Senso del odorato
nagranie
Senso del odorato
1. Ah! Il coce alique de bon a judicar per le odor.
2. Si. Attende, usque tu gusta mi ragout. Io ha sempre dicite a mi marita, que le cocinar se tracta simplemente del tempore, cognoscentia e equipamento apte.
3. E del alimento.
4. Eh? Si, si, naturalmente; ma io me ha benissimo arrangiate, depost que mi marita ha partite. Io ha reorganisate e reequipate le cocina. A su retorno illa habera alicun surprisas.
5. Io non lo dubita. Quando mi marita...
6. Que io te monstra iste parve apparato. Illo resimila un horologio, ma illo non lo es. Illo regula le tempore del coction. On displacia le flecha super le quadrante a ubi on lo vole, secundo le tempore besoniate pro facer cocer quecunque on prepara. Alora on pote entrar in le camera proxime e accender le television o leger le jornal. Nulle preoccupationes del toto! Al momento juste le parve apparato uno avisa e sona: tin! tin!
7. Ben! Ma sempre supponente, que on sape, quante tempore on besonia pro facer cocer quecunque on prepara, e quando illo sera preste. Ma il certo pare, que tu es ben equipate. Que ha il in omne ille vasettos ibi sur le vasario?
8. Herbas: indispensabile, si on vole dar a plattos ille tracto gustabile, que cambia toto. Cata vaso contine un herba o condimento distincte. In un il ha clavos, e thymo in le proxime, pois nuce muscate, specie, gingibre, majorana, salvia - toto al mano.
9. Meraviliose! Ma como sape tu distinguer los?
10. Pro comenciar io etiquettava le vasos, ma io trovava, que le etiquettas se distaccava a causa del vapor del cocina. Totevia, non importa. Io ha un naso.
11. E un naso sin exemplo, agradabilemente colorate, e...
12. Io ha un senso del odorato. Io besonia solmente prender un vaso e levar le coperculo pro saper immediatemente lo que illo contine. Ecce, per exemplo... si, sin dubita, thymo. In isto, specie; in le proxime...
13. Basta. Tu es un homine remarcabile con un remarcabile senso del odorato; ma dice me, qual condimento mitte tu in qual platto?
14. Io los mitte totos in cata platto. Me place le cocina saporose e ben condite.
15. Ah, si. Isto facilita toto, nonne?
16. Ora, io va poner te al prova. Que ha il in iste vaso? Aspira! Alora, que olface tu?
17. Le odor del ardimento.
18. Per favor! Certo mesmo pro te le odor acre e pungente de...
19. ...ardimento es evidente. De plus, mesmo si tu senso del odorato ha essite irremediabilemente debilitate per haber continuemente aspirate majorana, thymo, salvia, allio, specie, e tote le resto, tu vide certo le fumo effundente se del furno?
Zmysł węchu
1. Ach! Gotuje się coś dobrego, sądząc po zapachu.
2. Tak. Zaczekaj, aż spróbujesz mojego ragout. Zawsze mówiłem swojej żonie, że w gotowaniu chodzi o czas, wiedzę i odpowiednie wyposażenie.
3. I o jedzenie.
4. Hm? Tak, tak, naturalnie: ale ja się doskonale urządziłem od chwili gdy moja żona wyjechała. Zreorganizowałem i ponownie wyposażyłem kuchnię. Po powrocie będzie miała parę niespodzianek.
5. Nie wątpię. Gdy moja żona...
6. Niech ci pokażę ten mały aparat. Przypomina zegarek, ale nim nie jest. Reguluje czas gotowania. Przesuwa się wskazówkę na tarczy gdzie się chce, zgodnie z czasem potrzebnym do ugotowania tego, co się przygotowuje. Wtedy można pójść do sąsiedniego pokoju z telewizją lub poczytać gazetę. W ogóle żadnego zaabsorbowania! W odpowiednim momencie ten mały aparacik nas powiadamia i odgrywa dźwięk: tin-tin!
7. Dobrze! Ale zawsze zakładając, że wiadomo, ile czasu potrzeba na ugotowanie tego, co się przygotowuje i kiedy to będzie gotowe. Ale zresztą widać, że jesteś dobrze wyekwipowany. Co jest w tych wszystkich naczyńkach na półce z naczyniami?
8. Zioła: niezbędne, jesli chce się nadać potrawom ten smakowity rys, który wszystko zmienia. Każde naczynie zawiera jakieś odrębne zioło lub przyprawę. W jednym są goździki, tymianek w sąsiednim, potem gałka muszkatołowa, korzenie, imbir, majeranek, szałwia - wszystko pod ręką.
9. Wspaniale! Ale skąd wiesz, jak je rozróżnić?
10. Na początek poetykietowałem naczynia, ale odkryłem, że etykiety oddzielają się na skutek działania pary w kuchni. Jednak nieważne. Mam nos.
11. I to nos bezprzykładny, przyjemnie zabarwiony, i...
12. Mam zmysł węchu. Potrzebuję jedynie wziąć naczynie i podnieść pokrywkę, aby natychmiast wiedzieć, co zawiera. Oto, dla przykładu... tak, bez wątpienia tymianek. W tym, korzenie; w sąsiednim...
13. Wystarczy. Jesteś nadzwyczajnym człowiekiem z godnym uwagi zmysłem zapachu; ale powiedz mi, jakie przyprawy wrzucasz do jakich potraw?
14. Wrzucam je wszystkie do każdej potrawy. Podoba mi się kuchnia wyrazista i dobrze przyprawiona.
15. Ach tak. To wszystko upraszcza, prawda?
16. A teraz wystawię cię na próbę. Co jest w tym naczyniu? Powąchaj! A więc, co czujesz?
17. Zapach spalenizny.
18. Proszę! Z pewnością nawet dla ciebie ostry i gryzący zapach ...
19. ...spalenizny jest ewidentny. Co więcej, nawet jeśli twój zmysł węchu został nieodwołalnie osłabiony przez ciągłe wąchanie majeranku, szałwi, czosnku, korzeni i całej tej reszty, na pewno widzisz dym wydobywający się z pieca?