ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮฺ พระผู้ทรงเมตตายิ่ง พระผู้ทรงปรานียิ่ง
{21:1} การคิดบัญชีของปวงมนุษย์ได้ใกล้เข้ามาแล้ว ในขณะที่พวกเขาอยู่ในสภาพหลงลืม เป็นผู้ผินหลังให้
{21:2} ไม่มีข้อตักเตือนใหม่ ๆ จากพระเจ้าของพวกเขามายังพวกเขา นอกจากว่าพวกเขารับฟังมัน ในขณะที่พวกเขาเล่นสนุกสนาน
{21:3} จิตใจของพวกเขาเผอเรอ และพวกทุจริตต่างซ่อนเร้นการกระซิบกระซาบ ที่ว่า "เขานี้เป็นเพียงแค่สามัญชนเยี่ยงพวกท่านใช่ไหม? พวกท่านจะยอมรับมายากล ทั้ง ๆ ที่พวกท่านรู้เห็นกระนั้นหรือ?"
{21:4} เขากล่าวว่า "พระเจ้าของฉันทรงรอบรู้ทุกคําพูด ทั้งในชั้นฟ้าและแผ่นดิน และพระองค์เป็นพระผู้ทรงได้ยิน พระผู้ทรงรอบรู้"
{21:5} ทว่าพวกเขากล่าวว่า "มันเป็นความฝันละเมอที่สับสน เปล่าดอก! เขาได้เสกสรรปั้นแต่งมันขึ้นมาต่างหาก เปล่าดอก! เขาเป็นกวีต่างหาก ถ้าเช่นนั้นให้เขานำหลักฐานหนึ่งมาแสดงแก่เรา เยี่ยงเดียวกับที่ได้ถูกส่งมายังบรรพชน"
{21:6} ไม่มีแม้แต่สักเมือง ที่เราได้เคยทำลายมาก่อนหน้าพวกเขานี้ เคยมีศรัทธา แล้วพวกเขานี้จะมีศรัทธากระนั้นหรือ?
{21:7} และเราไม่ได้ส่งผู้ใดมาก่อนหน้าเธอ นอกจากว่าจะเป็นบรรดาบุรุษ ที่เราเปิดเผยสำแดงแก่พวกเขา ดังนั้นจงสอบถามชนแห่งการรำลึก หากพวกเธอไม่ทราบ
{21:8} และเราไม่ได้ทำให้พวกเขาเป็นร่างกาย ที่ไม่กินอาหาร และพวกเขาไม่ได้เป็นผู้อมตะ
{21:9} และเราได้ทำให้สัญญานั้นเป็นที่ประจักษ์จริงแก่พวกเขา และเราได้ให้พวกเขารอดพ้น พร้อมกับผู้ที่เราประสงค์ และเราได้ทำลายผู้ละเมิดฝ่าฝืน
{21:10} แท้จริง เราได้ให้อัลกุรอานมายังพวกเธอ ในนั้นมีข้อเตือนสติแก่พวกเธอ พวกเธอไม่ไตร่ตรองดอกหรือ?
