Quaesumus

quaesumus en español

*

Oraciones de ejemplo con "quaesumus", memoria de traducción

add example

Fac denique, quaesumus, ut, sancta intercedente Nazarethana Familia, Ecclesia inter nationes terrae missionem suam in familiis et per familias frugifere impleat.

Sustine nos, quaesumus, in nostro certamine pro iustitia, amore et pace.

Quibus dictis nunc mens Nostra quasi suo itinere ad augustissimae Trinitatis dogma redit, cuius divina luce sollemnis hic perfunditur dies; ab eademque Trinitate, in qua nostra unice nititur fides, a qua nostra unice pendet salus, cum universa Ecclesia imploramus: Omnipotens sempiterne Deus, qui dedisti famulis tuis in confessione verae fidei, aeternae Trinitatis gloriam agnoscere, et in potentia maiestatis adorare unitatem, quaesumus ut eiusdem fidei firmitate, ab omnibus semper muniamur adversis (6).

Beatissima Virgo Maria se Nobis praebeat, quaesumus, itineris ducem; Apostoli autem Petrus et Paulus et omnes Sancti Nos caelitus benigne custodiant.

Nam si hodie nemo dubitat progressionem idem valere ac pacem, quis nolit, quaesumus, in eam progressionem sua studia suosque labores impendere? Nemo scilicet.

Quod ut magnas edat utilitates vigorisque spiritualis copiam afferat Ecclesiae, quin immo universae hominum coinmunitati, Deum supplicibus precibus et conspiratis votis in ista Avenionensi celebratione rogate, quaesumus; pro quo magni pendendo pietatis officio in antecessum gratias ex animo agimus.

Hic usurpamus Sacrae Liturgiae verba: Te Christe, solum novimus - te mente pura et simplici - flendo et canendo quaesumus - intende nostris sensibus!

Haz finalmente, te lo pedimos por intercesión de la Sagrada Familia de Nazaret, que la Iglesia en todas las naciones de la tierra pueda cumplir fructíferamente su misión en la familia y por medio de la familia.

Aliéntanos, por favor, en nuestra lucha por la justicia, el amor y la paz.

Con estas palabras nuestro pensamiento vuelve ahora espontáneamente al dogma de la Santísima Trinidad, cuya solemnidad ilumina el día de hoy, y suplicamos con toda la Iglesia a la misma Beatísima Trinidad, en la que únicamente se apoya nuestra fe y de la que únicamente depende nuestra salvación. «¡Oh Dios todopoderoso y eterno, que con la luz de la verdadera fe diste a conocer a tus siervos la gloria de la Trinidad eterna, y adorar la unidad en el poder de tu majestad; te suplicamos nos concedas, por la firmeza de esa misma fe; que nos veamos siempre libres de toda adversidad!» (Oratio et Missa SS. Trinitatis). Amén

Que la Virgen Santísima guíe nuestros pasos, que los Apóstoles Pedro y Pablo y todos los santos nos asistan benignos desde el cielo.

Porque si el desarrollo es el nuevo nombre de la paz, ¿quién no querrá trabajar con todas las fuerzas para lograrlo?

Os rogamos que pidáis en estas festividades aviñonesas con fervientes oraciones y ardientes deseos, para que este acontecimiento proporcione a la Iglesia y a toda la comunidad humana gran utilidad y vigor de espiritualidad; os damos gracias por anticipado por tan piadosa obra.

Diremos con la de la sagrada liturgia: “Solamente te conocemos a Ti, Cristo; — a Ti con alma sencilla y pura — llorando y cantando te buscamos; — Mira nuestros sentimientos!”

Finalmente los últimos discursos del Señor, contenidos en los capítulos XIV, XV, XVI y XVII, especialmente la postrer oración de Cristo el divino deseo de que “sean una misma cosa”.

Fac, quaesumus, ne plenitudinem ac divitias libertatis nostrae extenuemus, quam nos honestavimus et perfecimus, cum tibi nos traderemus donumque sacerdotii acceptaremus!

Quorsum, quaesumus, sacrae Missiones pertinent, nisi ut in tanta immensitate locorum Ecclesia Christi instituatur ac stabiliatur?

Ignoscite, quaesumus, Nobis, si aliquid, quod humilem Personam Nostram attingit, cursim et leviter in memoriam vestram redigimus.

Recordemos las palabras del rito de la Ordenación sacerdotal, que se consideran centrales en la fórmula sacramental: "Te pedimos, Padre todopoderoso, que confieras a estos siervos tuyos la dignidad del presbiterado; renueva en sus corazones el Espíritu de santidad; reciban de Ti el sacerdocio de segundo grado y sean, con su conducta, ejemplo de vida".

