Maleisie

Johor Bahru, 22-1-2012

Dinsdag, 24 Januari, 2012.

Stamper back “on air” from Danga Bay marina, Johor Bahru, Maleisië.

Na aankomst op Changi airport, Singapore, lukte het nog net, na veel informeren, gesjouw met 40 kilo plus bagage en hulp van lokalen, om dezelfde dag aan boord van Stamper te komen. Gelukkig, na de vliegreis lokte nog een nacht in een plaatselijk hotel in een slaperig dorpje niet en ik wilde alleen maar in mijn eigen bed aan boord.

Stamper was prima in orde, alles deed het nog en de schimmel onder de tent over de kuip was na een poetsbeurt met wat chloor ook snel verholpen. Binnen viel het mee met de schimmel al was de pepermolen groen uitgeslagen. In Sebana cove lagen een paar bewoonde boten die vertelden dat ze slangen binnen en apen in de mast hadden gehad. De apen kan ik wel waarderen, slangen minder. Jammer dat in de twee en een halve maand afwezigheid het resort en de marina zichtbaar waren afgetakeld, planken op de steigers die loslagen, vuilnisbakken die door de vogels waren omgewoeld met troep als gevolg die ook niet meer wordt opgeruimd. Kortom, er wordt zwaar verlies geleden maar dat schijnt een bewuste policy te zijn om belastingen te ontduiken.

Onderweg van Sebana Cove naar Raffles Marina komen we meer dan 120 geankerde grote zeeschepen tegen.

Mieke maakt de stootwillen vast voor Raffles marina terwijl ik de kaart in de gaten houdt op ondieptes.

Het is fijn weer dit leven te leiden, naadloos pakken we de draad op, zijn bezig met dingen die meer tijd kosten dan aan land, door logistiek, warmte en aard van de mensen. Niets gebeurt zomaar “eventjes”, een groentestalletje helpt tig mensen tegelijk dus je moet maar zien wanneer jij je uien krijgt afgerekend.

Ik ben de tel kwijt geraakt hoe vaak we nu in Singapore en Maleisië zijn in- en uitgeklaard. Vanuit Sebana cove naar Singapore, Raffles marina, omdat we een stuk ankerketting in de stad moesten ophalen. Gelukkig wilde de winkel de ketting afleveren aan boord zodat wij de rest van de dag lekker in China town konden rondneuzen tussen alle voorbereidingen voor het Chinese nieuw jaar, het jaar van de draak. Vogelnestjes, hoorns van een of ander beest bij een apotheker, (misschien verkoopt hij onder de toonbank ook neushoorns), allerlei onherkenbaar voedsel, felle kleuren en vooral veel mensen. Tot slot duiken we op de terugweg een enorme supermarkt in, weer veel mensen met veel karren in te smalle gangen en enige logica in de uitstalling van producten kunnen we niet ontdekken. Groenten tussen pannen en t shirts, vis tussen de schemerlampen, 1 pot Delhaize mayonaise tussen de tandpasta's? Terug op Stamper een duik in het superluxe zwembad plus jacuzzi van Raffles, waar we in de ochtend een krant aan boord bezorgd krijgen. Maar die pret is gauw over, we liggen nu weer in Maleisië in een marina die per week minder kost dan Raffles per dag. Dat kan bruintje beer niet betalen.

Singapore, Chinatown: iedereen doet inkopen voor het Chinees nieuwjaar. Er staan grote rijen mensen voor winkels waar ze uitgebakken spek verkopen.

De skyline van Singapore heeft een gebouw met bovenop een constructie dat een schip moet voorstellen. Die vaart naar rechts, het echte schip gaat naar links.

Zwaluwnestjes zijn geliefd als lekkernij bij oudjaar. Rechts hoorns, gelukkig hebben we geen neushoorn hoorns gezien...

Hier in Danga Bay liggen weer een paar bekenden, hoewel de meeste boten al in Langkawi, 300 mijl naar het Noordwesten bij de grens met Thailand liggen. We weten de weg naar een goede markt waar ze goede verse groenten, fruit, vis en redelijk vlees hebben. Er is daar van alles te koop, tot en met waterpijpen en auto's toe en het is leuk om er gewoon wat rond te slenteren. De bussen gaan vaak en kosten per rit zo'n 40 cent. Het is ook lekker weer zelf te kunnen koken, rijst of mie met een smaakje met wat gaat best snel vervelen.

De stad Johor Bahru is modern, veel etnische wijken met elk hun eigen sfeer, tempels, moskeeën, eetstalletjes van Hindu, Boedha, Sikhs, Indisch, Chinees, Maleisisch, blootvoetse oranje monniken met bedelnap, enz. Op het heetst van de dag liepen we een heel eind naar het paleis van de sultan waar we pracht en praal en een eetkamerameublement van baccarat kristal zouden kunnen bewonderen. Helaas, wegens werkzaamheden gesloten, dus terugsjokken naar de stad, ik liep toen wel ongeveer op mijn tandvlees. Uitpuffen in een eetstalletje met een bord mie en koude cola. Dat drankje is af en toe een echt noodzakelijke energieoppepper. 's Avonds toch weer terug naar de stad voor het nieuw jaar. Het plan omdat in Singapore te gaan kijken viel in duigen omdat wij pas morgen hier in Maleisië worden ingeklaard, dus hier illegaal wel rond kunnen kijken maar Singapore nog no go is.

Johor Bahru op Chinees Nieuwjaar

Rob krijgt een armbandje met een zegening van een boeddhistische bedelmonnik op blote voeten.

Hieronder een chinees huis ingeklemd tussen hoogbouw. En iets verderop meen Chinese tempel.

In de Sikh tempel mogen we niet met hoed, maar moet ene doekje op ons hoofd.

Weer iets verder een Hindoe tempel met wel 100 kleine offervuurtjes op straat voor de goden, ter ere van nieuwjaar.

Het paleis van de sultan, een Islamitische staat maar zeer multi-culti....

Sprookjesachtige sfeer met veel rode lampionnen, mensen en kronkelende, dansende draken, de foto's spreken voor zich.

Marieke, ik heb je vraag om meer foto's van het dagelijkse leven aan boord in mijn gedachten, punt is dat als er activiteiten aan boord zijn, we beiden bezig zijn, dus voorlopig maar pappa aan zijn ontbijt. Nu zit ik achter de computer, binnen aan de tafel want buiten is dat toch te ongemakkelijk als dat lang gaat duren. Ook niet bijster spectaculair. Nou ja, vanochtend repareerde pappa het wasmachientje, een schroevendraaier in zijn handen. Zou dat wat geweest zijn? Betwijfel het.

De ruim komende week, misschien wat langer, blijven we nog hier, daarna vertrekken we naar Langkawi, (zie boven), we kunnen dat in dagtochten doen met goede ankerplaatsen onderweg.

Tot horens.

Chinees Nieuwjaar in Johor Bahru

25-1-2012: De gewone dagelijkse dingen aan boord. Opspeciaal verzoek...

De wasmachine (5 jaar oud, 30$ en ettelijke keren gerepareerd, en onmisbaar aan boord).... en uiteraard was ophangen.

Dan broodbakken, volgens nieuw recept geleerd van de bakker in Kloosterzande (dank dank dank...)

Een bezoek aan Malakka, 30 en 31 Januari 2012

Donderdag, 2 Februari, 2012, Danga Bay, Johor Bahru.

Malakka, 200 km. Plus naar het Noorden en een stadje met veel historie. Eerst Chinezen, daarna Portugezen, Nederlanders en Engelsen voordat daar in 1958 de

onafhankelijkheid van Maleisië werd uitgeroepen. Malakka lag erg strategisch op de handelsroute van Oost naar West en andersom. Van de drie uur durende bustocht

gaat je bloed niet sneller stromen, saaie palmolie plantages waarop ze hier een monopolie hebben, iets anders wordt er niet verbouwd. Malakka's kleine centrum is

volledig rood, uitbundig versierde riksja's toeren rond met de vele toeristen, sinds lang zijn we niet de enige Europeanen op straat, Jonkerstreet en Heerenstreet zijn de

twee hoofdstraten waar we ons guesthouse in het Heerenhuis hebben, eenvoudig maar schoon en niet duur. Een overnachting is voldoende om alle bezienswaardigheden

te zien. Een oude ruïne van een Portugees fort, wat Hollandse koloniale bouwwerken, een Peranakan museum (afstammelingen van Chinezen die een Malaise vrouw

trouwden en vaak rijk waren geworden van de handel) en een Chinees theehuis annex tentoonstelling over een Chinese generaal die al tijden voor Columbus over de

wereld zwierf totdat zijn keizer de deuren van zijn rijk weer op slot deed, (tijdens de Mingdynastie?). In de Portugese kampong, iets buiten het centrum aan het strand,

leven nog ongeveer 500 Portugese nazaten die een soort middeleeuws Portugees schijnen te spreken, naar de sfeer viel daar tegen.

Een wel 100 m lange draak is opgehangen in Malakka die elk uur water spuwt. Vooral Chinese toeristen wachten om dat op de foto te krijgen.

Er zijn veel riskjas, uitbundig versierd en sommige met geluidsinstallaties met muziek naar keuze.

Hieronder het Hollandse Stadhuis.

Bij het stadhuis is ook nog een oude brandweerwagen te vinden, Nederlands? (nee zal wel Engels zijn)

Uitzicht uit ons hotelraam van hotel 'het Heerenhuis'.

Het sultanspaleis is nagebouwd uit oude documenten. Het is lang geleden afgebrand.

Hieronder een bromfietskerkhof.

De Chinese tempels zijn uitbundig versierd.

Een oud Chinees theehuis met aangrenzend de opslagplaats van de Chinese admiraal die rond 1430 7 grote zeereizen maakte voor de Ming keizer om de wereldhandel te bevorderen.

bevorderen. Hij had een vloot van 280 schepen waarvan de grootste 120 m lang waren en 60 m breed (lijkt ons wat erg breed...)

Helaas voor China verbood de volgende keizer reizen naar het buitenland. De Europeanen zouden anders grote moeite gehad hebben om in Azië koloniën te stichten.

Een op luchtdruk aangedreven poppenkast die het verhaal van de Chinese admiraal vertelt.

Volgens het verhaal nam de admiraal zelf een giraf mee terug uit Senegal om aan het Ming hof te tonen.

Het wasmachientje heeft het na 5 jaar trouwe dienst nu echt opgegeven en na passen en meten hebben we iets nieuws, wel groter, het kan zelfs centrifugeren, maar licht

en het kan prima voorin staan.

Gisteren en vandaag de boodschappen voor de komende tijd, morgen vertrekken we hier op weg naar Langkawi. Over die tocht zullen we ongeveer een week doen, met

een eerste tussenstop in Puteri, een paar mijl hiervandaan, maar daar ligt Taremaro met Rob en Marjo waar we eerst mee willen bijkletsen. Boodschappen doen is daar

lastig dus sjouwden we gisteren en vandaag met zware tassen in de hitte om alles aan boord te krijgen. Vlees blijft een probleem in dit soort landen, dus wat diepvries

hamburgers (kwaliteit????) en namaak crabsticks die je altijd door pasta of noodles kunt doen. Vandaag moeten we nog jerrycans diesel aan boord zien te krijgen.

Belgie is nu officieel in een recessie beland, Nederlandse toeristen in de Filipijnen, aan de grens met Saba, ontvoerd. Bestaat de Euro nog? Sneeuw en vorst in Nederland,

dus sleeën voor de kinderen, misschien schaatsen op natuurijs. Het rijzen van brooddeeg blijft moeilijk, ondanks de baklessen die Rob volgde bij de bakker op Klooster.

Hier is het onverminderd warm en sinds een week krijgen we weer eens een plensbui over ons heen. Laten we hopen dat dat voorbij is als Rob met de jerrycans op weg

moet.