{21:11} และมีบ้านเมืองตั้งเท่าใดแล้ว ที่เราได้ทำลาย มันเป็นบ้านเมืองที่อธรรม และเราได้ให้ประชาชาติอื่นเกิดขึ้นมาแทนที่หลังจากนั้น
{21:12} เมื่อครั้งที่พวกเขารู้สึกว่า การลงโทษของเราเกิดขึ้นแล้ว พวกเขาก็วิ่งหนีออกไป
{21:13} "พวกเธออย่าวิ่งหนี และจงกลับไปยังสิ่งที่พวกเธอเคยเสพสุขสำราญ และไปยังที่พักของพวกเธอ เพื่อว่าพวกเธอจะได้ถูกสอบถาม"
{21:14} พวกเขากล่าวว่า "โอ้ ความวิบัติของเรา! แท้จริงเรานั้นเป็นพวกทุจริต"
{21:15} ไม่ทันจะสิ้นคําพูดของพวกเขา เราก็ได้ทำลายพวกเขาเสมือนพืชที่ถูกเก็บเกี่ยวมอดไหม้ไป
{21:16} และเราไม่ได้สร้างชั้นฟ้าและแผ่นดิน และสิ่งที่อยู่ในระหว่างทั้งสอง เพียงแค่เล่นสนุกสนาน
{21:17} หากเราปรารถนาที่จะเอาเป็นสิ่งบันเทิง เราก็จะเอามันจากที่มีอยู่ที่เรา หากเราปรารถนาจะกระทำเช่นนั้น
{21:18} ทว่าเราได้ขว้างความสัตย์จริงลงบนความเท็จ จนทำให้มันแตกทะลัก มันจึงต้องสลายไป และความหายนะจะประสบแก่พวกเธอ เนื่องจากสิ่งที่พวกเธอพรรณนา
{21:19} และเป็นกรรมสิทธิ์ของพระองค์ ผู้ที่อยู่ในเหล่าชั้นฟ้าและแผ่นดิน และผู้ที่อยู่ ณ ที่พระองค์ พวกเขาจะไม่ลําพองตนในการเคารพสักการะพระองค์ และพวกเขาจะไม่เหนื่อยหน่าย
{21:20} พวกเขาจะสดุดีพระพิสุทธิคุณในยามราตรีและทิวาโดยไม่ขาดระยะ
{21:21} ทว่าพวกเขาได้ยึดถือบรรดาพระเจ้าจากพื้นดิน โดยคิดว่าสิ่งเหล่านั้นสามารถจะทำให้คนตายฟื้นคืนชีพได้กระนั้นหรือ?
{21:22} หากในชั้นฟ้าและแผ่นดินมีพระเจ้าหลายองค์ นอกจากอัลลอฮฺแล้ว มันทั้งสองก็จะพินาศ อัลลอฮฺพระเจ้าแห่งบัลลังก์ทรงบริสุทธิ์กว่าสิ่งที่พวกเขาเสกสรรพรรณนา
{21:23} พระองค์จะไม่ทรงถูกสอบถามในสิ่งที่พระองค์ทรงปฏิบัติ และพวกเขาต่างหากที่จะถูกสอบถาม
{21:24} พวกเขาได้ยึดถือบรรดาพระเจ้า นอกจากพระองค์กระนั้นหรือ? จงกล่าวเถิด "ขอให้พวกเธอนำหลักฐานของพวกเธอมา นี่คือคัมภีร์ที่อยู่กับฉัน และคัมภีร์ที่มีอยู่ก่อนหน้าฉัน" ทว่าพวกเขาส่วนมากไม่รู้ความจริง พวกเขาจึงผินหลังเมินห่าง
{21:25} และเราไม่ได้ส่งศาสนทูตคนใดก่อนหน้าเธอ นอกจากเราได้เปิดเผยสำแดงแก่เขาว่า "ไม่มีพระผู้เป็นเจ้าอื่นใด นอกจากฉัน ดังนั้นพวกเธอจงเคารพสักการะฉัน"
{21:26} และพวกเขากล่าวว่า "พระผู้ทรงเมตตาทรงยึดเอา(มะลาอิกะฮฺ)เป็นพระบุตร" พระพิสุทธิคุณแห่งพระองค์! ทว่าพวกเขาเป็นบ่าวผู้มีเกียรติต่างหาก
{21:27} พวกเขาจะไม่ชิงกล่าวคําพูดก่อนพระองค์ และพวกเขาปฏิบัติตามพระบัญชาของพระองค์
{21:28} พระองค์ทรงรอบรู้สิ่งที่อยู่เบื้องหน้าพวกเขา และสิ่งที่อยู่เบื้องหลังพวกเขา และพวกเขาจะไม่ให้การรับรองแก่ผู้ใด นอกจากแก่ผู้ที่พระองค์ทรงพอพระทัย และพวกเขาสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัวต่อพระองค์
{21:29} และผู้ใดในหมู่พวกเขาที่กล่าวว่า "ฉันคือพระเจ้า อื่นจากพระองค์" เขาผู้นั้น เราจะตอบแทนเขาด้วยนรกญะฮันนัม เช่นนั้นแหละเราตอบแทนพวกทุจริต
{21:30} และบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาเหล่านั้นไม่เห็นดอกหรือว่า เหล่าชั้นฟ้าและแผ่นดินนั้น แต่ก่อนนั้นรวมติดเป็นอันเดียวกัน แล้วเราได้แยกมันทั้งสองออกจากกัน และเราได้ทำให้ทุกสิ่งมีชีวิตมาจากน้ำ ดังนั้นพวกเขาจะยังไม่มีศรัทธาอีกหรือ?
