Embedded Files
Post date: Feb 19, 2011 2:44:13 PM
We kamperen al een tijd in een verlaten steengroeve op steenworpafstand van het klimgebied Desplomilandia en een groot stuwmeer waar je kunt varen en zwemmen. Toen we laatst terugkwamen van een uitje naar Malaga -het regende de hele dag en we hebben fijn in een broodjeszaak met goede koffie en wifi gezeten- werden we verrast door twee gemzen, die de steile wand van de steengroeve trotseerden om wat lekkere pollen gras te bereiken. Het zag er acrobatisch uit en ze stoeiden ook nog wat, zoals te zien op onderstaand filmpje:
Net als wij hebben ze geen hoogtevrees! Zonder problemen soleerden ze vieren, maar ze lieten wel grote stenen vallen.
Het is allemaal beschermd natuurpark hier, dus misschien dat ze daarom niet zo bang voor mensen zijn of ze vertrouwen erop dat wij de wand van de groeve niet kunnen beklimmen (ha, kunnen we best!). We hebben helaas gezien aan lege hulzen dat er gestroopt wordt. Hopelijk wordt dit leuke duo daar geen slachtoffer van, maar dat zal in elk geval niet gebeuren zolang wij hier staan.
De rotswand van de steengroeve met helemaal bovenaan een gems
We hebben een groot kampvuur kunnen maken in de steengroeve. Dat is voor de verandering veilig, want er is nauwelijks vegetatie en door de regenval van de afgelopen dagen is alles nat. Eindelijk fikkie stoken in Zuid-Spanje! Bart ging uit zijn bol met zijn mooie nieuwe inklapbare zaagje en zorgde voor een imponerende houtstapel. Lekker aan de slag in de modder Naast onze nieuwe hobby 'wilde dieren fotograveren' hebben we natuurlijk nog het klimmen en terrein rijden met ons busje en die konden we bij de rotsen van Túron combineren: we kwamer er op de modderige parkeerplaats vast te zitten. Pas de probleme! In Frankrijk kochten we sneeuwkettingen en die zet je er gewoon op als hij al vaststaat, vervolgens rij je met een beetje vaart zo weg.
Klimmen in Valle de Túron
Links zie je twee klimmers op de oostwand We gingen voor het eerst naar de rotsen van Valle de Túron die aan weerszijden van de rivier de Túron gelegen zijn (een half uur rijden vanaf El Chorro). Om er te komen moesten we zo ongeveer dwars door een boerderij heen, maar de vriendelijke Spaanse boer heette ons zonder meer welkom. Hij was zelfs onder de indruk van ons Spaans, te weten 'Ola!', 'Gracias' en 'Escalador'. Het was weer een wat anders, de Túron rotsen. Zeven meter soleren voor je de eerste haak bereikt en vooral erg goed staan op die mooie kalk slabs. Gelukkig is het totaal niet afgeklommen, dus met de wrijving zat het goed. Je hebt er twee tot vijf touwlengtes slabs en wat steiler spul er tussendoor. De westwand aan de andere kant van de rivier is overigens atletischer, vertikaal tot overhangend, maar daar woei een ijskoude wind waardoor we ons tot de warmere oostkant hebben beperkt.Onder: de palmbomen staan in bloei hier in Andalusië
Page updated
Google Sites
Report abuse