ฟิล์มบรรจุภัณฑ์รับประทานได้จากเจลาตินปลา
นายชัชนนท์ พรหมมี
นายวิริทธิ์พล ศิริ
ครูที่ปรึกษา ครูสุนิสา หวังปัญญา
บทคัดย่อ
โครงงานการสกัดเจลาตินจากเกล็ดปลามีวัตถุประสงค์เพื่อนำไปพัฒนาเป็นบรรจุภัณฑ์ห่ออาหารที่มีพลาสติไซเซอร์ต่างชนิดกันคือ กลีซอรอล และ CMC และเพื่อศึกษาคุณสมบัติความแข็งแรงของฟิล์มเจลาตินจากปลาที่มีส่วนผสมของพลาสติไซเซอร์เหล่านี้จากการทดลองพบว่า ฟิล์มเจลาตินปลาที่ไม่มีสารตัวเติมนั้นมีค่าความแข็ง 94.84 Mpa และมีระยะยืดของฟิล์ม 0.149 มิลลิเมตร และมีค่าการยืดตัว ณ จุดขาด 17.39% และเจลาตินปลาที่มีส่วนผสมของกลีเซอรอลมีประสิทธิภาพที่สามารถนำมาทำเป็นบรรจุภัณฑ์ห่ออาหารได้เนื่องด้วยผลของค่าความแข็งแรง 1.11 Mpa มีระยะยืด 1.841 มิลลิเมตร ค่าการยืดตัว 166.36% และค่าการละลายน้ำของฟิล์มเจลาตินปลาและเมื่อนำไปแช่ในน้ำเป็นเวลา 10 นาทีพบว่าจะมีการสลายของฟิล์มเจลาตินทำให้มีประสิทธิภาพในการละลายน้ำในส่วนของเจลาตินที่มีส่วนผสมของ CMC จะพบว่ามีการละลายน้ำได้สมบูรณ์ แต่ค่าความแข็งตัวและระยะยืดมีค่าต่ำที่สุดมีค่าความแข็งแรง 9.66 Mpa และมีระยะยืด 0.19 มิลลิเมตร จึงไม่เหมาะกับการนำมาใช้ ส่วนฟิล์มเปล่าปกติ มีค่าระยะยืดที่น้อยจึงอาจจะไม่คงทนต่อสภาพแรงดึง จึงไม่เลือกนำมาใช้เป็นบรรจุภัณฑ์ห่ออาหาร