{21:31} และเราได้ทำให้เทือกเขามั่นคงในแผ่นดิน เพื่อมันจะไม่ได้หวั่นไหวไปกับพวกเขา และเราได้ทำให้หุบเขาเป็นทางกว้างในแผ่นดิน เพื่อว่าพวกเขาได้ใช้เป็นทางเดินอย่างถูกต้อง
{21:32} และเราได้บันดาลให้ชั้นฟ้าเป็นหลังคา ที่ถูกรักษาไว้ไม่ให้หล่นลงมา กระนั้นพวกเขาก็ยังผินหลังให้แก่เหล่าสัญญาณของมัน
{21:33} และพระองค์คือพระผู้ทรงสร้างราตรีและทิวา และดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ แต่ละหน่วยเวียนว่ายบนทางโคจร
{21:34} และเราไม่ได้บันดาลความอมตะให้แก่มนุษย์ผู้ใดก่อนหน้าเธอ หากเธอต้องตาย พวกเขาจะมีชีวิตอมตะกระนั้นหรือ?
{21:35} ทุกชีวิตเป็นผู้ลิ้มรสความตาย และเราจะทดสอบพวกเธอด้วยความชั่วและความดี และพวกเธอจะต้องกลับคืนสู่เราอย่างแน่นอน
{21:36} และเมื่อบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาพบเห็นเธอ พวกเขาก็ถือเอาเธอเป็นที่ล้อเลียน "คนนี้หรือที่กล่าวตําหนิพระเจ้าของพวกท่าน" ทั้ง ๆ ที่พวกเขาก็กล่าวตําหนิพระผู้ทรงเมตตา โดยพวกเขาเป็นผู้ปฏิเสธศรัทธา
{21:37} มนุษย์ถูกสร้างขึ้นมาจากความรีบร้อน ฉันจะแสดงเหล่าสัญญาณของฉันให้พวกเธอเห็น ฉะนั้นพวกเธออย่าได้เร่งฉันเลย
{21:38} และพวกเขากล่าวว่า "เมื่อใดเล่าสัญญานี้จะเกิดขึ้น? หากพวกท่านเป็นผู้สัตย์จริง"
{21:39} หากบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธารู้ว่า พวกเขาไม่สามารถที่จะป้องกันเพลิงจากทางด้านหน้าของพวกเขาและทางด้านหลังของพวกเขา และพวกเขาจะไม่ได้รับความช่วยเหลือ (พวกเขาตงจะไม่เร่งแน่)
{21:40} ทว่ามันจะมาถึงพวกเขาโดยฉับพลัน แล้วจะทำให้พวกเขาสนเท่ห์ ดังนั้น พวกเขาจึงไม่สามารถที่จะผลักดันมันให้พ้น และพวกเขาก็ไม่ถูกประวิงเวลา
{21:41} และโดยแน่นอน บรรดาศาสนทูตก่อนหน้าเธอได้ถูกเย้ยหยันมาแล้ว แล้วสิ่งที่พวกเขาเคยเอามาเย้ยหยันนั้น ก็ประสบแก่พวกที่เยาะเย้ยนั้นเอง
{21:42} จงกล่าวเถิด "ผู้ใดเล่าจะคุ้มกันรักษาพวกเธอในเวลาราตรีและทิวา ให้พ้นจากพระผู้ทรงเมตตา?" ทว่าพวกเขาเป็นผู้ผินหลังให้การรำลึกถึงพระเจ้าของพวกตน
{21:43} หรือว่าพวกเขามีพระเจ้าหลายองค์นอกจากเรา คอยป้องกันพวกเขา ทั้ง ๆ ที่พระเจ้าเหล่านั้นไม่สามารถที่จะช่วยเหลือตัวเอง และไม่สามารถป้องกันตัวเองให้พ้นจากการลงโทษของเราได้
{21:44} ทว่า เราได้ให้ความสุขสำราญแก่พวกเขาและบรรพบุรุษของพวกเขา จนกระทั่งพวกเขามีอายุยั่งยืน พวกเขาไม่เห็นดอกหรือว่า เราได้มายังแผ่นดินเพื่อบั่นทอนมันตรงที่ขอบของมัน แล้วพวกเขาจะเป็นผู้ชนะไหม?
