Corsica III
Post date: Jun 17, 2011 1:49:57 PM
We zijn net terug gekomen uit Corsica met de boot. We karden meteen door naar Chateauvert (in departement de Var) waar het nu heerlijk zomers is, maar hier is dan het laatste bericht over Corsica, een eiland dat ons heeft kunnen bekoren.
De onafhankelijkheidsbeweging
Corsica hoort bij Frankrijk, alleen de Corsicanen zien zichzelf niet als Fransen maar als een apart volk. Ze hebben een eigen taal die veel weg heeft van het Italiaans (Corsica ligt vlakbij het Italiaanse Sardinië). Op naamborden staan de namen er altijd in het Frans en het Corsicaans op. Soms zijn de Franse namen doorzeefd met kogels of beklad, want niet alle Corsicanen willen bij Frankrijk horen.
Links: een Corsicaanse klimmer. Deze klimmer die we aan de rotsen van Richiusa tegenkwamen (en stiekem fotografeerden :-) is het prototype Corsicaan qua intense blik, gelaatstrekken, haardos, potige bouw en onvermijdelijke hoofdband!
Onder: een donker hoofd met lichtgekleurde hoofdband: het nationale symbool van Corsica (het staat ook op hun vlag). Als je als toerist lekker wil slijmen bij ze, dan kun je in allerlei winkels terecht om een autosticker of t-shirt aan te schaffen met dit symbool
In de geschiedenis is Corsica maar korte tijd onafhankelijk geweest, van 1755 tot 1769. Onder leiding van hun grote held Pasquale Paoli bevrijdden ze zich toen van de Italiaanse stadstaat Genua, die ze eeuwenlang ingelijfd had (1347 tot 1729). De Genuanen verkochten hun opstandige Corsica aan de Fransen in 1764, die het Corsicaanse verzet braken en het eiland in 1769 helemaal bezet hadden. Sindsdien hoort Corsica dus bij Frankrijk.
Tot in de jaren '80 werden er nog bloedige aanslagen gepleegd door de Corsicaanse onafhankelijkheidsbewegingen -er zijn er meerdere die soms ook elkaar bestrijden- maar tegenwoordig wil de meerderheid van de Corsicanen bij Frankrijk horen. De onafhankelijkheidsbeweging bestaat nog wel en ook de anti-Franse sentimenten. We zien hier heel wat onaardig gekladder op de muren, soms worden alle Fransen de dood toegewenst. Dat zou trouwens niet best zijn voor Corsica, want het eilandje leunt zwaar op de toeristenindustrie en veruit de meeste toeristen komen van het Franse vasteland...
Vandalen krassen de Franse naam weg en laten de Corsicaanse staan. Ook worden namen van onafhankelijkheidsbewegingen door het Frans heen geschreven, bijv. 'IFF' en 'LLN'
Gemeentehuizen en politiestations zijn op veel plaatsen op Corsica beveiligd met hekken, camera's en prikkeldraad. Hieronder het gemeentehuis van Corte (links op de muur de restanten van Ché Gueverra!)
Vendetta
Net als sommige landen op de Balkan, kende Corsica een sterke vendetta traditie. Werd de familie-eer bezoedeld, dan volgde dodelijke bloedwraak die weer tot bloedwraak terug leidde en ga zo maar door. Van de 17e tot de 18e eeuw werden naar schatting 30 000 Corsicanen vermoord vanwege vendetta's, dat terwijl er maar 120 000 Corsicanen waren in die tijd!
Nu zijn er ruim 300 000 Corsicanen.
Nog meer Corsicaanse cultuur
En om ons blog lekker luchtig te houden, nog een collage ansichtkaarten die treffend Corsica uitbeeldt:
-klik op de foto voor een vergroting!-Van Spaanse ansichtkaarten maakten we in een eerdere blogpost al een collage. Dat vraagt natuurlijk om een vergelijking tussen de Spaanse en Corsicaanse kaarten! Wel, het is interessant om te zien dat je in Spanje naast de huis-tuin-en-keuken ansichtkaarten (uitzichten, bezienswaardigheden e.d.) je heel wat borsten- en billenkaarten aantreft in de kiosken. In Corsica kostte het ons veel moeite om wat damesbillen te vinden en er was welgeteld maar één schaars geklede man! (die kaart is op weg naar 2 geluksvogels uit onze vriendenkring) Blote borsten en ook schaamstreken lijken taboe op Corsicaanse kaarten. Wij hebben ze in elk geval niet gezien. Zijn de Corsicanen verfijnder dan de Spanjaarden, of zijn ze gewoon preutser? Wij laten ons hier maar niet over uit...Aan het strand waren wel degelijk blote borsten te zien, maar ik vond het flauw om die te fotograferen dus koos ik voor Bart (netjes in zwembroek) als model