ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮฺ พระผู้ทรงเมตตายิ่ง พระผู้ทรงปรานี
{50:1} กอฟ ขอสาบานด้วยอัลกุรอานอันทรงเกียรติ
{50:2} ทว่าพวกเขาประหลาดใจที่มีผู้ตักเตือนคนหนึ่งจากหมู่พวกเขาเอง มายังพวกเขา พวกปฏิเสธศรัทธาจึงกล่าวว่า "นี่เป็นสิ่งประหลาด"
{50:3} "เมื่อเราตายและกลายเป็นดินไปแล้ว จะกลับมีชีวิตอีกกระนั้นหรือ ? นั่นเป็นการกลับที่ไกลเหลือเกิน"
{50:4} แน่นอนเรารู้ดีว่า ตั้งเท่าใดแล้วที่แผ่นดินได้บั่นทอนพวกเขา และ ณ ที่เรานั้นมีบันทึกรักษาไว้
{50:5} ไม่ดอก! พวกเขาปฏิเสธความจริงต่างหาก เมื่อมันได้มีมายังพวกเขา ดังนั้นพวกเขาจึงอยู่ในภาวะที่สับสน
{50:6} พวกเขาไม่ได้มองไปยังฟากฟ้าเหนือพวกเขาดอกหรือ ว่าเราได้สร้างมันและประดับมันไว้อย่างใด และมันไม่มีรอยร้าวหรือช่องโหว่เลย
{50:7} และแผ่นดินนั้นเราได้แผ่กางมัน และในแผ่นดินเราได้ปักภูเขาไว้อย่างมั่นคง และในแผ่นดินนั้น เราได้ปลูกพฤกษชาติทุกชนิดเป็นคู่ ๆ อย่างสวยงาม
{50:8} เพื่อให้เป็นการชี้แนะ และเป็นการเตือน สำหรับบ่าวทุกคนผู้กลับคืน
{50:9} และเรานำน้ำฝนมงคลลงมาจากฟ้า ด้วยน้ำนั้นเราได้ปลูกสวนอันหลากหลาย และเมล็ดพืชสำหรับเก็บเกี่ยว
{50:10} และต้นอินทผาลัมสูงตระหง่าน มีพวงผลดกระย้า
{50:11} เพื่อเป็นปัจจัยยังชีพแก่ปวงบ่าว และด้วยน้ำนั้นเราได้ชุบชีวิตดินแดนที่แห้งแล้ง เช่นนั้นแหละคือการฟื้นคืนชีพ
{50:12} หมู่ชนของนูหฺได้ปฏิเสธมาก่อนหน้าพวกเขาแล้ว และชาวร่อส และษะมูด
{50:13} และอาด และฟิรเอานฺ และพี่น้องของลูฎ
{50:14} และชาวป่าทึบ และหมู่ชนของตุบบะอฺ พวกนั้นทั้งมวลได้ปฏิเสธต่อบรรดาศาสนทูต ดังนั้นสิ่งที่เราเคยเตือนให้ระวังจึงกลายเป็นจริง
{50:15} เราได้เหน็ดเหนื่อยต่อการสร้างครั้งแรกกระนั้นหรือ? ไม่ดอก! แต่ว่าพวกเขาอยู่ในการสงสัยต่อการสร้างครั้งใหม่ต่างหาก
{50:16} และโดยแน่นอน เราได้บังเกิดมนุษย์มา และเรารู้ดียิ่งถึงสิ่งที่จิตใจของเขาเองกระซิบกระซาบแก่เขา และเรานั้นใกล้ชิดเขายิ่งกว่าเส้นโลหิตชีวิตของเขาเสียอีก
{50:17} ขณะที่อาลักษณ์ทั้งสองตนนั้นบันทึก ตนหนึ่งนั่งทางข้างขวา และอีกตนหนึ่งนั่งทางข้างซ้าย
{50:18} ไม่มีคำพูดคำใดที่เขากล่าวออกมา เว้นแต่ ณ ที่เขานั้นมีผู้เฝ้ามอง ผู้เตรียมพร้อม
{50:19} และอาการมึนงงแห่งความมรณะได้ปรากฏขึ้นอย่างประจักษ์แจ้ง "นั่นคือสิ่งที่เธอเคยคิดหลีกหนี"
{50:20} และแตรจะถูกเป่าขึ้น นั่นคือวันที่เคยตักเตือนให้ระวัง
{50:21} และทุก ๆ ชีวิตจะมาพร้อมกับมะลักผู้ขับต้อน และมะลักผู้เป็นพยาน
{50:22} โดยแน่นอนเธอไม่เคยสนใจต่อเรื่องนี้ แล้วเราก็ได้ปลดฉากกั้นของเธอนั้นออกไปจากเธอ สายตาของเธอวันนี้จึงคมชัด
