Mi dispiace, non parlo italiano

Post date: Aug 13, 2011 11:20:26 AM

Het kamperen is helemaal briljanto in de Valle de Gusso (Piemonte regio) en het weer ook. Slechts anderhalf dag regen en toen weer zon, zon en nog eens zon! Ondanks de weerberichten, die gelukkig niet blijken te kloppen voor onze vallei.

Hertjes die de Gusso oversteken, klik op de foto voor een vergroting:

Culturele overpeinzingen

Het mooie Italië onderscheidt zich van de andere mediterrane landen (die wij bezocht hebben) door de grote hoeveelheid aan:

1. afbeeldingen van heiligen

2. landsvlaggen

3. cafetaria's met spotgoedkope koffie

4. vier wiel aangedreven Fiat Pinda's

Laatstgenoemden zijn bijzonder handig voor de onverharde bergweggetjes die wij met onze bus proberen te trotseren.

Het liberale Cuneo

We zijn aangenaam verrast door de stad Cuneo, de hoofdstad van de provincie Cuneo in de Piemonte regio (hoofdstad Turijn). De sfeer in Cuneo is fantastico en de mensen vriendelijk. Van het bekende Italiaanse macho (lees: hufterig) rijgedrag, valt bijvoorbeeld niets te bespeuren, ze laten zelfs voetgangers oversteken op zebrapaden! En er hangen van die regenboog homovlaggen uit + Tibet-vlaggen (wij vallen dus niet uit de toon met onze Free Tibet autostickers). Over de gratis wifi in het gehele centrum zijn we natuurlijk ook hartstikke enthousiast, hoewel het bemachtigen van een inlogcode wel wat voeten in aarde had (je kunt nu username maja met wachtwoord 123 nemen). In het centrum van Cuneo kan ook nog eens iedereen gratis met het o.v. reizen. En alsof dat nog niet genoeg kun je ook gratis en wel een fiets te leen krijgen van de gemeente. Très sympa zouden ze in Frankrijk zeggen.

Plein in het centrum van Cuneo met het standbeeld van Giuseppe Barbaru (wie kent hem niet?)

Taalperikelen

We stuntelen wat af met de taal. Waar we in Spanje makkelijk woorden oppikken en borden en opschriften wel kunnen ontcijferen en in Frankrijk goede sier maken met ons Frans, zijn we hulpeloos als het op Italiaans aankomt. Met het ANWB-taalgidsje in de hand proberen we er nog iets van te maken, maar op de een of andere manier onthouden we Italiaanse woorden maar een paar seconden. Zo had Bart goed gerepeteerd voordat hij de tabakszaak binnenstapte om postzegels aan te schaffen -'frankobollo' stond er in onze gids- maar op het moment suprème bestelde hij portobello's. Dit tot grote verwarring van de omstanders en pret van mij, want laat de portobello nou net een paddestoelensoort zijn die ik ken. Gelukkig maakte de man achter de balie bekend dat hij ook Frans sprak, tot grote opluchting van de hevig transpirerende Bart. In de tabakszaak op de foto, tevens speelgoed- en souvenirverkoop, vond het portobello/frankobollo incident plaats En dan nu het klimmen: Grotte del Bandito

Bart klimt de 6c 'Petit Orgon.' Het klimmen op Grotte del Bandito heeft inderdaad wel iets weg van dat van sector Canal in Orgon

Omdat ik een weekje niet klom (even m'n opgelapte schouder rust gunnen) kozen we een klimgebied uit voor Bart waar hij gegarandeerd snel moe zou worden: Grotte del Bandito. De twee sectoren hangen zwaar over, vandaar dat je er moet inklimmen met 6c en over grote spierballen moet beschikken om ook maar een voet van de grond te krijgen. De graad die er het meeste voorkomt is 7c. Bart klom in met die 6c (lekker bakken hakken!) en stortte zich vervolgens op een 7B+ project, waarin complexe passen sequenties schuil bleken te gaan. Bart had de 32 routes voor zichzelf, maar hoefde zich niet eenzaam te voelen omdat er veel wandelaars langskwamen. Uitroepen als 'Mama Mia!' waren niet van de lucht (dat roepen die Italianen echt!) en de jonge voorzitter van Barts fanclub kwam langs om hem aan te moedigen.

Speleologie