Kerkhof - Begraafplaats

Sedert mensenheugenis werden de doden rond de kerk begraven, in de kerkhof dus, grond die gewijd was. Vanaf eind 19e eeuw was dat nergens een probleem: de bevolkingsexplosie zorgde er echter voor dat deze plaatsen al gauw te krap werden. Tot dan was er geen “concessie”. Af en toe werden de oudste graven geruimd door de overblijfselen te verplaatsen naar het knekelhuis, dat aan de Calvarieberg stond.

In 1921 werd in de Polenstraat de begraafplaats in dienst genomen. De toen aanwezige graven werden overgebracht, enkel een aantal grafstenen in de muur van de kerk zijn nog stille getuigen van het – of is het toch de? – kerkhof.

In 2019 werd een massaal aantal graven geruimd. Gelukkig werden alle graven van Sleidinge geïnventariseerd en sommige ook gefotografeerd door Familiekunde Vlaanderen regio Tielt. De boeken en zijn te koop aan 40 euro voor 2 delen. Info bij : lneyt@skynet.be of paul.callens7@telenet.be. Je kan ook SAVA contacteren om de boeken te bestellen.

Na deze massale verwijdering van graven in 2019 verschenen opnieuw bordjes met de vermelding van komende ontruimingen. Deze keer van de rijen c15-d1, dat zijn een 20 tal grafmonumenten.

Nu lieten we de kans niet voorbijgaan om de te ontruimen graven zelf te fotograferen.

Midden juni 2021 gingen we aan de slag, gewapend met een fototoestel, handborsteltje, wat oude vodden, harkje en een pakje stoepkrijtjes. Het was spannend voor ons : wie lag hier en wanneer werden ze begraven? Met de hulp van de krijtjes werden de letters weer zichtbaar. De graven dateren van 1945 tot 1951, met namen als Blomme, Willems, Martens, Lehoucq…, zowel echtgenoten als vrijgezellen. 

De graven zijn, zonder onderscheid, serieus verwaarloosd. Het is duidelijk dat de dorpsgenoten die er begraven liggen sinds jaren geen groet of bloemetje meer gekregen hadden. Op meer dan de helft van de graven zijn de letters zo uitgesleten en afgebrokkeld dat er, zonder hulpmiddeltje bijna niets meer te lezen valt. 

Eén graf is zodanig toegetakeld dat het middengedeelte volledig is verdwenen en er zelfs met de stoepkrijtjes geen tekst meer tevoorschijn kwam.  

Lehoucq Martha 1885-1949

Het opschrift op een van de graven is zelfs volledig in het Frans (Mme Willemaers-Clemence Fabry werd 95 jaar).