{50:23} คู่สนิทของเขากล่าวว่า "สิ่งที่อยู่กับข้าฯนั้นเตรียมพร้อมแล้ว"
{50:24} "เธอทั้งสองจงโยนลงในนรก ทุกคนที่ปฏิเสธศรัทธาและดื้อรั้น"
{50:25} "ผู้ขัดขวางการทำดี ผู้ละเมิด ผู้ยุให้สงสัย"
{50:26} "ซึ่งตั้งพระเจ้าอื่นคู่เคียงกับอัลลอฮฺ ดังนั้นเธอทั้งสองจงโยนเขาสู่การลงโทษอันสาหัส"
{50:27} คู่สนิทของเขากล่าวว่า "พระเจ้าของพวกข้าฯ! ข้าฯไม่ได้ทำให้เขาหลงผิดดอก ทว่าเขาได้อยู่ในความหลงผิดอันห่างเหินมาก่อนแล้ว"
{50:28} พระองค์ตรัสว่า "พวกเธออย่ามาโต้เถียง ณ ที่ฉันนี้เลย เพราะฉัน
ได้ส่้งการตักเตือนให้ระวังมายังพวกเธอก่อนหน้านี้แล้ว"
{50:29} "ประกาศิต ณ ที่ฉันจะไม่ถูกเปลี่ยนแปลง และฉันก็ไม่ใช่ผู้อธรรมต่อปวงบ่าวของฉัน"
{50:30} วันซึ่งเราจะกล่าวแก่นรกญะฮันนัมว่า "เธอเต็มแล้วหรือ" และมันจะกล่าวว่า "ยังมีเพิ่มอีกไหม?"
{50:31} และสวนสวรรค์ก็ถูกนำมาใกล้บรรดาผู้ยำเกรง มันไม่ได้อยู่ไกลเลย
{50:32} "นี่คือสิ่งที่พวกเธอได้ถูกสัญญาไว้ สำหรับทุกคนที่สำนึกผิด ผู้รักษาบัญญัติ"
{50:33} "ผู้ที่เกรงกลัวพระผู้ทรงกรุณาปรานีโดยทางลับ และกลับมาด้วยดวงใจที่สำนึกผิด"
{50:34} "พวกเธอจงเข้าไปในสวนสวรรค์ด้วยความศานติ นั่นคือวันแห่งการพำนักนิรันดร์"
{50:35} สำหรับพวกเขาจะได้รับสิ่งที่พวกเขาประสงค์ในสวนสวรรค์ และ ณ ที่เรานั้นยังมีอีกมากมาย
{50:36} ตั้งเท่าใดแล้วที่เราได้ทำลายชนรุ่นก่อนหน้าพวกเขา ทั้ง ๆ พวกเขาเหล่านั้น มีความเข้มแข็งเหนือกว่าพวกเขาเหล่านี้ แล้วพวกเขาได้ออกเดินทางไปตามเมืองต่าง ๆ แล้วมีทางหนีรอดหรือ?
{50:37} แท้จริงในการนั้น ย่อมเป็นข้อตักเตือนแก่ผู้มีดวงใจ หรือรับฟังด้วยความตั้งใจ
{50:38} และแท้จริง เราได้สร้างชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน และสิ่งที่อยู่ระหว่างมันทั้งสองในเวลาหกวัน และไม่มีความเหน็ดเหนื่อยสักอย่างมาสัมผัสเรา
{50:39} ดังนั้น เธอจงอดทนต่อสิ่งที่พวกเขากล่าวถึง และจงแซ่ซร้องด้วยการสรรเสริญพระเจ้าของเธอ ก่อนอาทิตย์อุทัยและก่อนอัศดง
{50:40} และระหว่างเวลาราตรี ก็จงสดุดีพระองค์ และหลังเวลากราบ
{50:41} และเธอจงฟังวันที่ผู้เรียกร้องจะร้องเรียกจากสถานที่ใกล้ ๆ
{50:42} วันที่พวกเขาจะได้ยินเสียงกัมปนาทอย่างแท้จริง นั่นคือวันแห่งการฟื้นคืนชีพ
{50:43} เราคือผู้ทำให้มีชีวิต และเราเป็นผู้ทำให้ตาย และยังเราคือการกลับคืน
{50:44} วันที่แผ่นดินจะแยกออกให้พวกเขาออกมาอย่างรีบเร่ง นั่นเป็นการเกณฑ์ชุมนุมที่ง่ายดายสำหรับเรา
{50:45} เรารู้ดียิ่งถึงสิ่งที่พวกเขากล่าว และเธอไม่ได้เป็นผู้มีอํานาจเหนือพวกเขา ดังนั้นเธอจงตักเตือนด้วยอัลกุรอานนี้แก่ผู้กลัวต่อการเตือนให้ระวังของฉัน