Pyreneeën
Post date: Jun 18, 2013 11:13:06 AM
Een paar dagen terug zijn we naar het zuiden afgezakt, de Franse Pyreneeën in. Een steil, slingerend weggetje voerde ons naar de Col d'Estivère (zie de kaart op onze homepage). Onderweg kwamen we 'n edelhertenjong tegen. Het dier leek verbaasd om mensen tegen te komen en bleef even staan om ons te bekijken, voordat hij er vandoor ging.
Op de col stonden we op een weide gekampeerd, die we deelden met een kudde koeien. De dames waren op eigen houtje aan de wandel. Barts activiteiten (het opzetten van een luifel) wisten zij te waarderen: ze gingen er eens goed voor staan om zijn gezwoeg te bewonderen.
Later bij het afwassen kwamen ze ook kijken. Kennelijk gebeurt er normaal gesproken niet zo veel op de col.
Bergweer, je moet er van houden...
Les Pyrenées pur sang: 's ochtends zette Bart zwetend en in korte broek een luifel op tegen de zon, 's middags kwam uit het niets dichte mist opzetten en werd het in een oogwenk nat en koud, en 's avonds deed de zonneluifel goed dienst als regenscherm!
In de nacht klaarde het natuurlijk op zodat het steenkoud werd, maar daar daar heb je een fik en donsjassen voor"
Dossier Bruintje
In de Pyreneeën is sinds jaar en dag onenigheid over de wenselijkheid van beren (ours). Ze zijn er erg zeldzaam. Mocht je vee toch door een brutaal exemplaar gegrepen worden, dan kun je op een schadevergoeding van de overheid rekenen. Ondanks dat, zijn veel Pyreneese veehouders fel tegen de beren en zouden ze het liefst allemaal afgeschoten zien worden (wat bij wet niet mag). Anderen, zoals milieuactivisten en jagers, willen er juist alles aan doen om meer beren te krijgen.
Voor- en tegenstanders kalken hun leuzen op muren en verkeersborden:
Het klimmen: Pène Haute
Pen Haute, sector Sphynx (bij de klimmer 'n pijltje)
Bart in actie op de watergaten
Een van de bekende sportklimgebieden in het midden van de Pyreneeën is Pène Haute. Het is één lange, hoge wand – tot 3 touwlengtes, één touwlengte 30 meter - met kwaliteitskalk om van te watertanden!
Er zijn overhangende delen met randjes en colo's, verticale stukken met watergaten die aan de Verdon doen denken, en liggende stukken die wrijving en een soort kuiltjes in de aanbieding hebben. Maar liefst 200 touwlengtes in totaal, in alle moeilijkheidsgraden (3c t/m 8c).
De helft van de routes ligt tussen de 7a en 8c en hangt ligt tot matig over, de andere helft is liggend tot vertikaal en daar komt het aan op goed voetenwerk. In de hitte – 26°C vol in de zon op deze zuidwand - viel het niet mee, van dat subtiele gedoe. Daardoor vielen juist de 'inklimmetjes' voor ons gevoel wat hard uit. Maar we hebben ons toch uitstekend vermaakt (vooral in de overhangende routes met echte grepen :-) en die arme gieren die hoorbaar om ons heen zweefden, hebben weer tevergeefs gewacht op een fatale val:
Vale gier bij de klimrots. Links zie je hem met z'n vleugels slaan, wat je zelden ziet (ze gebruiken de thermiek om urenlang rond te zweven)
Pène Haute is 15 minuten lopen vanaf de parkeerplaats op 'Col de Estivère' en is zo'n 2,5 uur rijden vanaf Toulouse. Het gebied is in zo'n beetje elke verzameltopo van 'Les Hautes Pyrenees' opgenomen en in de lokale toeristenbureautjes te verkrijgen, naburige Decathlons etcetera.