Kuchin, HongKong en Macau

Woensdag 2 Mei, 2012, Pangkor.

Rat of ratten aan boord? Met het oog op het vertrek naar Nederland had ik voor onze trip naar Hongkong alle kastjes gesopt. Bij terugkomst waren een geseald folie pakje pistacho's en een reep chocolade netjes geopend, aangevreten en de schilletjes van de nootjes netjes naast het pakje gedeponeerd. Ik had gedacht dat ik hysterisch zou gaan gillen en geen oog meer dicht zou kunnen doen, maar al met al zijn we er nogal laconiek onder, vallen gezet, alles controleren, goed uitkijken naar uitwerpselen en s'nachts luisteren of je iets verdachts hoort. Tot nu toe geen sporen meer dus lijken we geluk te hebben. De buren hebben wel ratten en op een andere boot was de vangst 16 stuks, maar die hadden ook tijdens een trip over land een gedroogde ham in de kajuit laten hangen. Daar was de schade dan ook groot, leidingen doorgeknaagd.

We zijn weer op orde en in het ritme van het bootleven. Wassen, boodschappen, sociale contacten onderhouden. Sea Topaz met Ria en Duncan verrasten ons al met hun komst voordat we op reis gingen en zij vertrekken over een paar dagen richting Singapore en de Oostkust van Maleisië en Borneo. Het is hen niet gelukt om hun generator hier weer aan de praat te krijgen, dat gaan ze in Singapore verder proberen. Anton op Shayelle is nog steeds onze goede buurman, daarnaast ligt Caminata met Robert en Carmen die we ook al een tijdlang kennen. Genoeg gelegenheid om roddels en nieuwtjes uit te wisselen en frustraties over niet gelukte reparaties en niet te krijgen dingen kwijt te raken.

Onze reis.

Kuching op Noord Borneo is een stukje Maleisië op het grotendeels Indonesische Kalimantan of Borneo. Ons hoofddoel was de Orang Utangs en die waren geweldig. Ze zitten wel in een reservaat waar ze twee keer per dag voedsel krijgen aangeboden. Het park is dus twee maal per dag een uur open voor bezoekers. De eerste keer zagen we alleen een moeder met haar baby. De verzorgers waren aardig nerveus omdat moeders die ochtend een bezoeker had gebeten, haar humeur was niet opperbest. De volgende ochtend hadden we echt geluk, meer dan 10 apen, en zelfs de alphamale kwam opdagen. Je moet voorzichtig zijn maar je kunt de beesten wel op een afstand van een meter of 6 benaderen.

een klein eekhoorntje kwam ook meesmullen. Hij lette wel op uit de buurt van de apen te blijven.

Dit is Ritchie, de alfa male.

Een rijk versierd pilaartje van een Chinese tempel in Kuchin.

Hongkong is een heerlijke stad. De hoogbouw is overweldigend maar omdat het straatleven zo leuk is, is het niet onmenselijk. We hebben zo langzamerhand wel in de gaten dat de grootste hobby van de Aziaten shoppen is, overal is handel en de luxe shoppingmalls voorzien in alles, als je portemonnaie het kan lijden. De Apple store is net als in Sydney, glazen wanden van onder tot boven, twee of drie verdiepingen hoog, erg jong en veel personeel dat tot in de perfectie is getraind, blanke houten tafels. Om 8.00, net voor openingstijd zie je het personeel allemaal bij elkaar in een kring staan voor de dagelijkse peptalk. Als je iets hebt uitgekozen en betaald, wordt de dichte verpakking naar een speciale tafel gebracht waar een personeelslid het folie opensnijdt. Daarna moet je alles zelf verder uitpakken en controleer je onder begeleiding of hetgeen je hebt gekocht ook echt werkt. Een strak protocol maar het werkt bijzonder efficiënt, zeker op een zaterdag wanneer de winkel veel lijkt op een zoemende bijenkorf. Ik keek mijn ogen uit naar al die mannen die met lichtjes in hun ogen verlekkerd aan het snuffelen waren en Rob is superblij met zijn MacBook Air waarop ik nu bezig ben.

Van Duncan en Ria hadden we een “to do in Hongkong” lijst gekregen. Zij hebben er lang geleden gewoond en zijn er een paar weken terug opnieuw geweest, dus de lijst was up to date. Musea, wandelingen, karakteristieke restaurantjes (waar we Peking Duck aten) en de kleermaker Sam waar Duncan indertijd zijn kostuums en overhemden liet maken. Het is een winkeltje waar je nauwelijks kunt draaien of keren, vol met stoffen, klanten en personeel. Waar er nog ruimte is, hangen foto's van Sam en beroemdheden, de Clintons, Busch, Diana, Mandela, filmsterren, Angela Merkel enz. In het begin weet je niet hoe je moet kiezen, welke stof, welk model? Gelukkig kreeg ik na een poos een boek met modellen zodat het makkelijker werd. Een paar uurtjes later terugkomen om te passen en de volgende dag ophalen. Ik moet zeggen dat ik erg tevreden ben met het resultaat, een gevoerde linnen broek en een mooi katoenen overhemd.