{21:45} จงกล่าวเถิด "แท้จริงฉันเพียงตักเตือนพวกท่านด้วยการเปิดเผยสำแดงเท่านั้น แต่คนหูหนวกไม่ได้ยินเสียงเรียกร้อง เมื่อพวกเขาถูกตักเตือน"
{21:46} และหากการลงโทษเพียงเล็กน้อยจากพระเจ้าของเธอประสบกับพวกเขา แน่นอนพวกเขาก็จะกล่าวว่า "โอ้ ความหายนะแก่เรา! แท้จริงเราเป็นพวกทุจริต"
{21:47} และเราตั้งตราชูที่เที่ยงธรรมสำหรับวันฟื้นคืนชีพ ดังนั้นจะไม่มีชีวิตใดได้รับความอยุติธรรมสักอย่าง ถึงแม้มันเป็นเพียงน้ำหนักเท่าเมล็ดผักกาด เราก็จะนำมันมาแสดง และเพียงแค่เราก็พอแล้วที่จะเป็นผู้ชําระสอบสวน
{21:48} และแท้จริง เราได้ประทาน(คัมภีร์)แก่มูซาและฮารูน ที่จำแนกระหว่างสัจจะกับความเท็จ และเป็นแสงสว่างและข้อตักเตือนสำหรับบรรดาผู้ยำเกรง
{21:49} บรรดาผู้ซึ่งเกรงกลัวพระเจ้าของพวกตนโดยที่ไม่เห็น และพวกเขายังหวั่นกลัวต่อวันโลกาวินาศ
{21:50} และนี่เป็นการตักเตือนอันจําเริญซึ่งเราได้นำมันลงมา แล้วพวกเธอยังจะปฏิเสธมันอีกหรือ?
{21:51} และโดยแน่นอน เราได้ประทานปัญญาแก่อิบรอฮีมแต่ครั้งก่อน โดยที่เรารู้จักเขาดี
{21:52} ขณะที่เขากล่าวแก่บิดาของตนและกลุ่มชนของตนว่า "รูปปั้นอันใดกันนี่ ที่พวกท่านสักการะบูชา?"
{21:53} พวกเขากล่าวว่า "เราได้พบเห็นบรรพบุรุษของเราเป็นผู้สักการะบูชามัน"
{21:54} เขากล่าวว่า "พวกท่านและบรรพบุรุษของพวกท่านอยู่ในความหลงผิดอย่างชัดแจ้ง"
{21:55} พวกเขากล่าวว่า "เธอได้นำสัจจะมาเสนอแก่เรา หรือเธอป็นผู้หนึ่งในพวกล้อเล่นกันแน่?"
