ต้นกะพ้อ
ชื่อวิทยาศาสตร์ Licuala paludosa Griff
ลักษณะของกะพ้อ
ต้น เป็นพืชตระกูลปาล์ม เป็นไม้พุ่ม สูงถึง 5 เมตร มักแตกหน่อเป็นกอใหญ่ แต่ละต้นมีเส้นผ่าศูนย์กลาง 5-8 ซม. ยอดอ่อน ใบอ่อนและช่อดอก มีสะเก็ดรังแคสีน้ำตาลแต่หลุดร่วงง่าย
ใบ ใบประกอบรูปพัด ก้านใบยาว 1-2 เมตร ขอบก้านใบมีหนามสีเหลือง มีลักษณะไม่แน่นอน เรียงตัวกันอย่างไม่เป็นระเบียบตลอดทั้งก้าน ใบย่อยอยู่รวมกันเป็นกลุ่ม 18-19 กลุ่ม แต่ละกลุ่มมีใบย่อย 3-4 ใบ ขอบใบเชื่อมติดกันเกือบตลอด แต่ละใบย่อยยาว 50-70 ซม. ปลายใบย่อยหยักเว้า
ดอก ดอกเป็นช่อเชิงซ้อน 2 ชั้น ช่อดอกยาว 1-2 ซม. ดอกหนึ่งๆ จะให้ผลเพียงผลเดียว
ผลผล ลักษณะค่อนข้างกลม มีเส้นผ่าศูนย์กลาง 0.8-1 ซม. เนื้อบาง เมล็ดกลม แก่จัดสีส้ม เมื่อสุกจะมีสีส้มถึงแดงคล้ำ
การขยายพันธุ์ของกะพ้อ
การแยกหน่อ หรือปลูกจากเมล็ดที่สุก
ประโยชน์ของกะพ้อ
ปลูกเป็นไม้ประดับ
ใบอ่อน ใช้ห่อขนมต้ม
ใบแก่ เอามาทำเครื่องจักสาน เสื่อ พัด
ยอดอ่อน โดยตัดเอาส่วนปลายหรือส่วนยอดของลำต้น ซึ่งเมื่อลอกกาบนอกจะได้เนื้อในนุ่ม นำมาต้มเป็นผักจิ้ม นำมาสับหรือหั่นเป็นฝอยสำหรับแกงเลียง แกงกะทิ เป็นต้น ยอดอ่อนที่ดิบ มีรสฝาดอมหวานเล็กน้อย
ข้อควรระวัง ยอดอ่อนดิบกินสดๆ จะ ย่อยยากจึงนิยมนำมาต้มก่อน รับประทาน