ความชุกชุมของมดคันไฟและมดน้ำผึ้ง ในพื้นที่น้ำตกโตนหญ้าปล้อง และพื้นที่อนุรักษ์พันธุกรรมพืชของ
มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ จังหวัดสงขลา
นางสาวพิชามญชุ์ แก้วมณี
นางสาวสุริอัญตา วีระชาญชัย
ครูที่ปรึกษา ครูอภิญญา บุญคุ้ม และครูอดินันท์ เจ๊ะซู
บทคัดย่อ
มดคันไฟ (Solenopsis germinate (Fabricius)) และมดน้ำผึ้ง (Anoplolepis gracilipes (F.Smith)) เป็นมดชนิดพันธุ์ต่างถิ่นรุกรานในประเทศไทย และมีรายงานการสำรวจมดทั้งสองชนิดในภาคใต้ของประเทศไทยค่อนข้างน้อย การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสำรวจความชุกชุมของมดคันไฟและมดน้ำผึ้ง ในสองพื้นที่หลักคือน้ำตกโตนหญ้าปล้อง และพื้นที่อนุรักษ์พันธุกรรมพืชของมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ จังหวัดสงขลา ซึ่งมีรูปแบบการใช้ประโยชน์แตกต่างกัน และเปรียบเทียบปัจจัยทางกายภาพ ได้แก่ ความเข้มแสง อุณหภูมิดิน ความเป็นกรด-เบสของดิน และอินทรีย์วัตถุในดิน ในสองพื้นที่หลักดังกล่าว การสำรวจความชุกชุมของมดทั้งสองชนิดโดยวางแนวเส้นสำรวจจำนวน 5 แนวเส้นสำรวจ ในแต่ละพื้นที่หลัก และแต่ละแนวเส้นสำรวจวางกับดักหลุม (pitfall traps) จำนวน 3 กับดักหลุม สำรวจข้อมูลจำนวน 2 ครั้งในแต่ละพื้นที่หลัก ในช่วงเดือนกุมภาพันธ์ถึงมีนาคม พ.ศ. 2564 ผลการสำรวจพบว่าทั้งสองพื้นที่หลักไม่ปรากฎพบมดคันไฟ ขณะที่มดน้ำผึ้งปรากฏพบเฉพาะในพื้นที่น้ำตกโตนหญ้าปล้อง โดยมีความชุกชุมซึ่งวิเคราะห์ในรูปแบบความถี่ในการปรากฎค่อนข้างน้อย (ร้อยละ 17) นอกจากนี้พบว่าในเดือนกุมภาพันธ์ ความเข้มแสง และอุณหภูมิดินในทั้งสองพื้นที่หลักมีค่าเฉลี่ยแตกต่างกัน (ความเข้มแสง 1,480.00 ± 327.29 และ 668.33 ± 130.58 ลักซ์ และอุณหภูมิดิน 24.67 ± 0.58 และ 27.83 ± 0.28 องศาเซลเซียส ตามลำดับ) ขณะที่ความเป็นกรด-เบสของดิน และอินทรีย์วัตถุในดิน ในพื้นที่น้ำตกโตนหญ้าปล้องและพื้นที่อนุรักษ์พันธุกรรมพืชของมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ มีค่าเฉลี่ยใกล้เคียงกัน (ความเป็นกรด-เบสของดิน 5.57 ± 0.34 และ 5.41 ± 0.59 และอินทรีย์วัตถุในดิน 2.72 ± 0.90 และ 2.13 ± 0.14 ตามลำดับ) ในเดือนมีนาคมความเข้มแสง และอุณหภูมิดินในทั้งสองพื้นที่หลักมีค่าเฉลี่ยแตกต่างกัน (ความเข้มแสง 2322.666667 ± 566.05 และ 1603.67 ± 288.09 ลักซ์ และอุณหภูมิดิน 25 ± 0.00 และ 25.67 ± 0.58 องศาเซลเซียส ตามลำดับ)