Mijn tweede bootreis - 1936

"Mijn Europees verlof is voorbij".

Wij zitten aan tafel in de Weede van Dijckveldstraat in den Haag.

"Nono blijft hier in Holland om verder te studeren aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam".

Pa vertelt het nieuws aan ons hele gezin.

Na een jaar vacantie gaan Pa, Ma, Guus, Ruud, Bert en ik weer terug naar Java. Met de boot!Wij gaan met het stoomschip Jan Pieterszoon Coen terug naar Indië.We lopen de loopplank op en worden door een deftige meneer in een mooi uniform vriendelijk ontvangen.Weer met zo’n boot met een paar dekken, met veel gangen en deuren, die naar de hutten gaan. Gelukkig worden die gangen verlicht."Wil je goed opletten welke hut van ons is!", waarschuwt Ma .Van Pa moet ik het juiste dek, de juiste gang en de goede deur leren kennen om onze hut te vinden."Anders vraag je maar aan de juffrouw, waar je moet zijn, als je ons niet kan vinden!"Ook op deze boot worden de kleuters opgevangen en bezig gehouden in de kleuterspeelzaal. Onder leiding van een paar dames kunnen wij dan knippen, plakken, tekenen, kleurplaten kleuren, hoofddeksels maken en spelletjes doen. Al die zaken die je op de kleuterschool aan de wal ook doet.Als de kleuterzaal gesloten wordt, ga ik lekker bij Ma en Pa op een dekstoel liggen op het wandeldek, of mijn broers vervelen, of ik ga met hun wandelen over de verschillende dekken. Het sportdek en het sloependek vind ik het meest interessante deel van het schip.De Noordzee, de Golf van Biskaje, de straat van Gibraltar, de Middellandse zee, Port Saïd, het Suezkanaal, de stad Suez, de Rode Zee, de Indische Oceaan, Straat Malakka, de Java Zee, glijden voorbij.Het Suezkanaal maakt alweer een diepe indruk op mij, varend dwars door een woestijn.En dan is daar de haven van Soerabaja.

De reis van zo’n vier weken is dan voor mij als kleuter toch wel snel voorbij gegaan.

Wij zijn weer thuis op Java.

Wij gaan naar Malang, naar een nieuwe dienstwoning tegenover het station.