Post date: Apr 23, 2011 9:44:37 AM
De hagedis, het totemdier van de rotsklimmer
Het blog loopt wat achter op onze avonturen: begin van de week geleden klommen we op de spectaculair gelegen rotswanden van Coll de Nargó. De klimwanden liggen op 1300 meter hoogte en zijn omgeven door hogere toppen van de Spaanse Pyreneeën. Sommige zijn nog helemaal besneeuwd. Het was even wennen om niet meer comfortabel warm 's nachts in je onderbroek uit de bus te springen voor een plas. Waar we vandaan kwamen was er wat ons Hollanders betrof sprake van zomerhitte! Maar overdag was het heerlijk en het was fijn om weer eens sappig groen om je heen te zien en het ruisen van een rivier te horen. Het dorpje 'Coll de Nargó' heeft een 11e eeuwse Kerk die in Romaanse stijl gebouwd is (zie foto) en volgens de burgemeester een toeristische trekpleister is, hoewel wij op een zaterdag de enigen waren die hem wilden zien...We merkten duidelijk verschil in de stemming rond Lleida en de Costa Blanca. Aan de Costa Blanca komen de mensen vrolijker en optimistischer over, ze rijden er relaxed en zelfs kassajuffrouwen lachen je ten alle tijden vriendelijk toe. Rond Lleida zit de stemming er niet zo goed in. Misschien komt dat omdat er aan de Costa's (ondanks het compleet instorten van de huizenmarkt) nog steeds goed geld verdiend wordt aan toeristen, wat in de Lleida-regio niet het geval is. Die paar klimmers met hun rattige busjes geven niet veel uit :-). Maar het weer kan het ook zijn: het aantal zonne-uren ligt beduidend hoger aan de Costa Blanca dan in het noorden van Spanje waar de Pyreneeën als een magneet wolken aantrekken.
Het is weer groen om ons heen!
De kliminfo: de rotsen van Coll de Nargó
de tourwand van Coll de Nargó (klik op de foto voor vergroting)
Coll de Nargó heeft enkele dicht bij elkaar gelegen klimsectoren, waaronder een grote wand waar je touren kunt doen en een royale sportklimwand (>100 routes). Daarnaast zijn er nog wat losse pijlers in de aanbieding. Alles is makkelijk bereikbaar, soms is het zelfs aan de weg gelegen. De weg naar de rots toe is smal en onverhard, maar iedere auto komt wel omhoog. Er is een parkeerplaats klimmers en wandelaar waar je mag overnachten. Een tentje opzetten mag ook -dat deden lokale wandelaars tenminste- en er is een mooie weide waar dat kan, vlakbij het klimmen.
De rots is bijzonder: een mix van conglomeraat en kalk. Dat is lekker ruw met veel gaten, kuiltjes en randen. Er zijn véél zessen, aardig wat zevens en enkele 8a's die er snoeihard uitzien. Veel is liggend en verticaal, één wand is licht overhangend. In veel routes moet je bombées of dakjes over. Meestal klim je in de zon en in de zomer zal het er ongetwijfeld te heet zijn, hoewel er vaak een fris bergwindje staat.Minpunt: de vlakbij gelegen boerderij verspreidt bij ongunstige windrichting mestlucht! Het viel ons sowieso op dat in de Lleida-regio veel megastallen staan die blijkens de stank tjokvol koeien en varkens met chronische diarree moeten zitten. Tja, al die Spaanse worsten die je in de winkels ziet moeten ergens vandaan komen... (wij houden het op tofuburgertjes).Pluspunten: conglokalk is cool! idyllische ligging, veel routes, weinig klimmers. En het is dichtbij topgebied Oliana (waar ook een camping is), dus als je met een groep bent waar zowel negenklimmers inzitten als mindere goden, dan kun je Oliana en Coll de Nargó met elkaar combineren. Oliana is natuurlijk het Olympus van de klimgoden, waaronder boezemvrienden Dani Andrada en Chris Sharma, de niet te overtreffen Adam Ondra en het bevallige klimkanon Daila Ojeda.Klik hier om Daila in actie te zien: