนหน้าพวกข้าฯ และอย่าทรงบันดาลให้มีความเคียดแค้นเกิดขึ้นในหัวใจของพวกข้าฯต่อบรรดาผู้มีศรัทธา พระเจ้าของพวกข้าฯ! แท้จริงพระองค์คือพระผู้ทรงเอ็นดู พระผู้ทรงปรานีเสมอ"
{59:11} เธอไม่เห็นดอกหรือ? บรรดาผู้ที่กลับกลอก กล่าวแก่พี่น้องของพวกตนที่ปฏิเสธศรัทธาในหมู่ชาวคัมภีร์ว่า "หากพวกท่านถูกไล่ออก เราก็จะออกไปพร้อมกับพวกท่านด้วยแน่ และเราจะไม่เชื่อฟังผู้ใดเป็นอันขาดในเรื่องเกี่ยวกับพวกท่าน และหากพวกท่านถูกโจมตี เราก็จะช่วยเหลือพวกท่านแน่นอน" และอัลลอฮฺทรงเป็นพยานว่า พวกเขาเป็นผู้กล่าวเท็จ
{59:12} หากพวกเขาถูกขับไล่ออกไป พวกคนสับปลับเหล่านั้นก็จะไม่ออกไปพร้อมกับพวกเขาดอก และถ้าพวกเขาถูกโจมตี บรรดาคนสับปลับเหล่านั้นก็จะไม่ช่วยเหลือพวกเขา และแม้จะช่วยเหลือพวกเขา พวกคนสับปลับก็จะผินหลังหนี พวกเขาก็จะไม่ได้รับความช่วยเหลือ
{59:13} แน่นอนพวกเธอนั้นเป็นที่หวาดเกรงในทรวงอกของพวกเขายิ่งกว่าที่พวกเขามีต่ออัลลอฮฺ ทั้งนี้ก็เพราะว่าพวกเขาเป็นหมู่ชนที่ไม่เข้าใจ
{59:14} พวกเขาทั้งหมดจะไม่ต่อสู้กับพวกเธอ เว้นแต่ในเมืองที่มีป้อมปราการ หรือจากเบื้องหลังของ
กําแพง การเป็นศัตรูระหว่างพวกเขากันเองนั้นรุนแรงยิ่งนัก เธอเข้าใจว่าพวกเขารวมกันเป็นปึกแผ่น แต่
อันที่จริง จิตใจของพวกเขาแตกแยกกัน ทั้งนี้ก็เพราะว่าพวกเขาเป็นหมู่ชนที่ไม่ใช้สติปัญญาใคร่ครวญ
{59:15} อุปมาพวกเขา อุปมัยดั่งบรรดา(พวกยิว)ก่อนหน้าพวกเขาเพียงเล็กน้อย ซึ่งพวกเขาได้ลิ้มรสผลร้ายแห่งการงานของตนเอง และพวกเขาได้รับการลงโทษอันเจ็บปวด
{59:16} ประหนึ่งเช่นชัยฏอนเมื่อมันกล่าวแก่มนุษย์ว่า "จงปฏิเสธศรัทธาเถิด" ครั้นเมื่อเขาได้ปฏิเสธศรัทธาแล้ว มันก็จะกล่าวว่า "ฉันขอปลีกตัวออกจากเธอ แท้จริงฉันกลัวอัลลอฮฺพระเจ้าแห่งสากลโลก"
{59:17} ดังนั้น บั้นปลายของเขาทั้งสองคือ เขาทั้งสองจะพำนักอยู่ในนรก เป็นผู้พำนักอยู่ในนั้นตลอดกาล และนั่นคือการตอบแทนของบรรดาผู้อธรรม
{59:18} ดูกร บรรดาผู้มีศรัทธา! พวกเธอจงยำเกรงอัลลอฮฺเถิด และทุกชีวิตจงพิจารณาดูว่า อะไรบ้างที่ตนได้เตรียมไว้สำหรับวันพรุ่งนี้ และจงยำเกรงอัลลอฮฺเถิด แท้จริงอัลลอฮฺนั้นทรงรู้ดียิ่งในสิ่งที่พวกเธอกระทำ
{59:19} และพวกเธออย่าได้เป็นเช่นบรรดาผู้ที่ลืมอัลลอฮฺ มิฉะนั้น อัลลอฮฺจะทรงทำให้พวกเขาลืมตัวเอง ชนเหล่านั้นพวกเขาเป็นผู้ฝ่าฝืน
{59:20} บรรดาชาวนรกกับบรรดาชาวสวนสวรรค์นั้นไม่เหมือนกันดอก บรรดาชาวสวนสวรรค์พวกเขาเป็นผู้ได้รับความสำเร็จ
{59:21} หากเราประทานอัลกุรอานนี้ลงมาบนภูเขาลูกหนึ่ง แน่นอนเธอจะเห็นมันสิโรราบแตกแยกออกเป็นเสี่ยง ๆ เนื่องเพราะความกลัวต่ออัลลอฮฺ และอุทาหรณ์เหล่านั้นเราได้ยกมันมาเปรียบเทียบสำหรับมนุษย์ เพื่อพวกเขาจะได้พิจารณาใคร่ครวญ
{59:22} พระองค์คืออัลลอฮฺ ซึ่งไม่มีพระผู้เป็นเจ้าอื่นใดอีกนอกจากพระองค์ พระผู้ทรงรอบรู้สิ่งเร้นลับและสิ่งเปิดเผย พระองค์คือพระผู้ทรงเมตตายิ่ง พระผู้ทรงปรานีเสมอ
{59:23} พระองค์คืออัลลอฮฺ ซึ่งไม่มีพระผู้เป็นเจ้าอื่นใดอีกนอกจากพระองค์ พระผู้ทรงมีอํานาจสูงสุด พระผู้ทรงบริสุทธิ์ พระผู้ทรงประทานศานติสุข พระผู้ทรงคุ้มครองการศรัทธา พระผู้ทรงพิทักษ์รักษาความปลอดภัย พระผู้ทรงมีอํานาจยิ่ง พระผู้ทรงปราบปราม พระผู้ทรงความยิ่งใหญ่
พระพิสุทธิคุณแห่งอัลลอฮฺสูงส่งเหนือสิ่งที่พวกเขาตั้งภาคีกัน
{59:24} พระองค์คืออัลลอฮฺ พระผู้ทรงสร้าง พระผู้ทรงเนรมิต พระผู้ทรงก่อรูปร่าง พระองค์ทรงมีเหล่าพระนามอันงดงาม สิ่งที่อยู่ในเหล่าชั้นฟ้าและแผ่นดินต่างสดุดีพระองค์ และพระองค์คือพระผู้ทรงอํานาจ พระผู้ทรงปรีชาญาณ