{21:56} เขากล่าวว่า "อันที่จริงพระเจ้าของพวกท่าน คือพระเจ้าแห่งเหล่าชั้นฟ้าและแผ่นดิน ซึ่งพระองค์ทรงเนรมิตมัน และฉันเป็นผู้หนึ่งในหมู่ผู้เป็นสักขี"
{21:57} "และขอสาบานด้วยพระนามของอัลลอฮฺ แท้จริง ฉันจะวางแผนต่อต้านรูปปั้นทั้งหลายของพวกท่าน หลังจากที่พวกท่านผินหลังกลับออกไป"
{21:58} แล้วเขาได้ทำให้มันแตกแหลกลาญ เหลือไว้เพียงรูปปั้นตัวใหญ่ของพวกเขา หวังว่าพวกเขาจะได้กลับไปสอบถามมัน
{21:59} พวกเขากล่าวว่า "ผู้ใดหนอทำเช่นนี้กับพระเจ้าของเรา แท้จริง เขาผู้นั้นอยู่ในหมู่พวกทุจริตอย่างแน่นอน"
{21:60} พวกเขากล่าวว่า "เราเคยได้ยินเด็กหนุ่มคนหนึ่งกล่าวตําหนิรูปปั้นเหล่านี้
เขามีชื่อว่าอิบรอฮีม"
{21:61} พวกเขากล่าวว่า "พวกท่านจงนำเขามาท่ามกลางสายตาของประชาชน หวังว่าเขาทั้งหลายจะได้เป็นสักขีพยาน"
{21:62} พวกเขากล่าวว่า "เธอเป็นผู้ทำเช่นนี้ต่อพระเจ้าเหล่านั้นของเรากระนั้นหรือ? โอ้ อิบรอฮีม!"
{21:63} เขากล่าวว่า "พระเจ้าตัวใหญ่ของพวกมันนี้ต่างหากดอก ที่เป็นผู้กระทำมัน พวกท่านจงถามพระเจ้าเหล่านั้นเถิด หากพวกมันพูดได้"
{21:64} ดังนั้น พวกเขาก็กลับมาคิดถึงตัวของพวกเขาเอง แล้วกล่าวขึ้นว่า "แท้จริงพวกท่านนั่นเองเป็นพวกทุจริต"
{21:65} ครั้นแล้วศีรษะของพวกเขาก็ก้มลง แล้วกล่าวว่า "เธอก็รู้ดีอยู่แล้วว่ารูปปั้นเหล่านั้นพูดจาไม่ได้"
{21:66} เขากล่าวว่า "พวกท่านเคารพสักการะสิ่งอื่น นอกจากอัลลอฮฺ ที่มันไม่ให้คุณแก่พวกท่านและไม่ให้โทษแก่พวกท่านแต่อย่างใดเลย กระนั้นหรือ?"
{21:67} "ทุเรศจริง พวกท่านและสิ่งที่พวกท่านเคารพสักการะ อื่นจากอัลลอฮฺ พวกท่านไม่ไตร่ตรองดอกหรือ?"
{21:68} พวกเขากล่าวว่า "จงเผาเขาเสีย และจงช่วยเหลือพระเจ้าทั้งหลายของพวกท่าน หากพวกท่านจะกระทำเช่นนั้น"
{21:69} เรากล่าวว่า "โอ้ เพลิงเอ๋ย! จงเย็นลง และให้ความปลอดภัยแก่อิบรอฮีมเถิด"
{21:70} และพวกเขาปรารถนาที่จะวางแผนร้ายแก่เขา แต่เราได้ทำให้พวกเขาประสบกับความสูญเสียมากยิ่งกว่า
{21:71} และเราได้ให้เขาและลูฏรอดพ้นไปสู่แผ่นดินซึ่งเราได้ประสาทความจําเริญในนั้น แก่สากลโลก
{21:72} และเราได้ให้บุตรชื่ออิสหากแก่เขา และยะอฺกูบ เป็นการเพิ่มพูน และทั้งหมดนั้นเราได้ให้เป็นคนดีมีคุณธรรม
