Van mijmeringen tot plannen maken

Is Indonesië echt ver weg?

Welke invloed hebben de verhalen over Nederlands Indië en Indonesië van Guus, Ruud en Bert op de gedachtegangen van Caspar, Erik en Guido?

Die impulsen komen tot uiting in hun opmerkingen:

"Pa, wij willen naar Indonesië!"

"Wij willen zien waar onze roots liggen!"

Stomverbaasd reageer ik:

“Oh ja? Dat is prima. Zal ik jullie wat adressen geven van belangrijke plaatsen van de familie Lapré?”

Prompt komt het eensluidend antwoord:

“Neen Pa! U moet ons de weg wijzen. U moet onze gids zijn!”

Ria vult enthousiast aan:

“Ja, jij moet mee naar Indonesië. Ik ga zeker mee met jou en de kinderen!"

Door deze geweldige steun van Ria word ik over de streep getrokken, maar...

Indonesië is toch wel wat anders dan op vacantie gaan naar Boekel of Kijkduin.

Hoelang doet een vliegtuig over de reis?

Hoeveel vliegtuigmaatschappijen vliegen rechtstreeks naar Jakarta?

Is het wel verantwoord om te gaan?

“Zullen wij in de vacantie naar Indonesië gaan?”, vraag ik aarzelend aan Ria.

“Waarom zullen we niet gaan?”, is de wedervraag.

“Weet je wat het allemaal kost?", is mijn volgende vraag.

“Dat is niet het grote probleem. Maar kan jij het wel aan?”, zegt Ria,”Wij zullen het eens overleggen met de kinderen. Wie willen er meegaan?”.

Dat is natuurlijk een retorische vraag.

Caspar, Erik, Guido, Ivo-Jan en Esther en Koen durven de grote lange reis aan.

Enthousiast wordt over een reisplan gesproken.

Waarheen, met welke maatschappij, de transfers, hotel of questhouses, rustdagen, de kosten e.d.

“Guido wil jij de penningmeester van de club zijn?”, vragen Ria en ik.

Overbodige vraag. Met algemene stemmen wordt Guido benoemd tot geldbeheerder.

”Zullen wij in 1991 gaan?”, stelt Ria voor. “Dan gaat Pa met de VUT en hebben we nog vier jaar om iedere maand voor de reis te sparen.”

Guido opent een rekening op zijn naam: Indonesië 1991!

Tevens wordt het besluit genomen om twee keer per jaar bij elkaar te komen om de mogelijkheden en ideeën te bespreken en het reisplan op te stellen.

Hé, dat is leuk! Bert en Hedwig zien ook wat in ons plan om naar Indonesië te gaan. Zij kunnen goedkoop naar Indonesië vliegen, omdat Hedwig KLM-medewerkster is. Daar ze IPB (Indien Plaats Beschikbaar) vliegen zal hun reisschema op het laatste moment pas bekend zijn. Geen probleem. In Jakarta sluiten ze zich wel aan bij onze groep.

Tijdens onze bijeenkomsten in de van Kinsbergenlaan 15 in Baarn, kookt Ria heerlijke Indische maaltijden. Iedere keer andere gerechten, maar altijd heel smakelijk. Prachtig!

Aan de boekenplank achter de eettafel hangt de grote kaart van Indonesië, afgewisseld door de wandkaart van Java.

Zo stippelen we onze eigen reis uit met een eigen bus met chauffeur.

Via via komen we in contact met Hetty Pallencaöe. Zij heeft een eigen reisbureau in Bandoeng, Sangkuriang geheten.

Samen met haar partner Henk van der Spek nodigen wij ze uit voor één van de bijeenkomsten.

Ja hoor, zij zullen op Java zorgen voor het vervoer en de onderkomens.

Plannen maken, dromen uitwerken, aanpassen, weer veranderen.

Zullen we eerst naar Sumatra gaan? Daar kunnen in de bergen we wennen aan de tropische omstandigheden.

Bij het Tobameer bijvoorbeeld. Waarom het Tobameer?

“Nou”, vertel ik, ”toen ik als kleine jongen in de zesde klas op de Theresiaschool in Soerabaja zat, vertelde onze juffrouw Veltkamp over haar vacantie. Zij ging vaak naar het Tobameer op Sumatra. Met open mond konden alle leerlingen luisteren naar haar mooie verhalen. Nu ik bijna zestig jaar ben wil ik zelf weleens de prachtige omgeving van het Tobameer beleven. Zo koel en rustig!”

“Ja”, vult Ria aan, ”na zo’n lange vliegreis komt de rust goed van pas en kunnen we acclimatiseren.”

Java is het hoofddoel van onze reis. We willen na Sumatra over land van West- naar Oost-Java reizen.

We vliegen van Medan naar Jakarta.

Een bezoek aan de tandarts brengt het idee naar boven om niet in het drukke Jakarta te verblijven, maar op één van de eilandjes in de Baai van Jakarta. In de wachtkamer lees ik in een artikel in een ANWB-blad dat er een goed hotel staat op één van de eilandjes. Ook staat er een positief commentaar bij van een familie die daar is geweest. Zij hebben genoten op het eiland Palau Ayer, één van de duizend eilandjes in de baai.

Uiteraard ligt het voorstel op tafel om alle plaatsen in Oost-Java te bezoeken waar wij gewoond hebben. Dus moet ik trachten die plaatsen in kaart te brengen met de bijkomende verhalen en herinneringen. De huizen, de scholen, de stations, de kerken en andere plaatsen die centraal stonden in ons leven daar.

Als slot van onze vacantie zouden we op Bali kunnen uitrusten van onze rondreis en bijkomen van alle emoties en reiservaringen.