Post date: Jul 30, 2011 2:24:17 PM
Het klimmen
Ons beoogde project op Mont Dauphin blijkt in het hoogseizoen permanent bezet, ook hangt er een horde jonge Engelse klimmers rond -kunnen die niet gewoon op hun zompige eiland blijven?- die niet eens 'bonjour' kunnen zeggen, dus zijn we op zoek gegaan naar een andere 7C. Vooral Bart is natuurlijk hongerig naar zijn eerste 7C-rotpunkt. Sinds kort klimt hij niet meer op te ruime Pipo de Clown schoenen, maar op uitstekende, pijnlijk krappe Scarpa's (net als La Sportiva een Italiaans merk), dus laat die moeilijke routes maar komen! Hij staat aanmerkelijk beter op kleine randjes. We gingen naar Saint Crépin en Pierre Fendue, beiden onbekend voor ons en in de Haut Val Durance regio gelegen.
Bart klimt Mimolette (6B) te Saint Crépin
Saint Crépin was een tikkie teleurstellend: kalksteen dat aan de lage kant is en een beetje afgeklommen. Omdat veel van de routes old school platen zijn (met old school waarderingen :-), maakt dat beetje afgeklommen soms veel uit. Essentiële voetjes houden niet meer, zelfs niet met Barts nieuwe schoenen. Er is één mooie, overhangende sector genaamd Borgis -de laatste, die ook het verst lopen is d.w.z. 20 minuten- maar om nou voor een handjevol routes naar St. Crépin te gaan? Wij raden het niet aan, tenzij het regent want Borgis blijft droog.
Hieronder: Maja in een 7C te Pierre Fendue
Pierre Fendue vonden we wel heel mooi. De rots is van kwartsiet, het is wat gladder/'marmerachtiger' dan de rots van Roche Baron, maar net zo cool. Je hebt overal voetjes, heerlijk! De rots is licht overhangend en behoorlijk atletisch op randen, scheurtjes en aflopers. Helaas is de weg naar de rots toe niet zo goed te doen met ons busje: de motor heeft relatief weinig vermogen en trekt slecht (rijdt wel lekker zuinig). De weg is onverhard en steil met veel haarspelden. Ook het dorpje waar je doorheen moet is een uitdaging (smal en steil). Met een gewone personenauto is het ongetwijfeld geen enkel probleem. Je parkeert vlak voor de rotsen van Pierre FenduePierre Fendue biedt maar een tiental routes, hoge zessen en zevens. De ligging is heel mooi,: uitzicht over het dal achter je, je staat pal voor de rots op een veldje geparkeerd waar je fijn kunt pick-nicken, er zijn allemaal frambozenstruiken en aarbeiplantjes, je hebt bomen aan de voet van de rots voor schaduw en rust, zelfs in het hoogseizoen.
Nachtelijke activiteiten
We waren geradbraakt na het knallen te Pierre Fendue en doken er vroeg in, na het leeg drinken van een fles rode wijn om de spieren te laten ontspannen. Maar om een uur of twaalf 's nachts werden we bruut opgeschrikt door kabaal in de bus! Als voormalige bewoners van een appartement in de Amsterdamse Pijp (niet best gebouwd), wisten we hoe laat het was: een muis. En het leek wel een hele grote, zo wild als 'ie tekeer ging in onze kartonnen doos met eten. Het diertje smeerde hem uiteraard direct toen we hem uit de doos probeerden te krijgen en er zat niets anders op dan het bed af te breken en zowat de hele bus leeg te halen. Uiteindelijk, toen we de allerlaatste mogelijke schuilplaats uitschudden, schoot er een dikke vette muis -echt vier keer zo groot als een normale huismuis- over onze vloer naar buiten. Hij dook zo van onze treeplank af, het bos in.
De bus leeghalen om de muis te vinden
Overdag kon ik er eentje op de kiek zetten
Om één uur 's nachts konden we het bed weer opbouwen en gaan slapen. Maar ik was opgelucht dat de muis zonder kleerscheuren weer terug in z'n bos was. Omdat die schelmen in het donker toeslaan, houden we tegenwoordig onze deur dicht als we 's avonds rond het vuur zitten.
De plannen:
we hebben lucht gekregen van fraaie klimgebieden in de 'Valle de Cuneo', niet ver hier vandaan over de Italiaanse grens en zijn van plan daar binnenkort heen te gaan.
Maar eerst genieten we nog even van het gezelschap van onze vrienden Jilske en Sascha. Toen ze aankwamen uit het regenachtige Nederland, konden ze bij ons zo aanschuiven bij het kampvuur
Les Ayes
Als uitsmijter van dit bericht nog wat info. over Les Ayes. Les Ayes is een zonnig klimgebied met veel mooie 6c's, wat zevens en wat lagere zessen, dat op 1600 meter hoogte ligt temidden van Alpenweides. Terwijl je klimt hoor je de rivier ruisen en de koeien loeien. Er zijn zo'n 50 routes: kalk met veel randen, loodrecht tot licht overhangend, uitstekend behaakt.
Onbekende Fransman in 'L'eau vive,' 6C+ Les Ayes (hebben wij ook geklommen met veel plezier)
Bart flasht 'Pour Florence' 6C+