{21:73} และเราได้แต่งตั้งพวกเขาให้เป็นผู้นำ เพื่อชี้แนะแนวทางที่ถูกต้องโดยคําสั่งของเรา และเราได้เปิดเผยสำแดงแก่พวกเขาให้ปฏิบัติความดี และดำรงการนมาซ แล้วชําระซะกาต และพวกเขาก็เป็นผู้เคารพสักการะเราเท่านั้น
{21:74} และลูฏนั้นเราได้ประทานวิจารณญาณและวิทยาการแก่เขา และเราได้ให้เขารอดพ้นจากเมืองนั้น ซึ่งชาวเมืองได้กระทำความชั่ว แท้จริงพวกเขาเป็นประชาชาติที่ชั่วช้าและฝ่าฝืน
{21:75} และเราได้ให้เขาเข้าอยู่ในความเมตตาของเรา แท้จริงเขาเป็นคนหนึ่งในหมู่คนดี
{21:76} และ(จงรำลึกถึง)นูหฺเมื่อเขาได้ร้องเรียกก่อนหน้านี้แล้ว เราได้ตอบรับการร้องเรียกของเขา และเราได้ช่วยให้เขาและพรรคพวกของเขา รอดพ้นจากความทุกข์ระทมอันใหญ่หลวง
{21:77} และเราได้ช่วยเหลือเขาให้รอดพ้นจากหมู่ชนที่ปฏิเสธต่อโองการของเรา แท้จริงพวกเขาเป็นหมู่ชนที่ชั่วช้า แล้วเราได้ให้พวกเขาทั้งหมดจมน้ำตาย
{21:78} และ(จงรำลึกถึง)ดาวูดและสุลัยมาน เมื่อเขาทั้งสองได้พิพากษาคดีไร่นา เมื่อฝูงแกะของชนหมู่หนึ่งได้หลบเข้าไปกินสิ่งเพาะปลูกในยามค่ำ และเราเป็นพยานต่อการพิพากษาของพวกเขา
{21:79} ดังนั้น เราได้ดลใจให้สุลัยมานเข้าใจการพิพากษานั้น และเราได้ประทานวิจารณญาณและวิทยาการแก่แต่ละคน และเราได้ทำให้ภูเขาและวิหคแซ่ซ้องสดุดีร่วมกับดาวูด และเราเป็นผู้กระทำสิ่งเหล่านี้
{21:80} และเราได้สอนเขาให้รู้การทำเสื้อเกราะแก่พวกเธอ เพื่อป้องกันเธอจากการรบของพวกเธอ แล้วพวกเธอจะเป็นผู้กตัญญูขอบคุณบ้างไหม?
{21:81} และสำหรับสุลัยมาน เราได้ทำให้ลมกลายเป็นพายุ ตามคําบัญชาของเขา ไปยังดินแดนซึ่งเราได้ประสาทความจําเริญในนั้น และเราเป็นผู้รอบรู้ทุกสิ่ง
{21:82} และเราได้ให้ชัยฏอนบางตนดําน้ำให้แก่สุลัยมาน และพวกเขาทำงานอื่นจากนั้น และเราเป็นผู้คุ้มกันรักษาพวกเขาเหล่านั้น
{21:83} และ(จงรำลึกถึง)อัยยูบ เมื่อเขาได้ร้องเรียนพระเจ้าของตนว่า "แท้จริงข้าฯนี้ ได้มีความทุกข์ยากมาประสบแก่ข้าฯ และพระองค์คือพระผู้ทรงปรานียิ่งในปวงผู้ปรานี"
{21:84} ดังนั้น เราได้ตอบรับการร้องเรียนของเขา แล้วเราได้ปลดเปลื้องสิ่งที่เป็นความทุกข์ยากแก่เขา และเราได้คืนครอบครัวของเขาให้แก่เขา และเช่นเดียวกับที่เขาได้เคยมีมาก่อน เป็นความเมตตาจากเรา และเป็นข้อตักเตือนแก่บรรดาผู้ที่เคารพสักการะ
