ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮฺ พระผู้ทรงเมตตายิ่ง พระผู้ทรงปรานียิ่ง
{25:1} ทรงจําเริญ พระผู้ทรงประทานมาตรการจำแนกข้อเท็จจริงแก่บ่าวของพระองค์ เพื่อเขาจะได้เป็นผู้ตักเตือนแก่สากลโลก
{25:2} พระผู้ซึ่งกรรมสิทธิ์แห่งเหล่าชั้นฟ้าและแผ่นดินนั้นเป็นของพระองค์ และไม่ทรงเอาผู้ใดเป็นพระบุตร และพระองค์ไม่มีภาคีในการครอบครอง และพระองค์ทรงให้บังเกิดทุกสิ่ง แล้วทรงกําหนดมันให้เป็นไปตามกฎสภาวะ
{25:3} พวกเขาได้เคารพสักการะพระเจ้าอื่น ๆ นอกจากพระองค์ โดยที่พระเจ้าเหล่านั้นไม่ได้สร้างสิ่งใด ทั้ง ๆ ที่พวกเขาถูกสร้างขึ้นมา และพวกเขาไม่มีอํานาจที่จะให้โทษและให้คุณแก่ตัวเองได้ และพวกเขาไม่มีอํานาจควบคุมความตายและการมีชีวิตและการฟื้นคืนชีพ
{25:4} และบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธากล่าวว่า "แท้จริงอัลกุรอานนี้ไม่ใช่อันใด นอกจากการโกหกที่เขาได้กุขึ้นมาเอง และหมู่ชนอื่น ๆ ได้ช่วยเขาในเรื่องนี้"
อันที่จริง พวกเขาได้กล่าวออกมาด้วยความอยุติธรรมและความเท็จ
{25:5} และพวกเขากล่าวว่า "มันเป็นนิยายแห่งบรรพชน ที่เขารวบรวมมาเขียน แล้วมันถูกนำมาอ่านแก่เขาทั้งยามอรุณและยามสนธยา"
{25:6} จงกล่าวเถิด "มันถูกประทานลงมาโดยพระผู้ทรงรอบรู้ความลับในเหล่าชั้นฟ้าและแผ่นดินแท้จริง พระองค์เป็นพระผู้ทรงอภัย พระผู้ทรงปรานีเสมอ"
{25:7} และพวกเขากล่าวว่า "ไฉนศาสนทูตคนนี้! เขาจึงกินอาหารและเดินในตลาด เหตุใดจึงไม่มีมะลักถูกส่งมากับเขา เพื่อจะได้เป็นผู้ตักเตือนร่วมกับเขาเล่า?"
{25:8} "หรือมีคลังสมบัติถูกโยนลงมาให้แก่เขา หรือให้เขามีสวนแห่งหนึ่ง เพื่อเขาจะได้กินจากมัน" และพวกทุจริตก็กล่าวขึ้นว่า "พวกท่านไม่ได้ปฏิบัติตามผู้ใด นอกจากชายผู้ถูกอาคมเท่านั้น"
{25:9} จงดูเถิด! พวกเขาได้เปรียบเปรยตัวอย่างต่าง ๆ แก่เธออย่างใด? พวกเขาจึงหลงทาง แล้วพวกเขาก็ไม่อาจจะพบทางเที่ยงได้
{25:10} ทรงจําเริญ พระผู้ซึ่ง - หากพระองค์ทรงประสงค์ - อาจจะทรงให้เธอมีดียิ่งกว่านั้น คือมีสวนหลากหลาย มีแม่น้ำลำธารไหลผ่านจากเบื้องล่างของมัน และจะทรงให้เธอมีเวียงวัง
{25:11} ทว่าพวกเขาปฏิเสธวันโลกาวินาศ และเราได้เตรียมเพลิงอันร้อนแรงไว้สำหรับผู้ปฏิเสธวันโลกาวินาศนั้น
{25:12} เมื่อมันเห็นพวกเขาแต่ไกล พวกเขาก็จะได้ยินเสียงมันเดือดดาลและคำราม
{25:13} และเมื่อพวกเขาถูกโยนลงไปในสถานที่คับแคบ ในสภาพที่ถูกจองจำ ณ ที่นั่น พวกเขาจะวิงวอนขอความพินาศให้แก่ตัวเอง
{25:14} "ในวันนี้เธออย่าได้วิงวอนขอความพินาศเพียงครั้งเดียว
แต่จงวิงวอนขอความพินาศมากมายหลายครั้ง"
{25:15} จงกล่าวเถิด "สิ่งนั้นดีกว่า หรือว่าสวนสวรรค์อมตะ ที่ถูกสัญญาไว้แก่บรรดาผู้ยำเกรงกันแน่?" สิ่งนั้นเป็นการตอบแทนและทางกลับที่ดีสำหรับพวกเขา
{25:16} พวกเขาในสวนสวรรค์นั้น จะได้รับสิ่งที่พวกเขาประสงค์ โดยเป็นผู้อมตะ มันเป็นสัญญาที่ถูกวอนขอต่อพระเจ้าของเธอ
{25:17} และวันที่พระองค์ทรงรวบรวมพวกเขาและบรรดาผู้ที่พวกเขาเคารพสักการะอื่นจากอัลลอฮฺ
และพระองค์ตรัสว่า "พวกเธอทำให้บรรดาบ่าวของฉันเหล่านั้นหลงทางกระนั้นหรือ? หรือว่า
พวกเขาหลงทางกันเอง?"
