De laatste dagen van mei
Post date: May 31, 2011 1:06:07 PM
We zijn verwend met prachtig weer en ideaal wild kamperen. De Haute Provence is toch wel onze favoriete regio van... ja van de hele wereld misschien wel. Hoewel we in september nog de Haut Val Durance het mooiste van de wereld vonden, in februari de woestenij rond Cacin (Spanje) prefereerden boven alles en in oktober met open mond het Kroatische natuurschoon in ons opnamen.
We zitten nu aan het begin van een paar dagen slecht weer, nou ja dan kan Bart weer fijn klusjes aan de bus doen. De laatste verfraaiing betreft een verbetering van het hor, met gewichtjes die hij aan de rivieroever verzamelde en kan Maja aan de slag met haar nieuwbakken hobby 'fauna fotograveren:
Bart maakte extra laadruimte onder onze ladenkasten en verbeterde het hor, niet verkeerd want het is vliegenseizoen hier!
Boven: een Taurische hagedis, aan het zonnen op ons brandhout
Rechts zie je bloeiende brem, die overal om ons heen is
Wat gebeurt er aan het klimfront?
Maja klimt een 7a op sector Le Puy, hij was krachtig en verzurend!Wat het klimmen betreft kan ik melden dat we sector Le Puy van Orpierre afgeroomd hebben en nog wat op de Quiquillon Sud-Est geklommen hebben (Mur Bleu en Mur Jaune, touren etc.). Het was er lekker rustig, wat spectaculaire steenslag van weekend-cursussen nagelaten. Na afloop dronken we steevast een ijskoude pression (tapbiertje) in klimmerscafé Le Quartz, op 10 minuten van de eerste klimroutes. Briljant toch?Maar goed, we zijn weer een beetje fit aan het worden -de eerste zevens zitten erop- dus is het hoog tijd voor ons zwervers om ergens anders heen te gaan. De laatste verkoudheidsperikelen zijn verslagen door de stralende zon en de geur van bloeiende brem en lavendel. En de laatste pillen van de anti-parasitaire combikuur worden de komende dagen door Maja opgeslokt. De pillen lijken overigens te werken: Bart wordt gek van Maja's hervonden energie en enthousiasme, wat zich onder andere uit in het verzinnen en roepen van one-liners zoals 'rif roef eruit' als hij uit een route dreigt te vallen. Een klimmershuwelijk gaat meestal, maar niet altijd over rozen ;-)We gaan zodirect even kijken waar we allemaal heen kunnen op 'www.méteo.fr' en checken meteen of er nog een betaalbare veerpont naar Corsica gaat de komende tijd (onze vorige trip die begin mei had moeten plaats vinden viel in het water). Het zal wel lekker warm zijn daar in juni, maar je schijnt er ook hoog in de bergen te kunnen klimmen op granietreuzen. Maja bij de Quiquillon sud-est
Bart op dezelfde plaats
Ik zit nu trouwens in de MacDo van Sisteron, omdat de dorpscomputer in Orpierre me tot wanhoop dreef: op de Franse toetsenborden zitten alle letters verkeerd en dan maak je drie typfouten per vier letter woord, putain clavier! Volgens Bart -die vaak genoeg op zakenreis met die ondingen in aanraking kwam- valt er ook niet op te programmeren, zelfs niet door de Fransen zelf.
Links klimt Bart 'Heureusement il y a la mer', een 7a op de 'Mur Jaune' van de Quiquillon Sud-Est. Het is een technische route met kleine greepjes en precaire staposities.
Onder: bij het pad naar de rotsen van Le Puy staat dit bord, misschien vanwege de oude mijn die er dichtbij gelegen is.
