Bij een zakelijke scheepsveiling denkt men bij voorbaat niet zo gauw aan een amoureuze liefdesaffaire. Maar hoe anders kan het leven soms verlopen als men de zaken dieper gaat beschouwen. Hier doet zich het volgende voor. In Leeuwarden stierf op 19 juni 1892 de 58-jarige Henriëtte Barones Taets van Amerongen, de gehuwde van Jkhr. Mr. Jan-Hendrik van Swinderen. Zij waren afkomstig van Rijs, gelegen aan de weg van Oudemirdum naar Hemelum. In het notarieel archief bleef de akte bewaard uit 1893 van de scheepsverkoop. Het was namelijk Jaai Wybrands, de gehuwde van ons familielid Cornelis Heinsius, die amper een half jaar later, op 38-jarige leeftijd haar man verloor. Zij scheelde 20 jaar met Van Swinderen, en was een aantrekkelijke weduwe. Besloten werd namelijk om het tjalkschip De Jonge Cornelis, vernoemd naar onze stadschirurgijn Dr. Cornelius Heinsius, te verkopen aan de hoogst biedende. Voor het veilingbedrag van fl. 881 werd Jkhr. Van Swinderen van Rijs, onder Oudemirdum weduwnaar van Barones Taets van Amerongen, de nieuwe eigenaar van haar schip. Het zal derhalve geen toeval zijn, dat ook haar kleinzoon Jan Wybrands, in 1958, op zijn beurt het tjalkschip De Henriëtte, vernoemd naar de Barones, verkoopt aan de hoogstbiedende. Dat blijkt ditmaal een buitenlandse koper in Monaco. Zo komt het dat het tallschip De Henriëtte, per Staverse schipper, over Coblenz en de Rhône gevaren naar Frankrijk, arriveert in Monte Carlo, waar vandaag de dag Charlotte Casiraghi, mijn verre achternicht, in die omgeving ook zo weer rondvaart, op haar tallship. Tal van edelen ontlenen zo erftitels aan schepen en huizen.
De Henriëtte in Monaco
© 2019 F.N. Heinsius