{25:18} พวกเขากล่าวว่า "พระพิสุทธิคุณแห่งพระองค์ ไม่เป็นการบังควรแก่พวกข้าฯ ที่พวกข้าฯจะยึดถือผู้คุ้มครองอื่น ๆ นอกจากพระองค์ ทว่าพระองค์ได้ทรงให้พวกเขาและบรรพบุรุษของพวกเขาเสพสุข จนกระทั่งพวกเขาได้ลืมต่อการรำลึก และพวกเขาได้เป็นหมู่ชนผู้หายนะ"
{25:19} "แน่นอน พวกเขาได้ปฏิเสธพวกเธอในสิ่งที่พวกเธอกล่าว ดังนั้นพวกเธอจึงไม่อาจเลี่ยงการลงโทษ หรือช่วยเหลือตนเองได้ และพวกเธอคนใดกระทำผิด เราจะให้เขาลิ้มรสการทรมานอันมหันต์"
{25:20} และเราไม่ได้ส่งคนใดจากบรรดาศาสนทูตก่อนหน้าเธอ นอกจากพวกเขาจะกินอาหารและเดินในตลาด และเราได้ทำให้พวกเธอบางคนเป็นข้อทดสอบแก่อีกบางคน "พวกเธอจะอดทนไหม?" และพระเจ้าของเธอนั้นทรงเห็นทุกอย่าง
{25:21} และบรรดาผู้ที่ไม่หวังในการที่จะพบกับเรากล่าวว่า "ไฉนเล่ามะลาอิกะฮฺจึงไม่ถูกส่งลงมายังพวกเรา หรือ(ไฉนเล่า)เราไม่เห็นพระเจ้าของพวกเรา?" แน่นอน พวกเขาหยิ่งยะโสในตัวของพวกเขาเอง และพวกเขาได้ละเมิดขอบเขตอย่างใหญ่หลวง
{25:22} วันที่พวกเขาเห็นมะลาอิกะฮฺ ในวันนั้นจะไม่มีข่าวดีสำหรับเหล่าทรชน และพวกเขาจะกล่าวว่า "ถูกปิดห้ามอย่างเด็ดขาด"
{25:23} และเรามุ่งสู่การงานที่พวกเขาได้เคยปฏิบัติมา แล้วเราก็จะทำให้มันกลายเป็นละอองฝุ่นที่ปลิวว่อน
{25:24} ชาวสวนสวรรค์ในวันนั้นจะอยู่ในที่พำนักอันดี และที่พักผ่อนอันสบายยิ่ง
{25:25} และวันที่ท้องฟ้าจะแตกออกพร้อมด้วยเมฆ และมะลาอิกะฮฺจะถูกทะยอยส่งลงมา
{25:26} ในวันนั้น อํานาจอันแท้จริงเป็นสิทธิ์ของพระผู้ทรงเมตตา และสำหรับผู้ปฏิเสธศรัทธานั้น มันเป็นวันที่ลําบากยิ่ง
{25:27} และวันที่ผู้ทุจริตจะกัดมือทั้งสองข้างของตน พลางกล่าวว่า "โอ้! ถ้าฉันได้ยึดแนวทางร่วมกับศาสนทูตก็จะเป็นการดี"
{25:28} "โอ้! หากฉันไม่ได้คบคนนั้นเป็นมิตรก็คงดี"
{25:29} "อันที่จริง เขาได้ทำให้ฉันหลงออกจากการตักเตือน หลังจากที่มันได้มีมายังฉัน และชัยฏอนนั้น มันเป็นผู้หลอกลวงมนุษย์เสมอ"
{25:30} และศาสนทูตได้กล่าวว่า "พระเจ้าของข้าฯ! แท้จริง หมู่ชนของข้าฯได้ถือว่าอัลกุรอานนี้เป็นสิ่งที่ถูกทอดทิ้ง"