Op markten kijk je je ogen uit naar wat de Chinezen allemaal lekker vinden. Overal vogelnestjes (die de zwaluwen met hun spuug maken), haaienvinnen, (schande), ingewanden en spullen die we niet kunnen definiëren. De beroemde Star ferries, de ouderwetse dubbeldeks trams, supermoderne hoogbouw en niet zo supermoderne woontorens. En overal wordt nog nieuw land veroverd op het water waar niet zomaar een torenflat maar een hele nieuwe wijk van torenflats tegelijk uit de grond wordt gestampt. In tegenstelling met hier in Maleisië wordt er daar in de bouw gewerkt en staat er niets half voltooid te verpieteren en te beschimmelen. In een interview met een van de Maleisische prinsen zagen we hem zeer openlijk beweren dat het tolerante beeld van de Maleisiër niet helemaal correct is, hij zei dat de Maleisiërs eigenlijk alleen onder hun Islamitische geloofsgenoten verdraagzaam waren maar naar vreemdelingen, Chinezen en andere buitenlanders nogal onverdraagzaam zijn.

Wie wil er op deze steiger werken? Ze worden met een soort plastic raffia aan elkaar gebonden....

Er komt niet een paar containerschepen binnen in HongKong, maar letterlijk een stroom van grote jongens achter elkaar, in- en uitgaand.

Ik kan niet beweren dat Hongkong het echte China is, maar na het doorspitten van de Lonely Planet en de vele musea zijn we wel wat wijzer en kunnen nu bijvoorbeeld het aardewerk van de verschillende dynastieën redelijk goed onderscheiden en in de tijd plaatsen.

Macau, met de ferry op een uur afstand van Hongkong is verwarrend. De vele Casino's zijn enorm maar zien er van binnen min of meer hetzelfde uit, veel slotmachines, de roulette-en baccarattafels en heel veel blingbling. Tussen die enorme protserige gebouwen is het vrij leeg op staat en in tegenstelling tot Hongkong is dat wel vervreemdend. Daarnaast heb je de gewone stad die nogal uitgewoond en armoedig aandoet. Aan veel mensen zie je de Portugese afkomst en je hoort ook regelmatig Portugees praten. Tussen de aftandse woontorens zijn er veel mooie Portugese gebouwen, kerken, restaurant waar je je in Portugal kunt wanen als je er niet ook Chinese gezichten tussen zou zien.

Het lilau plein in Macau met een bron waar ook de eerste Portugezen dankbaar gebruik van maakten. Men zegt dat als je het eenmaal gezien hebt je Macau nooit meer vergeet.

Ons hotel in Macau is het shabby gebouw aan de linker kant voor het grote gele ding.

Hoe bedenk je het.....

Dit mandarijnenhuis was enkele jaren geleden praktisch een ruine. Het is met veel liefde gerestaureerd.

Vogels, slangen, insecten vind ik niet heel erg aansprekend, vissen heb ik leren waarderen door het vele snorkelen, verder vind ik alles wat met dieren te maken heeft leuk. In Macau gingen we naar de reuzen Panda's. Eigenlijk doen ze de hele dag bijna niets anders dan bamboe eten waarbij ze pontificaal op hun billen zitten, maar ze zijn zo leuk om naar te kijken met die zwart omrande ogen.

Ze zien er zo wollig en knuffelig uit. We waren de enige bezoekers van het park en konden zo lang als we wilden zitten staren. Het waren er maar twee, die elk afzonderlijk in mooie grote geklimatiseerde ruimtes zaten. Ik denk dat je tegenwoordig nog maar weinig gebieden in de wereld hebt waar je als mens de wilde dieren nog echt in het wild kunt zien, misschien in Afrika of als je voldoende middelen hebt zoals Koning Juan Carlos van Spanje om even een olifant te gaan schieten.

Op onze laatste dag in de stad kwamen we terecht in twee festivals, een voor de dronken draak en een voor de god van de zee. Als een van de weinige toeristen liepen we door verklede mensen, firecrackers, trommels en draken. Een leuke afsluiting van onze dagen in Macau.

De dans van de dronken draken.......

De laatste dag in Hongkong, de Apple store om nu echt de MacBook Air te kopen en het Sun Yatsen museum. Deze man wordt in het huidige China wel als held beschouwd terwijl zijn opvolger Chiang Kai Shek natuurlijk met de nek wordt aangekeken.

De reis van Hongkong, via Singapore (omdat we budget reizen) naar Kuala Lumpur en dan nog naar Stamper was een mijl op zeven, van 8.00 a.m. Tot 1.00 a.m. Ondanks vertragingen haalden we steeds onze aansluitingen en doken we moe en voldaan ons bed in.

Suggestie van onze buurman die nog ratten aan boord heeft: vang de ratten, verbrandt ze levend zodat door het gekrijs van de beesten de rest van de ratten een paar maanden uit de buurt blijven.

Donderdag, 10 Mei, 2012, Pangkor.

Vandaag vliegen we naar Nederland en we verlangen naar een beetje koelte. Anton brengt ons naar de bus die om half drie naar Kuala Lumpur vertrekt en rond een uur of 11 vanavond vertrekt onze vlucht. Gisteren hadden we een record aantal mensen in onze kuip, 11 man en het paste allemaal.

Op faceboek merken we dat AH weer een slimme verkoopactie heeft, een miniwinkel sparen. Ook zijn we op de hoogte van alle nieuws in de wereld omdat we hier sinds kort de hele NRC kunnen downloaden, ik spel de krant helemaal.

De AH, ook daar kijk ik naar uit. De supermarkt hier is groot, maar het aanbod aan verse spullen is beperkt. Rijen vol noedels, rijst, gedroogde vis, een superkleine non halal afdeling waar soms behoorlijk varkensvlees te koop is, rijen vol eieren, ongekoeld, en veel eieren zijn kapot zodat het zwermt van de vliegen eromheen. Langs de afdeling met kip en vis loop je ook met gesloten neuzen. Asperges, opperdoezen, nieuwe haring, lekker knapperig bruin brood, oude kaas....heerlijk. We komen.