{21:85} และ(จงรำลึกถึง)อิสมาอีลและอิดรีส และซุลกิฟลิ แต่ละคนอยู่ในหมู่ผู้อดทนขันติ
{21:86} และเราได้ให้พวกเขาเข้าอยู่ในความเมตตาของเรา แท้จริงพวกเขาอยู่ในหมู่คนดี
{21:87} และ(จงรำลึกถึง)ซุนนูน เมื่อเขาจากไปด้วยความกริ้วโกรธ(ต่อพรรคพวกของตน) ซึ่งเขาคิดว่าเราจะไม่ทำให้เขาได้รับความลําบาก ต่อมาเขาก็ร้องเรียนท่ามกลางความมืดทึบว่า "ไม่มีพระผู้เป็นเจ้าอื่นใด นอกจากพระองค์ พระพิสุทธิคุณแห่งพระองค์! แท้จริงข้าฯเป็นผู้หนึ่งในหมู่พวกทุจริต"
{21:88} ดังนั้นเราได้ตอบรับการร้องเรียนของเขาและเราได้ช่วยให้เขารอดพ้นจากความทุกข์ระทม
และเช่นเดียวกันนี้เราช่วยบรรดาผู้ที่มีศรัทธา
{21:89} และ(จงรำลึกถึง)ซะกะรียาเมื่อเขาร้องเรียนพระเจ้าของตนว่า "พระเจ้าของข้าฯ! โปรดอย่าปล่อยให้ข้าฯ อยู่อย่างเดียวดาย และพระองค์เท่านั้นเป็นผู้สืบมรดกอันดียิ่ง"
{21:90} ดังนั้นเราได้ตอบรับการร้องเรียนของเขา และเราได้ประทานบุตรแก่เขาคือยะหฺยา
และเราได้ปรับปรุงแก้ไขภริยาของเขาให้เป็นปกติแก่เขา แท้จริงพวกเขาแข่งขันกันในการทำความดี
และพวกเขาวิงวอนเราด้วยความหวังและความกลัว และพวกเขาเป็นผู้ถ่อมตัวเกรงกลัวต่อเรา
{21:91} และ(จงรำลึกถึง) สตรีที่รักษาความบริสุทธิ์ของนางเอาไว้ แล้วเราได้เป่าวิญญาณจากเราเข้าไปในนาง และเราได้ทำให้นางและบุตรของนางเป็นสัญญาณหนึ่งแก่มวลมนุษย์
{21:92} แท้จริงนี่คือประชาชาติของพวกเธอ ซึ่งเป็นประชาชาติเดียวกัน และฉันเป็นพระเจ้าของพวกเธอ ดังนั้นพวกเธอจงเคารพสักการะฉันเถิด
{21:93} และพวกเขาได้แตกแยกกันในเรื่องของศาสนาระหว่างเขากันเอง ทั้งหมดนี้พวกเขาจะเป็นผู้กลับคืนสู่เรา
{21:94} ดังนั้นผู้ใดประกอบคุณงามความดี โดยที่เขาเป็นผู้มีศรัทธา ความพากเพียรของเขาจะไม่ถูกปฏิเสธ และแท้จริงเราเป็นผู้บันทึกความดีสำหรับเขา
{21:95} และเป็นที่ต้องห้ามแก่ชาวเมืองใดก็ตาม ที่เราได้ทำลายไป พวกเขาจะไม่กลับฟื้นคืนชีพขึ้นมาอีก
{21:96} จนกระทั่งเมื่อยะอ์ญูจญ์และมะอฺญูจญ์ถูกปล่อยออกมา และพวกเขาจะหลั่งไหลกันลงมาจากทุกทิศทาง
{21:97} และเมื่อสัญญาแห่งความสัตย์จริงได้ใกล้เข้ามา บัดนั้นสายตาของบรรดาผู้ปฏิเสธจะจ้องเขม็งแล้ว กล่าวว่า "โอ้ความหายนะของเรา! แท้จริง เราเคยอยู่ในความหลงลืมจากสิ่งนี้ ยิ่งกว่านั้นเรายังเป็นพวกทุจริตอีกด้วย"
