De Voorbereiding

• • Na 20 jaar plannen zijn we een jaar voor het echte geplande vertrek begonnen met de serieuze inrichting voor de reis. We hebben een groot aantal kaarten verzameld op papier, aangevuld met electronische kaarten. Voor het eerste deel van de reis zijn we redelijk compleet. Onderweg zullen we vast nog het nodige bijkopen aan ontbrekende kaarten. Extra Uitrusting:Radar

  • Watermaker

  • Acculader en Gelaccu's

  • Pacific Windpilot plus

  • Lopolight navigatielichten

  • Zonnepanelen 2x70 Watt

  • 25KG delta anker met extra RVS kettingvoorloop

  • Inbraakalarm

  • Kortegolf ontvanger voor weerkaarten

  • Sateliettelefoon

  • Epirb

  • een 3e GPS

  • etc...

Daarnaast trachten we ook de relatie met de overheid op orde te brengen; belasting betalen, zorgen dat er iemand is die namens ons kan handelen en verzekeringen inlichten over onze plannen zonder dat ze meteen stijgeren omdat we iets doen wat ze onverzekerbaar vinden.

Zoals elke wereldzeiler zullen we ons te doen lijstje niet af krijgen voor vertrek.

In juli stappen we dan gewoon op en zullen waarschijnlijk merken dat we ook zonder al die dingen kunnen.

26 juni, anderhalve week voor ons vertrek hebben we toch een groot deel van wat we wilden doen kunnen uitvoeren. Onze 1e weerfax is ontvangen en er is zowaar iets van een weerkaart op te onderkennen. En dat na simpel de aansluitingen op de kortegolf ontvanger te maken volgens de gebruiksaanwijzing en de uitgang op de microfooningang van mijn computer te zetten. Na enig zoeken tussen het normale gekraak van de korte golf, wat proberen met de mode knop voor USB of SSB of Am kwam er zowaar iets op mijn laptop dat leek op een binnenkomende fax. Het 1e resultaat staat hieronder. Nu kunnen we gaan leren wanneer wat wordt uitgezonden en hoe we dta moeten interpreteren zodat we de eventuele woeste storm met succes kunnen ontwijken.

Mooi niet? De vraag is alleen waarom is het vandaag pestweer geweest en hoe komt men erbij om voor het einde van de week weer prachtig weer te voorspellen? Vandaag ook bezig geweest om 10 maststapjes op de mast te bevestigen waardoor we tot halverwege de mast kunnen klimmen voor uitkijk naar de veilige route in de mooie atollen die we zullen aandoen zonder dat Mieke mij met veel gezucht in de mast moet hijsen. Ook ons onverwoestbare en energiezuinige 3-kleuren toplicht en ankerlicht is gemonteerd zodat we zonder angst voor lege accu's netjes volgens internationale voorschriften verlicht over de lege oceanen kunnen varen en de vissen op onze ankerplaats kunnen laten zien waar we zitten. En passant een grondig onderzoek van alle stagen uitgevoerd en geen enkel scheurtje in de strengen van de verstaging kunnen vinden. Volgens de werf breken de strengen van de verstaging meestal onderaan waar het oog erop is geperst. Als amateur tuiers zullen we die punten onderweg zeker regelmatig nalopen omdat we zeker geen mast overboord willen hebben. Ik moet er niet aandenken dat we de 300 kilo van die mast uit het water moeten zien te tillen.