Novella
nagranie
Novella
1. Que pensa vos de iste nove edificios, que surge ubique - grattacelos e quecunque on los appella?
2. Io los detesta. Maculas super le paisage!
3. Si. Ha vos pensate al vita de illes, qui los habita? E le obreros, le formicas in le formicarios? Qual effecto habera iste edificios monstruose super illes?
4. Claustrophobia, vertigine, crises nervose, exaltation, indifferentia - qui lo sape?
5. Illos son phases, que passara. Alora, io ha legite, que in iste nove edificios pro bureaus toto es rationalisate e functional, al interior como al exterior. Cata empleato sede in un cella climatisate e exeque su obra particular, o forsan un certe numero de obreros occupa le mesme cella, facente le mesme genere de travalio. Pensa al dactylographas!
6. Es isto necessari?
7. Certo. Iste pueras sede in cellas, dactylographante litteras dictate per le medio de un dictaphono o un magnetophono per un homine o homines, que illas nunquam vide.
8. Ideal. Nulle distractiones.
9. Ma qual thema pro un novella! Como haberea Chehov o Anatole France tractate del situation?
10. 0 Dickens, o Somerset Maugham - io ha nulle idea.
11. Io si. Mi heroina es juvene ma poco attractive. Tote le die la palpita in le aure le voce resonante e caressante de un homine incognite. "Estimate senior," murmura ille, "virgula. Nos ha recipite vostre littera, puncto. Nos debe informar vos, que, virgula, in vista de lo que vos dice, virgula," et cetera. Poterea ulle puera resister lo? Un die, con le littera dactylographate, illa le reinvia un nota: "lo ha vinti annos, mi capillos son mauve e mi oculos blau, e io me senti sol,"e le die sequente le dictaphono susurra: "lo anque me senti sol. lo ha le capillos nigre e undulante, e io ha le dentes brillante.
12. On deberea dimitter les.
13. Non del toto. Le amor se ride del grattacelos. Le cortesar, dactylographate del parte de illa, dictate del parte de ille, continua. Tunc arriva le vespere del ballo del personal. Illa se sede juxta un homine con le capillos rubie del departimento de correspondentia, qui dice, "Esque vos forsan cognosce in vostre gruppo de dactylographas un persona stupende con le capillos mauve e le oculos tanto blau como le mar?" Illa dice, "Si, il ha multe pueras assi, ma il depende, lor capillos son a vices rosate. Esque vos forsan cognosce in vostre departimento un homine con le capillos nigre e undulate e con le dentes brillante?" Ille dice, "Gratias a Deo! No!"
14. Io pote divinar le fin. Illa es le puera e ille es le homine. Illes se pinge le capillos e se marita.
15. Es possibile, ma io dubita, que Chehov haberea finite assi - o Anatole France, o Dickens, o Somerset Maugham. Ma vos debe admitter, que le thema es multo promittente.
Opowiadanie
1. Co myślisz o tych nowych budynkach, które wszędzie wyrastają - drapacze chmur czy jak tam się je nazywa?
2. Nie znoszę ich. Plamy na krajobrazie.
3. Tak. Czy pomyślał pan o życiu tych, którzy je zamieszkują? I pracownikach, mrówkach w mrowiskach? Jaki efekt wywrą na nich te monstrualne budynki?
4. Klaustrofobia, zawroty głowy, kryzysy nerwowe, pobudliwość, obojętność - kto to wie?
5. One są fazami, które miną. A więc czytałem, że w tych nowych nowych budynkach biurowych wszystko jest zracjonalizowane i funkcjonalne, zarówno w środku, jak i na zewnątrz. Każdy zatrudniony siedzi w klimatyzowanym przedziale i wykonuje swoją indywidualna pracę, albo może pewna liczba pracowników zajmuje ten sam przedział, wykonując ten sam rodzaj pracy. Pomyśl o maszynistkach!
6. Czy to jest konieczne?
7. Z pewnością. Te dziewczyny siedzą w przedziałach, przepisując listy dyktowane za pomocą dyktafonów czy magnetofonu przez człowieka lub ludzi, których nigdy nie widzą.
8. Idealne. Żadnych rozrywek.
9. Ale co za temat na opowiadanie! Jak potraktowaliby taką sytuację Czechow czy Anatole France?
10. Lub Dickens czy Somerset Maugham - nie mam pojęcia.
11. Jak tak. Moja bohaterka jest dziewczyną, ale mało atrakcyjną. Cały dzień kołacze się w jej uszach głos dźwięczny i pieszczotliwy nieznanego mężczyzny. "Drogi panie", mruczy, "przecinek. Otrzymaliśmy pański list, kropka. Musimy poinformować pana, że, przecinek, biorąc pod uwagę to, co pan mówi, przecinek", i tak dalej. Czy jakakolwiek dziewczyna mogłaby się temu oprzeć? Pewnego dnia, razem z przepisanym listem, odsyła mu notkę" "Mam 20 lat, moje włosy są różowoliliowe, a oczy niebieskie, i czuje się samotna", a następnego dnia dyktafon szepcze" "Ja także się czuję samotny. Mam włosy czarne i kręcone, i błyszczące zęby".
12. Powinno się ich zwolnić.
13. Wcale nie. Miłość śmieje się z drapaczy chmur. Zaloty, pisane przez nią, dyktowane przez niego, trwają. Wtedy nadchodzi wieczór balu dla personelu. Ona siedzi obok mężczyzny o rudych włosach z działu korespondencji, który mówi, "Czy pani może zna w waszej grupie maszynistek pewną zadziwiającą osobę o różowoliliowych włosach i oczach tak niebieskich jak morze?" Ona mówi, "Tak, jest wiele takich dziewcząt, ale to zależy, ich włosy są niekiedy różowe. Czy pan może zna w waszym dziale pana o czarnych, kręconych włosach i błyszczących zębach?" On mówi, "Dzięki Bogu, nie!"
14. Mogę odgadnąć koniec. Ona jest tą dziewczyną, a on jest tym mężczyzną. Farbują sobie włosy i pobierają się.
15. To możliwe, ale wątpię, aby Chehov tak zakończył - lub Anatole France lub Dickens czy Somerset Maugham. Ale musi pan przyznać, że temat jest bardzo obiecujący.