{25:31} และเช่นนั้นแหละ เราได้ทำให้นบีทุกคนมีศัตรูที่มาจากเหล่าทรชน และเพียงพอแล้ว ที่พระเจ้าของเธอทรงเป็นพระผู้ทรงชี้นำทางเที่ยง และพระผู้ทรงช่วยเหลือ
{25:32} และบรรดาผู้ปฏิเสธกล่าวว่า "ไฉนอัลกุรอานจึงไม่ถูกประทานลงมาทั้งหมดแก่เขาเล่า?" นั่นเพราะเราจะใช้มันเพื่อทำให้ดวงใจของเธอมั่นคง และเราได้อ่านมันอย่างมีระเบียบ
{25:33} และไม่มีดอกที่พวกเขาจะนำข้อเปรียบเทียบใด ๆ มาค้านเธอ โดยที่เราไม่นำความสัตย์จริงมาให้เธอ และการอธิบายที่ดียิ่งกว่า
{25:34} บรรดาผู้ที่ถูกเกณฑ์ให้มาชุมนุมกันบนใบหน้า เพื่อไปสู่นรกญะฮันนัม
ชนเหล่านั้นจะอยู่ในสถานที่ที่เลวยิ่ง และหลงทางมากที่สุด
{25:35} และแน่นอน เราได้ประทานคัมภีร์แก่มูซา และเราได้ให้พี่ชายของเขาคือฮารูนเป็นผู้ช่วยเหลือ
{25:36} แล้วเราได้กล่าวว่า "เธอทั้งสองจงไปยังหมู่ชนที่ปฏิเสธต่อบรรดาอภินิหารสัญญาณของเรา" และเราได้ทำลายพวกเขาอย่างย่อยยับ
{25:37} และหมู่ชนของนูหฺ เมื่อพวกเขาปฏิเสธต่อบรรดาศาสนทูต เราได้ทำให้พวกเขาจมน้ำตายและเราได้ทำให้พวกเขาเป็นสัญญาณหนึ่งแก่มนุษยชาติ และเราได้เตรียมการทรมาณอันเจ็บปวดไว้แก่พวกทุจริต
{25:38} และเราได้ทำลายพวกอาด และพวกษะมูด และชาวบ่อน้ำ และชนชาติอีกมากมายระหว่างนั้น
{25:39} และแต่ละพวก เราได้นำหลักฐานมาชี้แจงแก่เขา และแต่ละพวก เราก็ได้ทำลายอย่างสิ้นซาก
{25:40} และแน่นอน พวกเขาได้ผ่านมายังเมืองซึ่งถูกกระหน่ำด้วยฝนหิน แล้วพวกเขาไม่เห็นมันดอกหรือ? เปล่าดอก! พวกเขาไม่หวังที่จะกลับคืนชีพอีกต่างหาก
{25:41} และเมื่อพวกเขาเห็นเธอ พวกเขาก็จะไม่ถือเอาเธอเป็นอย่างอื่น นอกจากเพื่อเป็นที่ล้อเลียน "คนนี้หรือ ที่อัลลอฮฺทรงส่งมาให้เป็นศาสนทูต?"
{25:42} "เขาเกือบจะหลอกให้พวกเราหลงทางไปจากบรรดาพระเจ้าของเราแล้ว ยังดีที่เราอดทนยึดมั่นต่อพวกพระเจ้าเหล่านั้น" และพวกเขาจะรู้เมื่อพวกเขาได้พบเห็นการลงโทษว่า
ผู้ใดจะหลงทางกันแน่
{25:43} เธอไม่เห็นดอกหรือ ผู้ที่ยึดเอาอารมณ์ของตนมาเป็นพระเจ้า แล้วเธอยังจะเป็นผู้ปกป้องเขาอยู่อีกหรือ?
