2.2.1 Iraupenaren arabera

Lehenengo taldean ikusiko dugu zelan trata daitekeen denbora filmaren iraupenaren eta kontakizunaren denboraren (denbora diegetikoa) arteko erlazioaren arabera:

• Egokitzapena: filmaren iraupena eta iradokitzen duen denbora berdinak direnean gertatzen da. Hau da, filmaren iraupena (irudikapenaren denbora) eta akzio-denboraren (denbora diegetikoa) arteko berdintasuna. Ez da oso erabilia, zaila delako lortzea. Kasurik ezagunenetako batzuk dira Fred Zinnemannen "High noon", Alfred Hitchcocken "Rope" edo Agnés Vardaren "Cléo de 5 à 7" filmak.

Azken aldian, itxuraz “denbora errealean” egindako filmetan ere denboraren egokitzapena erabiltzen da, ikusten ari garenari sinesgarritasun handiagoa emateko asmoarekin.

• Laburpena edo elipsia: filmaren iraupena istorioaren denbora baino laburragoa denean gertatzen da. Horixe da kasurik ohikoena. Kontakizunaren zenbait narrazio- eta deskripzio-elementu kentzen dira, baina, agertu ez arren, nahiko datu ematen dira gertatu direla edo existitzen direla ulertzeko. Izan ere, gertaerak laburtu egiten dira gehienetan, eta une esanguratsuenak soilik aukeratzen dira. Beharrezkoak ez diren gertaerak kentzeari elipsia esaten zaio.

• Luzapena: oso arraroa da narrazioaren denbora istorioaren denbora baino luzeagoa izatea. Adibidez, akzio gutxiko plano luzeen segidak filmaren iraupena luzeagoa den irudi­pena ematen du. Berdin gertatzen da kamera geldoarekin grabatutako eszenekin.