Wilfried Martensplein

Sedert de grote werken eind jaren '90 vormen dorpsplein èn kerkplein samen één geheel, door het wegwerken van het stukje Weststraat tussen de twee. In 2014 krijgt dit geheel de naam Wilfried Martensplein. Hieronder vertellen wij de geschiedenis van al wat op deze pleinen staat/stond. We beginnen met hèt Sleinse dorpssymbool: de pomp. De rest volgt later.

DE POMPE

In 1863 bouwt het gemeentebestuur een pomp om Sleidinge van het nodige drinkwater te voorzien. Na de droge zomer van 1859 valt op de gemeenteraad van 16 mei 1859 de beslissing, “overwegende dat er personen in de noodzakelijkheid zijn geweest gedurende het verschooven jaar hun noodig water in aanpalende gemeenten hebben moeten ontleenen, alsook omdat er veel personen zijn welke onzien zijn van drinkbaar water, voortskomende uit den onreinen grond”. Jan-Francois de Pauw, gemeenteonderwijzer, maakt de schets. De zuil staat op een hoge vierkanten sokkel, versierd met twee metalen waterspuwers in de vorm van maskers. Daaronder hangen waterbekkens. Alles is in arduin gehouwen. Aan de andere twee zijden zitten pomparmen.

In 1971 komt er een eerste herstelling, in 1980-81 wordt dit Sleins symbool grondig gerestaureerd door architect Willy Verstichel en aannemer Mestdagh uit Zottegem. Tijdens de grote werken rond de milleniumwissel wordt ze enkele meters verplaatst. Sedertdien komt er geen water meer uit...

Waar of niet? De pomp staat nu nog op een groot waterreservoir dat gevuld wordt door de afloop van de kerk...