{25:44} หรือเธอคิดว่า พวกเขาส่วนมากจะได้ยินหรือหรือใช้ปัญญา? พวกเขาไม่ใช่อื่นใดนอกจากเป็นเช่นปศุสัตว์ ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขายังหลงทางยิ่งกว่า
{25:45} เธอไม่เห็นดอกหรือว่า พระเจ้าของเธอทรงแผ่เงาออกอย่างใด? และหากพระองค์ทรงประสงค์ ก็จะทรงทำให้มันหยุดนิ่ง และเราได้ทำให้ดวงอาทิตย์เป็นสิ่งบ่งบอกถึงเรื่องนั้น
{25:46} แล้วเราได้ดึงมันกลับคืนมายังเรา ทีละนิด
{25:47} และพระองค์คือพระผู้ทรงทำให้ราตรีเป็นอาภรณ์สำหรับพวกเธอ และให้การนอนเป็นการพักผ่อน และทำให้ทิวาเป็นการเสาะหา
{25:48} และพระองค์คือพระผู้ส่งลม เป็นการนำข่าวดีล่วงหน้า ท่ามกลางความเมตตาของพระองค์และเราได้ประทานน้ำบริสุทธิ์ลงมาจากฟากฟ้า
{25:49} เพื่อเราจะใช้มันชุบชีวิตแผ่นดินที่แห้งแล้ง และเราจะให้มันเป็นเครื่องดื่มแก่สิ่งที่เราสร้างมันขึ้นมา เช่น ปศุสัตว์และมนุษย์อันมากมาย
{25:50} และโดยแน่นอน เราได้แสดงมันท่ามกลางพวกเขา เพื่อพวกเขาจะได้พิจารณา แต่มนุษย์ส่วนมากดื้อรั้นเพียงแต่จะเป็นผู้เนรคุณ
{25:51} และหากเราประสงค์ แน่นอน เราก็จะส่งผู้ตักเตือนไปยังทุก ๆ เมือง
{25:52} ดังนั้น เธออย่าเชื่อฟังพวกปฏิเสธศรัทธา และจงใช้มันต่อสู้กับพวกเขาด้วยการต่อสู้อันยิ่งใหญ่
{25:53} และพระองค์คือพระผู้ทรงทำให้ทะเลทั้งสองบรรจบติดกัน อันนี้จืดสนิทและอันนี้เค็มจัด และทรงทำที่คั่นระหว่างมันทั้งสอง และที่กั้นขวางอันแน่นหนา
{25:54} และพระองค์คือพระผู้ทรงบังเกิดมนุษย์จากน้ำ และทรงทำให้มีเชื้อสายและเครือญาติ และพระเจ้าของเธอคือพระผู้ทรงอานุภาพ
{25:55} และพวกเขาเคารพสักการะอื่นจากอัลลอฮฺ ซึ่งมันไม่ให้คุณแก่พวกเขาและไม่ให้โทษแก่พวกเขา และผู้ปฏิเสธศรัทธานั้นเป็นผู้ฝ่าฝืนพระเจ้าของตน
{25:56} และเราไม่ได้ส่งเธอมาเพื่ออื่นใดนอกจากเป็นผู้แจ้งข่าวดีและผู้ตักเตือน
{25:57} จงกล่าวเถิด "ฉันไม่ได้ขอค่าตอบแทนใด ๆ จากพวกเธอในการเผยแพร่ เว้นแต่ว่า ผู้ใดประสงค์ก็ให้เขายึดเป็นแนวทางไปสู่พระเจ้าของตน"
{25:58} และเธอจงมอบหมายต่อพระผู้ทรงดํารงชีวิตตลอดกาล ไม่ม้วยมรณะ และจงแซ่ซ้องสดุดีด้วยการสรรเสริญพระองค์ และพอเพียงแล้วที่พระองค์ทรงรอบรู้ในความผิดทั้งหลายของปวงบ่าวของพระองค์
{25:59} พระผู้ทรงสร้างเหล่าชั้นฟ้าและแผ่นดินและสิ่งที่มีอยู่ในระหว่างทั้งสองนั้นในหกวาระ แล้วพระองค์ทรงสถิตย์อยู่เหนือพระบัลลังก์ พระผู้ทรงเมตตา ดังนั้นจงถามผู้รู้เกี่ยวกับพระองค์
{25:60} และเมื่อได้ถูกกล่าวแก่พวกเขาว่า "จงกราบต่อพระผู้ทรงเมตตา" พวกเขากล่าวว่า "ผู้ใดคือพระผู้ทรงเมตตา จะให้เรากราบตามที่ท่านสั่งเรากระนั้นหรือ?" และมันได้เพิ่มความเหินห่างแก่พวกเขา