Parece útil repetir aquí algunas expresiones de la tercera oración eucarística, que manifiestan especialmente el carácter sacrificial de la Eucaristía y unen el ofrecimiento de nuestras personas al de Cristo: «Dirige tu mirada sobre la ofrenda de tu Iglesia, y reconoce en ella la Víctima por cuya inmolación quisiste devolvernos tu amistad, para que fortalecidos con el Cuerpo y Sangre de tu Hijo y llenos de su Espíritu Santo, formemos en Cristo un solo cuerpo y un solo espíritu.

Por ello, suban hasta Dios oraciones más fervientes por los misioneros, corroboradas con limosnas y obras buenas: “¡Oh, Dios, que quieres que todos los hombres se salven y lleguen al conocimiento de la verdad, envía, te lo pedimos, obreros a tu mies y concédeles poder expresar tu palabra, para que se difunda y sea comprendida y todos te conozcan a Ti, único Dios verdadero, y a Aquél a quien has enviado, tu Hijo Jesucristo, nuestro Señor” (Colecta de la misa de la Propagación de la Fe).

Así, pues, dígnese el Dueño de la mies conservar y bendecir aquella ejemplar concordia, aquella edificante armonía y colaboración fraternal entre los Pastores y la grey, entre el clero local y el personal misionero, que así como fue motivo del consolador florecimiento de hoy, así también sea el preludio de la mayor dilatación del Reino de Dios en el futuro; admirable unión de las almas, concorde cooperación de energías que permitirá a los católicos incrementar y desarrollar cada vez más las buenas obras para bien de toda la comunidad patria, para que la ferviente, activa y coherente observancia de los preceptos evangélicos no pueda por menos, de por sí, de redundad en copiosos y preciosos frutos para la misma sociedad civil a la que pertenece el cristiano.

Venerables hermanos y queridos hijos, permitirnos, para terminar, una sugerencia paternal.

Haz que no empobrezcamos la plenitud y la riqueza de nuestra libertad, que hemos ennoblecido y realizado entregándonos a Ti y aceptando el don del sacerdocio.

73. ¿A qué otro fin tienden las mismas Misiones sino a fundar e implantar en regiones dilatadísimas la Iglesia de Jesucristo?

Verba ipsa meminerimus quae in ritu Ordinationis presbyterorum potiora habentur in formula sacramentali: "Da, quaesumus, omnipotens Pater, in hos famulos tuos presbyterii dignitatem; innova in visceribus eorum Spiritum sanctitatis; acceptum a Te, Deus, secundi meriti munus obtineant, censuramque morum exemplo suae conversationis insinuent".

Proderit hic non nullas afiterre locutiones tertiae precis eucharisticae quibus insignite aperitur sacrificalis indoles Eucharistiae et in quibus oblatio nostri ipsorum cum Christi iungitur oblatione: “Respice, quaesumus, in oblationem Ecclesiae tuae et, agnoscens Hostiam, cuius voluisti immolatione placari, concede, ut qui Corpore et Sanguine Filii tui reficimur, Spiritu elus Sancto repleti, unum corpus et unus spiritus inveniamur in Christo.

Quam ob rem eleemosynis et piis operibus roboratae, ascendant ferventiores ad Deum, pro missionalibus precationes: «Deus, qui omnes homines vis salvos fieri et ad agnitionem veritatis venire: mitte, quaesumus, operarios in messem tuam, et da eis cum omni fiducia loqui verbum Dei, ut sermo tuus currat et clarifìcetur, et omnes gentes te agnoscant solum Deum verum et quem misisti Iesum Christum Filium tuum, Dominum nostrum» (Missa de Fidei propagatione).

Dominus messis, quaesumus, tueatur et foveat in exemplum coalescentem concordiam, mutua consonae operae studia inter sacros Pastores et gregem, inter sacerdotes autochthones et missionales ab externis oris istuc profectos. Haec animorum operumque coniunctio, quemadmodum praesentis laeti et prosperi status causa fuit, ita spondet Regni Dei in posterum ampliores profectus; quin etiam patriae communitati validas afferet vires ut in re sociali et civili quidquid est salutare, profuturum, optabile incrementum capiat, in melius provehatur: nam ex officio naturaque rerum quam maxime prodest Civitati quisquis Christi religionem sincere profitetur et diligenti operae perfunctione assidue complet.

Libenter, quaesumus, hortationes excipiantur, quas nuntiis crebro editis iterum iterumque addimus.