Post date: Jul 15, 2014 1:45:06 PM
Zoals te verwachten regende het teveel in de Pyreneeën om meer te klimmen, dus reden we huppekkee 500 kilometer naar de Franse Alpen. We konden er een paar zonnige dagen toeslaan in klimgebied 'Rue de Masques' en 'Raph' (conglomeraatrotsen om van te likkebaarden, zie onderstaande foto's) maar toen begonnen de buien en stak een koude wind op. Getsie, dat zijn we hier niet gewend in juli!
Rue de Masques, 6a+
Sector Raph, 7c 'Raph Partie'
We gingen verder de hoogte in naar de ruige bergen rond de rivier de Ubaye. Daar was iets beter weer voorspeld, maar helaas klopte dat van geen kant:
De bergen rond de rivier de Ubaye in het Alpen grensgebied van Frankrijk en Italië
Voorlopig laten we die koude Alpen maar voor wat ze zijn en verblijven we in het lieflijke Franse zuiden: de Provence.
Qua klimmen zijn we begonnen in Buoux, een megagroot klimgebied (500 routes op een rij) in de Lubéron dat erom bekend staat bloedheet te zijn in de zomer. Verrassend genoeg hebben wij er gezekerd met truien aan en in de avond meetten we 7 graden net voor de zon onder was. Ongehoord voor de Provence in juli.
Apt
Vlakbij Buoux ligt de kleine stad Apt, die een mooi historisch centrum heeft met veel grote platanen, zodat de oude mannetjes tenminste in de schaduw kunnen uitpuffen van al dat jeu-de-boulen.
In de Provence kom je zintuigen tekort
De Provence staat beroemd om haar lila lavendelvelden, pittoreske dorpjes en verfijnde cuisine met verse kruiden en knoflook, en groente van onberispelijke kwaliteit (zo zijn de hemelse tomaten die we hier aanschaften nogal een contrast met de waterige ondingen die ze bij ons verkopen als tomaat).
Op weg naar Apt kwamen we veel fruit- en groentekramen tegen. Bij de kraam die wij uitkozen waren de prijzen laag: voor 2 euro kochten we 3 meloenen en een pot huisgemaakte perencompote voor maar één eurotje.
Met zulke prijsjes wordt de eigenaresse van de kraam niet rijk en dat zie je aan haar auto. De kleine pick-up truck waarin zij haar kratten fruit en groente vervoerd heeft betere dagen gekend: deuren ontbreken en als zitting heeft ze geen stoel meer, maar een autoband.
Het dierenhoekje
In het Polenbos liep tijden ons ontbijt zomaar een jonge haas langs onze vuurplek (je ziet een stuk van Barts spijkerbroek op de foto).
Nabij Buoux stonden we in een eikenbos gekampeerd, en wie houden er van eiken? Vliegend herten. Dat zijn de grootste torren die Europa rijk is. Het mannetje wordt 7,5 cm. lang, het vrouwtje 4,5 cm. Eén van de dames hebben we op de kiek kunnen zetten.In de schemering zagen en hoorden we tientallen mannetjes vliegen, precies het boerenweggetje volgend, op zoek naar een vrouwtje.
De larven van vliegend herten kunnen wel 11 cm. lang worden en doen 5 jaar over hun ontwikkeling tot tor.