{25:61} ทรงจำเริญ พระผู้ทรงทำให้ฟ้ามีจักรราศี และได้ทรงทำให้ในนั้น
มีดวงประทีปและดวงจันทร์ส่องแสง
{25:62} และพระองค์คือพระผู้ทรงบันดาลให้มีราตรีและทิวาหมุนเวียนแทนที่กัน
สำหรับผู้ที่ปรารถนาจะใคร่ครวญ หรือปรารถนาจะขอบพระคุณ
{25:63} และบรรดาบ่าวของพระผู้ทรงเมตตาคือ บรรดาผู้ที่เดินบนแผ่นดินด้วยความสงบเสงี่ยมและเมื่อพวกโง่เขลากล่าวทักทายพวกเขา พวกเขาจะกล่าว "ศานติ"
{25:64} และบรรดาผู้ใช้เวลาราตรี เพื่อกราบและยืน(นมาซ)ต่อพระเจ้าของพวกตน
{25:65} และบรรดาผู้ที่กล่าวว่า "พระเจ้าของพวกข้าฯ! โปรดขจัดการลงโทษของนรกให้พ้นไปจากพวกข้าฯ แท้จริงการลงโทษของมันนั้นอมตะนิรันดร์"
{25:66} แท้จริงมันเป็นที่อยู่และที่พำนักอันเลวร้ายยิ่ง
{25:67} และบรรดาผู้ที่เมื่อพวกเขาใช้จ่าย พวกเขาก็ไม่สุรุ่ยสุร่าย และไม่ตระหนี่ ทว่าอยู่สายกลางระหว่างนั้น
{25:68} และบรรดาผู้ที่ไม่วิงวอนขอพระผู้เป็นเจ้าอื่นใดคู่เคียงกับอัลลอฮฺ และพวกเขาไม่ฆ่าชีวิต ซึ่งอัลลอฮฺทรงห้ามไว้เว้นแต่เพื่อความยุติธรรม และพวกเขาไม่ผิดประเวณี และผู้ใดกระทำเช่นนั้น เขาจะพบกับความบาป
{25:69} การลงโทษในวันฟื้นคืนชีพจะถูกเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าสำหรับเขา และเขาจะเป็นอมตะอยู่ในนั้นอย่างอัปยศ
{25:70} เว้นแต่ผู้ที่กลับใจและศรัทธาและประกอบการงานที่ดี พวกเขาเหล่านั้น อัลลอฮฺจะทรงเปลี่ยนความชั่วของพวกเขาเป็นความดี และอัลลอฮฺทรงเป็นพระผู้ทรงอภัย พระผู้ทรงปรานีเสมอ
{25:71} และผู้ใดกลับใจและประพฤติดี แท้จริง เขากลับใจเข้าหาอัลลอฮฺอย่างจริงจัง
{25:72} และบรรดาผู้ไม่เป็นพยานในการเท็จ และเมื่อพวกเขาผ่านเรื่องไร้สาระ
พวกเขาผ่านไปอย่างมีเกียรติ
{25:73} และบรรดาผู้ที่เมื่อถูกกล่าวเตือนให้รำลึกถึงบรรดาสัญญาณของพระเจ้าของพวกตน พวกเขาจะไม่ผินหลังให้เป็นสภาพเช่นคนหูหนวกตาบอด
{25:74} และบรรดาผู้ที่กล่าวว่า "พระเจ้าของพวกข้าฯ! โปรดประทานความชื่นตา ให้แก่พวกข้าฯ จากคู่ครองของพวกข้าฯและบุตรหลานของพวกข้าฯ และทรงทำให้พวกข้าฯเป็นผู้นำแก่บรรดาผู้ยำเกรง"
{25:75} พวกเหล่านั้นจะได้รับการตอบแทนด้วยคฤหาสน์ ในการที่พวกเขาอดทน
และพวกเขาในนั้นจะได้รับการต้อนรับด้วยการคารวะและทักทาย(ด้วยคำว่า)ศานติ
{25:76} โดยเป็นอมตะอยู่ในนั้น เป็นที่พำนักและที่อาศัยอันอภิรมย์
{25:77} จงกล่าวเถิด "พระเจ้าของฉันจะไม่ทรงใยดีต่อพวกเธอดอก
หากไม่ใช่เพราะการวิงวอนของพวกเธอ เพราะพวกเธอได้ปฏิเสธไม่รับฟัง ดังนั้นการลงโทษจะเกิดขึ้นอย่างแน่นอน"