De oorlogsjaren > WOII De nasleep

Onmiddellijk na de bevrijding wordt de gemeenteraad van voor de oorlog opnieuw actief. Over de inzet van Burgemeester Edgard De Paepe ten voordele van de bevolking is de meerderheid het eens. Zo zorgde hij voor regelmatige leveringen van ‘leevoart’ of haring en houtkappingen in de bossen van den Heffink. Toch wordt hij ambtshalve uit zijn ambt ontzet en voorlopig vervangen door schepen De Greve.

De oorlog is na 15 september 1944 echter nog niet helemaal voorbij. In de weken en maanden die volgen, suizen V1‘s boven Sleidinge. Een komt neer in het Zwaantje, een ander in het Eeksken. Ze richten weinig schade aan.

Terugtrekkende troepen eisen transportmiddelen op en hier en daar zijn er nog moeilijkheden en vallen er zelfs nog slachtoffers.

In de nadagen komen echter ook de frustraties en de woede. Men neemt wraak op iedereen die ooit maar iets met de Duitsers te maken had, en dikwijls onder dat mom, maar om andere redenen…

Oppositieraadslid en verzetsman Richard Verheecke, tevens lid van het Geheim Leger, laat zo in die roerige nadagen burgemeester De Paepe op het gemeentehuis aanhouden en wegvoeren naar de gevangenis van Lokeren. Na enkele dagen blijkt dat Edgard De Paepes leuze “Ik blijf aan voor mijn volk” toch waarheid bevatte, en geen enkel dossier tegen hem kon ingebracht worden.

Hij wordt vervangen door Henri De Greve, die dienstdoend burgemeester wordt tot 1947. Henri was eerste schepen tot 1941. Toen de bezetters op dat moment de gemeenteraden stillegden (zie ook onder WOII de oorlogsjaren), voerden ze ook een leeftijdsgrens voor burgemeestersn en schepenen in van maximum 60 jaar. Dit was een handige manier om rabiate tegenstanders, die de eerste oorlog aan den lijve ondervonden, opzij te schuiven. Henri De Greve en schepen Alfons Mortier waren in dit geval en verdwenen zo uit de politiek, tot Henri dus terug opgevist wordt door zijn ijzeren aanhang.