Brouwerij Imschoot

Actief tussen 1908 en 1942. Arthur leerde het vak bij zijn grootvader-brouwer De Vriendt (zie aldaar). Hij bouwde in de Weststraat, huidig nr 107, een volledig nieuwe brouwerij, die gekend werd voor zijn “zuurken” of “zwartsjen”, een bitter-zuur bier Engelse stijl.

Arthur houdt koppig vast aan deze brouwstijl, terwijl elders nieuwe technieken - onder andere lagergisting die de pils voortbracht - opgang kenden. Na amper 6 jaar komt de Duitse bezetter de koperen ketels weghalen. Arthur installeert daarop ijzeren brouwkuipen, die de kwaliteit niet ten goede komen, en de brouwerij een slecht imago geven.

Na de oorlog, gebukt onder steeds scherpere concurrentie, gaat het steeds verder bergaf. Oudste zoon en brouwer-ingenieur Joseph komt mee in de zaak en wil zijn vader overtuigen over te stappen op lage gisting. Vader wil van geen wijken weten en Joseph trekt naar Congo, waar hij technisch directeur wordt van de grootste brouwerij aldaar, Le Brasserie de Léo". Arthur weet ondertussen ook geen raad met de veranderende transport- en verpakkingssystemen. In 1942 stopt hij met brouwen en gaat verder als bierhandel. Zijn andere zonen Armand en Albert zetten de zaak verder tot 1974.