Een bijzondere ontmoeting

Post date: Sep 11, 2011 12:37:01 PM

Bart klimt Bossa Nova (7B), Mont Dauphin

Murmel

Het zou ons weinig verbazen als de media nu overal de '9-11 gekte' en complottheorieën aanwakkeren, dus gelukkig maar dat wij verstoken zijn van televisie, kranten en (meestal) internet. Met onze nieuwe vriendin Murmel, met wie we ons brood deelden aan de rots, hebben we het over hele andere dingen gehad.

Onderaan onze klimroute Bossa Nova -zie eerste foto van deze post- was het gezellig, klik op de foto voor een vergroting Een paar honderd meter onder de klimrotsen van Mont Dauphin is een Alpen marmotten kolonie met een groot gangenstelsel onder de her en der verspreide, conglomeraat rotsblokken. De meeste van hen zijn erg schuw: ze fluiten zodra er mensen aankomen en duiken dan hun holen in, maar sommigen hebben geleerd om brood te bedelen bij toeristen. Bij de klimrotsen zag je ze nooit... tot voor kort. Een enkele marmot -een vrouwtje- kwam tot tweemaal toe langswippen toen we er aan het klimmen waren. Heel opmerkelijk voor zo'n uitgesproken groepsdier. Ze lustte best een stukje brood. Nou ja stukje... die schurk heeft ons halve brood opgegeten! Vooruit maar, het arme beest moet natuurlijk flink aanspekken voor haar lange winterslaap die voor de deur staat. Nadat ze zich ervan vergewist had dat al ons brood op was, liep ze het paadje naar een andere klimrots op, om te kijken of daar nog wat te bietsen viel.Hier beklaagde Murmel zich over dat het brood op was

We hebben de marmot Murmel gedoopt, naar het Duitse woord voor marmot, 'Murmeltier'. Ze heeft een ietwat schrikachtige Duitse klimster de stuipen op het lijf gejaagd door uit het niets op te duiken en vlak voor haar een stuk rots op te klimmen. Die gilde 'ein Murmeltier, ein Murmeltier!' Vandaar dat we van de term op de hoogte zijn.

Eerlijk gezegd was Bart in eerste instantie ook niet overtuigd van Murmels goede bedoelingen. Hij was in dubio of hij Murmel wel uit zijn hand wou laten eten, want ze 'had zulke lange tanden'. Ik trotseerde ernstig lichamelijk letsel door haar als eerste een stukje brood aan te bieden. Tot opluchting van de omstanders pakte ze het stukje brood verrassend voorzichtig aan, als een voorbeeldig afgerichte hond. Wat een leuke avonturen maak je toch mee aan de rots!

Murmel lust graag brood en pannekoeken. Van onze pof en klimtape nam ze een hapje, maar dat bleek niet zo smakelijk. Gevolg was wel dat ze een witte pofvlek rond haar neus had (pof is magnesiumpoeder dat klimmers gebruiken om hun handen droog te houden).

Ook voor het klimmen van een viertje draait Murmel haar poot niet om zoals je in onderstaande collage kunt zien. De chimney techniek beheerst ze prima:

Maar je hebt natuurlijk baas boven baas, die 7B van ons kwam ze niet boven :-) Hieronder zie je Bart betreffende route klimmen:

En voor wie nog geen genoeg van marmotten heeft, hier is een filmpje van Murmel: