Los Vados

Links: Bart klimt 'Inmortales' (7a) in Los VadosWe zitten in een warme streek: overal cactussen, ook onder de klimroutes. Toch is er een rivier om af te koelen met diep water! Dat zie je haast nooit in Zuid- en Midden Spanje, maar we zijn hier dicht bij de hoge Sierra Nevada, waar de rivier vandaan komt. De Spanjaarden hebben nog te weinig kunnen aftappen voor hun tomaatjes en citrusvruchten om de rivier te laten opdrogen.Op rustdagen flaneren we aan het strand in Almuñacar, een niet toeristische badplaats. Ze bestaan dus nog! Je kunt er met veel moeite een vergeelde ansichtkaart scoren. De postzegels hebben we nog niet kunnen vinden ondanks de aanwijzingen van de Spaanse kioskhoudster. We zien windsurfers en kitesurfers (zie foto) op zee, de wind is dan ook hard.

Hierboven het 'vagebondenstekje' op steenworp afstand van het strand bij Salobreña. Een groep Italiaanse zwervers

met 'woonvrachtwagens,' een roedel honden en een geit (!) is er ook neergestreken, zie rechtsboven op de foto.

Kamperen aan het einde van een landweggetje naast een bamboebos, dat we in de wilde weg rondrijdend (op zoek naar een plekje) vonden. Helaas werden we om half twee 's nachts bezocht door twee verbaasde agenten. We mochten er wel 'uno nocha' blijven staan, maar niet langer. Enkele uren later schrokken we wederom wakker, dit keer om dat er everzwijnen knorrend en snuivend foerageerden in de buurt van de auto. We hebben ons niet laten zien, ze zouden zich anders rotschrikken (er wordt veel gejaagd in Spanje). 's Ochtends troffen we hun hoefsporen aan, er waren ook jongen bij.