74. ซูเราะฮฺอัลมุดดัษษิร (บท ผู้ห่มกาย)
ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮฺ พระผู้ทรงเมตตายิ่ง พระผู้ทรงปรานียิ่ง
{74:1} โอ้ ผู้ห่มกาย!
{74:2} จงลุกขึ้น แล้วประกาศตักเตือน
{74:3} และต่อพระเจ้าของเธอ จงสดุดีความเกรียงไกร
{74:4} และเสื้อผ้าของเธอ ก็จงทำให้สะอาด
{74:5} และสิ่งสกปรก ก็จงหลบหลีกให้ห่าง
{74:6} และอย่าทำคุณ เพื่อหวังการตอบแทนอันมากมาย
{74:7} และเพื่อพระเจ้าของเธอเท่านั้น จงอดทน
{74:8} เมื่อใดที่แตรถูกเป่าขึ้น
{74:9} นั่นแหละ วันนั้นเป็นวันแห่งความยากลําบาก
{74:10} สำหรับบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาแล้ว ไม่ใช่เป็นเรื่องง่าย
{74:11} จงปล่อยให้ฉัน(จัดการ)กับผู้ที่ฉันได้สร้างเขาแต่ลําพังเถิด
{74:12} และฉันได้ทำให้เขามีทรัพย์สมบัติอย่างล้นเหลือ
{74:13} และบุตรหลานอย่างพรั่งพร้อม
{74:14} และฉันได้ทำให้เขาสุขสบายอย่างราบรื่น
{74:15} แล้วเขายังโลภที่จะให้ฉันเพิ่มแก่เขาอีก
{74:16} ไม่ดอก! แท้จริงเขาเป็นผู้ดื้อรั้นต่อบรรดาสัญญาณของเราต่างหาก
{74:17} ฉันจะเพิ่มความยากลําบากแก่เขายิ่งขึ้น
{74:18} แท้จริงเขาได้ใคร่ครวญและคาดคะเน
{74:19} ดังนั้นเขาจงหายนะ! เขาคาดคะเนได้อย่างใด?
{74:20} แล้วเขาจงหายนะ! เขาคาดคะเนได้อย่างใด?
{74:21} แล้วเขาได้ตรึกตรอง
{74:22} แล้วเขาทำหน้าบูดบึ้ง และทำหน้านิ่วคิ้วขมวด
{74:23} แล้วเขาก็ผินหลังออกไป และหยิ่งผยอง
{74:24} แล้วเขากล่าวว่า "นี่เพียงแต่เป็นมายากลที่สืบทอดกันมา"
{74:25} "นี่เพียงแต่เป็นคําพูดของสามัญชน"
{74:26} ฉันจะให้เขาเผาไหม้ในศ็อก็อร
{74:27} และเธอรู้ไหมว่าศ็อก็อรคืออะไร?
{74:28} มันจะไม่ให้เหลือ และมันจะไม่ปล่อย
{74:29} มันจะเผาไหม้ผิวหนังจนเกรียมดํา
{74:30} เหนือมันมีมะลาอิกะฮฺสิบเก้าตน
{74:31} และเราไม่ได้แต่งตั้งผู้ใดเป็นยามเฝ้าประตูนรก นอกจากมะลาอิกะฮฺเท่านั้น และเราไม่ได้กําหนดจํานวนของพวกเขาไว้ เว้นแต่เพื่อเป็นการทดสอบแก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา เพื่อบรรดาชาวคัมภีร์จะได้เชื่อมั่น และบรรดาผู้ที่มีศรัทธาจะได้เพิ่มพูนการศรัทธา และบรรดาชาวคัมภีร์ รวมทั้งบรรดาผู้ที่มีศรัทธาจะไม่ต้องสงสัย และเพื่อบรรดาผู้มีโรคในจิตใจของพวกตน อีกทั้งบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาจะกล่าวว่า "อัลลอฮฺทรงประสงค์อะไรด้วยอุปมานี้?" เช่นนั้นแหละ อัลลอฮฺจะทรงให้ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์นั้นหลงทาง และจะทรงชี้นำทางแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และไม่มีผู้ใดรู้จํานวนไพร่พลของพระเจ้าของเธอนอกจากพระองค์ และนี่เพียงแต่เป็นข้อตักเตือนแก่ปวงมนุษย์
{74:32} ไม่ดอก! ขอสาบานด้วยดวงจันทร์
{74:33} ขอสาบานด้วยรัติกาลเมื่อมันผ่านคล้อย
{74:34} ขอสาบานด้วยอรุโณทัยเมื่อมันทอแสง
{74:35} แท้จริงนรกนั้นเป็นหนึ่งในความหายนะอันใหญ่หลวง
{74:36} เพื่อเป็นการเตือนสำทับแก่มนุษย์
{74:37} สำหรับผู้ที่ประสงค์ในหมู่พวกเธอจะรุดหน้าหรือจะรั้งท้าย
{74:38} แต่ละชีวิตถูกผูกมัดจองจำกับสิ่งที่มันได้ขวนขวาย
{74:39} ยกเว้นบรรดาผู้อยู่เบื้องขวา
{74:40} อยู่ในเหล่าสวนสวรรค์ พวกเขาจะไต่ถามซึ่งกันและกัน
{74:41} เกี่ยวกับเหล่าทรชน
{74:42} "อะไรหรือที่นำพวกเธอเข้าในศ็อก็อร?"
{74:43} พวกเขากล่าวว่า "เราไม่ได้อยู่ในหมู่ผู้นมาซ"
{74:44} "และเราไม่เคยให้อาหารแก่บรรดาผู้ขัดสน"
{74:45} "และพวกเราเคยมั่วสุมอยู่กับพวกที่มั่วสุม"
{74:46} "และเราเคยปฏิเสธวันแห่งการตอบแทน"
{74:47} "จนกระทั่งความตายได้มาเยือนเรา"
{74:48} ดังนั้นการรับรองของบรรดาผู้รับรองจะไม่เกิดประโยชน์อะไรแก่พวกเขา
{74:49} แล้วไฉนพวกเขาจึงผินออกจากการเตือนสติ?
{74:50} ประหนึ่งว่าพวกเขาเป็นม้าลายที่ตื่นตระหนก
{74:51} วิ่งหนีจากราชสีห์
{74:52} ทว่าพวกเขาทุกคนต้องการที่จะมีแผ่นกระดาษที่กางแผ่
{74:53} ไม่ดอก! ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาไม่กลัววันปรโลก
{74:54} ไม่ดอก! แท้จริงนั่นคือข้อเตือนสติ
{74:55} ฉะนั้นผู้ใดประสงค์ เขาก็จะจดจํารำลึกไว้
{74:56} และพวกเขาจะไม่จดจํารำลึกได้ เว้นแต่อัลลอฮฺจะทรงประสงค์
พระองค์คือพระเจ้าแห่งการยำเกรงและพระเจ้าแห่งการให้อภัย