{21:98} แท้จริง พวกเธอและสิ่งที่พวกเธอเคารพสักการะ อื่นจากอัลลอฮฺนั้น ทั้งหมดนั้นเป็นเชื้อเพลิงของนรก โดยพวกเธอจะเข้าไปอยู่ในนั้น
{21:99} หากมันเหล่านั้นคือพระเจ้าจริงแล้ว มันจะไม่เข้าไปอยู่ในนั้นดอก และล้วนเป็นอมตะอยู่ในนั้น
{21:100} พวกเขาในนรกนั้นมีแต่เสียงครวญคราง และพวกเขาในนั้นจะไม่ได้ยิน(อย่างอื่นเลย)
{21:101} แท้จริงบรรดาผู้ที่ความดีจากเราได้ประสบแก่พวกเขามาก่อนนั้น ชนเหล่านั้นเป็นผู้ที่อยู่ห่างไกลจากมัน
{21:102} พวกเขาจะไม่ได้ยินแม้แต่เสียงแว่วของมัน และพวกเขาจะเป็นอมตะอยู่ในสถานที่ ซึ่งจิตใจของพวกเขาใฝ่ปรารถนา
{21:103} ความตื่นตระหนกอันยิ่งใหญ่จะไม่ทำให้พวกเขาเศร้าโศก และมะลาอิกะฮฺจะต้อนรับพวกเขาแล้วกล่าวว่า "นี่คือวันของพวกท่าน ซึ่งพวกท่านได้ถูกสัญญาไว้"
{21:104} วันซึ่งเราจะม้วนฟากฟ้าประหนึ่งการม้วนแผ่นกระดาษของหนังสือ ดังเช่นที่เราได้เริ่มให้มีการบังเกิดครั้งแรก เราจะให้มันกลับเป็นขั้นมาอีก เป็นสัญญาผูกพันกับเรา แท้จริงเราเป็นผู้กระทำอย่างแน่นอน
{21:105} และแท้จริงเราได้บันทึกไว้ในคัมภีร์ซะบูร หลังจากการตักเตือน(ของเตารอฮฺ) ว่าแผ่นดินนี้จะสืบทอดโดยบรรดาบ่าวของฉันที่ดี
{21:106} แท้จริง ในการกล่าวไว้เช่นนี้เป็นการเพียงพอสำหรับหมู่ชนที่เคารพสักการะ
{21:107} และเราได้ส่งเธอมาเพียงแต่เพื่อเป็นความเมตตาแก่ประชาชาติทั้งหลาย
{21:108} จงกล่าวเถิด "แท้จริงฉันได้รับการเปิดเผยสำแดง ให้ประกาศว่า พระเจ้าของพวกเธอนั้นคือพระเจ้าองค์เดียว ดังนั้นพวกเธอยังไม่ยอมนอบน้อมอีกหรือ?"
{21:109} หากพวกเขาผินหลังให้ ก็จงกล่าวเถิดว่า "ฉันได้ประกาศแจ้งให้พวกเธอทราบแล้วโดยถ้วนหน้า และฉันไม่รู้ดอกว่า สิ่งที่พวกเธอถูกสัญญาไว้นั้น จะอยู่ใกล้หรือไกล"
{21:110} "แท้จริงพระองค์ทรงรอบรู้ในคําพูดที่เปิดเผยและทรงรอบรู้สิ่งที่พวกเธอปิดบังไว้"
{21:111} "และฉันก็ไม่รู้ หวังว่าการประวิงเวลานั้นอาจจะเป็นการทดสอบแก่พวกเธอ และอาจจะเป็นการร่าเริงชั่วขณะหนึ่ง"
{21:112} เขากล่าวว่า "โอ้ พระเจ้าของข้าฯ! โปรดพิพากษาแก่พวกข้าฯด้วยความจริง และพระเจ้าของพวกข้าฯคือพระผู้ทรงเมตตา พระผู้ทรงเป็นที่พึ่ง ให้พ้นจากสิ่งที่พวกเธอกล่าวหา"