Nepal

Many thanks to Ria and Duncan Briggs who invited me to join this select group of travellers. I felt honoured to be allowed to join these old time friends with a common background of serving in the British Gurka regiment. A bit afraid that I would not be a match for their physical skills, being just a sailor and travelling around the world on my bum. In the end they have become a wonderful group of friends with never a comment about my skills of climbing mountains.

Duncan achieved something amazing: we all had a lifetime experience exploring the remote Western side of Nepal while we had all the comfort of good cooking, only a daypack to carry while all our needs were taken care of by three Nepalese guides, four cooks and two mule drivers and 14 mules that carried the main load of tents, food and all our heavy stuff.

Thanks for that.

1e dag lopen. Ongeveer 12 km afgelegd in 5 uur lopen . 400 m hoger dan Jumla en we zitten op 2770 m in Patmara.

De hoogteziekte pillen zijn wel nodig, want ik krijg een lichte hoofdpijn, maar ik heb de dosering teruggebracht tot 1/4 pil/ dag omdat ik vannacht om de twee uur mijn bed uit moest om te plassen.

We hebben door een dal gelopen, tot aan een dorpje ging nog een jeep busdienst, maar daarna nauwelijks nog verkeer gehad. De aarde is droog maar de velden zijn veelal ingezaaid en hier en daar groen. Onze kampeerplaats is omgeven door hoge dennebomen die valwinden van een mogelijk naderend front niet weghouden. Af en toe komt een kudde schapen of geiten langs of worden ontsnapte koeien door hun eigenaar weer teruggejaagd met stenen gooien.

Wij hebben 14 muilezels met twee herders om onze bagage en tenten te dragen. Daarnaast 4 dragers om het keukengerei te dragen en te helpen met koken. Drie gidsen waarvan een Pem die 9 keer boven op mount Everest is geweest, waarvan een keer zonder zuurstof. Een andere gids heet Santos, een en al smiles, de derde is een lokale gids Uru.

Het eten is voornamelijk vegetarisch en smaakt lekker, volop thee limoenlonade en gekookt water. Sochtend en in de middag warm water om te wassen twee wc tenten met een stoel om op te zitten! Ikzelf heb een eenpersoonstent. Wat een luxe! De mess tent met 10 comfortabele stoelen is het summum.

Er wonen veel mensen verspreid in de dalen, de dorpjes zijn vooral handelsplaatsen met een schooltje. Veelal hebben de huizen geen glazen ramen, alleen houten luiken. Glas is te duur. Het meeste wat nodig is wordt lokaal gemaakt, zoals oventjes om op te koken.

De mensen zijn heel vriendelijk en open en hebben geen bezwaar tegen fotos maken.

Kathmandu was een drukke en stoffige stad met in het centrum, Thamel, veel oude tempeltjes.

Reizen per vliegtuig binnen Nepsl lijkt op busreizen in Cuba. Een geplande vlucht is hoogstens een indicatie, vertragingen van 2-6 uur zijn normaal en eigenlijk heb je geluk dat je vlucht niet wordt afgelast.

Wel spannend om in een 16 zitter vliegtuig direct achter de piloot te zitten en te zien wat vliegen inhoud. Soms valt het vliegtuigje een stuk als we vlak over een bergpas komen

Zondag 5-3

Vanochtend wakker geworden in Bumra, een gehucht langs een behoorlijk riviertje met helder blauw en groen water. Duidelijk wel eens uit zijn oevers tredend, want op plekken werd de stroom in toom gehouden met muurtjes van gaas gevuld met stenen. Veel huizen zaten op slot en waren verlaten. De tocht vandaag was makkelijk, slechts 4,5 uurlopen, hoog boven het dal dat meerdere keren vernauwde tot een diepe kloof. Rond de middag kwamen we langs een klein dorpje Chauta met een politiepost die onze paspoorten in een logboek noteerde. Tot nu toe dit jaar waren 150 westerlingen langsgeweest.

Er werden zaadjes gedroogd die leken op maanzaad. Ze smaakten lekker, het bleken hasj zaadjes te zijn!

In de middag was doen, want op basis van een nieuwe planning hebben we geen extra rustdag in rara lake. Jammer.