Serra de Prades
Post date: Oct 18, 2013 11:06:48 AM
De Serra de Prades is een heuvelachtig gebied met sparren- en eikenbossen ten westen van Tarragona. Er liggen schilderachtige dorpjes, die vaak boven of onder steile rotsen liggen. Rotsklimmen is een grote sport in Spanje, dus veel van die rotsen worden beklommen!
Siurana is één van die mooi gelegen dorpjes in de Serra de Prades. Siurana's fort was het laatste bastion van de Moren in Catalonië, totdat ze in de 12e eeuw voorgoed verjaagd werden. Eén van de klimrotsen wordt 'Reina de Mores' genoemd vanwege de oude legende, dat de verliezende Moorse koningin met haar paard van de rots sprong om niet in handen van de verfoeilijke, christelijke vijand te vallen.
De kerk van Siurana, met uitzicht over de ruige Serra de Prades, vol wilde dieren. 's Nachts hoorden we de everzwijnen foerageren, 's ochtends zagen we hun sporen in modderpoelen.
Rechts zie je het uitzicht vanuit Siurana, dat op steile rotsen gesitueerd is, rotsen die druk bezocht worden door klimmers en toeristen uit de hele wereld.
We zouden hier tussen de eikenbomen, wijnranken en geurende wilde kruiden best wortel kunnen schieten. Ons busje stond in elk geval onkarakteristiek lang op één plaats: maar liefst 4 dagen. Bovenaan de rotsen van Villanova de Prades, met uitzicht over de vallei met eeuwenoude dorpjes en tegenoverliggende beboste heuvelkam. Elke avond bij het ondergaan van de zon verwonderden we ons over de schoonheid van de natuur. En wanneer een tijdje later de eerste uil geruisloos langs kwam vliegen met op de achtergrond de maan, dan was het weer raak.
-klik op de foto voor een vergroting-
De rotsen zijn hier van conglomeraat-kalk en dat vinden we ook zo'n mooi natuurverschijnsel. Heerlijk al die gaten, kuiltjes en 'brievenbusjes'.
Sector Cova del Bigues (Vilanova de Prades)
Ondanks ons enthousiasme over Vilanova, verkassen we nu toch maar naar een ander klimgebied. Wekenlang hou je het niet uit te Vilanova. Al die gaten trekken namelijk een zware tol op je vingers, die kun je na een weekje wel bij elkaar rapen van de grond. Maar goed, dat is het klimmen meer dan waard :-).
Ik sleur fijn aan gaten in een knalharde bolderachtige 7B+/7C van sector Cova del Bigues. (-klik op de foto's voor 'n vergroting-)
En Bart laat zijn spieren rollen in Krakovia (7C), sector Camping. Hij is op jacht naar zijn eerste 7C. Zodra die binnen is wordt dat op dit blog gepubliceerd!
Geloof het of niet, maar we houden ons niet alleen met klimmen bezig
s' Avonds spelen we geregeld een potje jeu de boules, met onze plastic vakantieset. Dat gaat bloedserieus natuurlijk: op de foto zie je hoe Bart met behulp van een stukje touw nauwkeurig de afstand van de ballen tot het richtballetje meet.
Een ultrakort-intermezzo
We geven het toe: na maandenlang wild kamperen zonder douche en andere luxe-fratsen, hebben we één nachtje in een hotelkamer doorgebracht.
Maar hoewel we zonder problemen in ons bescheiden busje wonen en onze spullen daar makkelijk inpassen, lijkt het wel of die spullen zich vermenigvuldigen zodra we een hotelkamer betreden (en bovendien alle kanten opvliegen).
We kozen nietsvermoedend een nacht in het 'Colombus-weekend' uit. Dat blijkt hier een van de belangrijkste landelijke feestdagen te zijn, waarop de Spanjaarden de ontdekking van Amerika door hun Columbus vieren. Dan is het een dolle boel in alle hotels, tot in de vroege uurtjes...