In de auto van Den Haag naar Ede

Romantische verhalen van toen.

Vol bewondering heb ik de verrichtingen van mijn oudere broers gevolgd.

Van Nono weet ik alleen dat hij na een krijgsgevangenschap in Duitsland weer terugkeert naar Den Haag.

Wij wonen nog in Soerabaia."Hé, een brief van Nono", zegt Pa"En wat staat erin?"vraagt Ma."Dat is ook leuk, hij heeft een lief meisje ontmoet. Zij heet Dina Titiahy".Met tranen in haar ogen wilt Ma de brief zelf lezen.En een paar dagen later komt weer een brief."Zij willen met elkaar trouwen als wij ook in Nederland zijn"."Ja, zolang willen ze wel wachten, leuk toch!"Tijdens het verlof van Pa, in Den Haag, heb ik de eerste bruiloft in de familie meegemaakt.De plechtige inzegening in de kerk in de Parkstraat heeft indruk op mij gemaakt.

Voor het eerst heb ik een keurig kostuum moeten aantrekken.

Guus is voor de tweede wereldoorlog in opleiding bij de douane in Batavia.

Hij is in de kost bij de familie van der Puil. In een vakantie mag ik bij hem logeren. De familie heeft mij hartelijk ontvangen, vooral een aardig meisje, Marietje heet zij. En zo ontmoet ik mijn toekomstige schoonzus.

De oorlog heeft het contact met de familie onderbroken. Guus zit ergens als krijgsgevangene in kamp Tokyo.

Na de oorlog komt hij terug als sergeant bij de artillerie in Batavia !

Ja hoor, Marietje is hem nog steeds trouw, dus trouwen ze met elkaar.

Guus krijgt twee dagen verlof van de militaire dienst.

De situatie in Indië is nog erg hectisch en chaotisch in die tijd.

Men kan niet zomaar reizen van Oost- naar West – Java.

Helaas kan ik dus niet bij die bruiloft zijn. In Soerabaia heb ik de bruiloft in gedachten meegevierd. Later krijgen we de foto's wel.

Ruud vindt erg veel meisjes wel leuk.

Of ze nu Nancy of Kitty of ... heten is niet belangrijk.

Hoe vaak hij de dienstauto van Pa heeft geleend weet ik niet meer.

Na diensttijd van Pa is de auto te gebruiken voor eigen gebruik.

Vooral in de weekenden maakt Ruud daar gretig gebruik van.

Maar bij de familie Legran vindt hij de liefste en de beste.

En zo mag ik voor de tweede keer in Soerabia een bruiloft meemaken.

Bert is ook wel geliefd bij de Hollandse meisjes.Maar eerst studeren en een goede baan krijgen.Na de studie M.T.S. in de Sneeuwbalstraat in den Haag, krijgt hij een baan aangeboden bij de Borsumij. Maar dan wordt hij uitgezonden naar Indonesië, standplaats Jakarta, het toenmalige Batavia.Bij een toneelvereniging is Hedwig Valk één van de spelers, net als Bert.Samen gaan ze naar het huis van de familie Valk.Bert ontmoet daar nog een paar huwbare zussen van Hedwig.Hedwig is de allerliefste en de allerbeste vindt Bert.Pa, Ma en ik zitten weer in Den Haag.Van Hedwig en Bert krijgen wij het bericht dat ze willen gaan trouwen.Ma en Pa vinden het prachtig en ik vind het erg jammer dat ik er niet kan zijn op de dag van hun bruiloft.Op de bootreizen van Indië naar Holland en omgekeerd zijn er altijd families met leeftijdgenoten, meisjes en jongens.

Op één van die reizen bevindt zich de familie Swartjes, met een zoon en een dochter, Hetty. Van Indië naar Holland. De familie Swartjes komen net als wij in Den Haag te wonen. Een paar keer ben ik nog bij hun thuis geweest.

Maar de zoutwater-liefde gaat snel voorbij.

Bij de volgende Indië-Nederland bootreis is de familie de Rosario aan boord met twee hele leuke dochters. Laten ze nu ook in Den Haag komen te wonen, in de Fahrenheitstraat. Het contact wordt meer dan vriendelijk. Samen fietstochten maken met je vriendin is best leuk.

Wij wonen in de Denekampstraat.

Wordt er gebeld. Maak ik open. Staat daar Meiske de Rosario voor de deur.

"Ik kom afscheid nemen", zegt ze.

Stomverbaasd vraag ik: "Hoezo, waarom ?"

"Ik ga naar een klooster!", antwoordt ze. "Ik word zuster!"

Ze pakt mijn schouders en geef mij een zoen. De eerste.

"Dag!" En weg is ze, mij verbouwereerd achterlatend.

Dan maar goed mijn best doen op de Kweekschool. Eerst goed studeren en een vaste, goede baan krijgen.

Eerst het werk en dan het meisje !

Maar door de ervaringen van het verleden heb ik de gedachte ontwikkelt om ook te genieten van de dag. Zo tevens de mening, dat tijdens de studie je het zo gezellig mogelijk moet maken.

Met Ton Frielink organiseren wij de zogenaamde cultuurmiddagen, samen met de meisjes van de meisjeskweekschool uit de Oude Mol in den Haag. En even later gezellige dansavonden in de aula van de jongens-kweekschool. Hartstikke leuke en gezellige avonden met de liveband van Ton.

Gevolg: leuke afspraakjes maken met José, Rieky en Ria en zo.

Zeilen op de Loosdrechtse plassen of fietsen naar de bollenvelden.

"Zeg Ria, zullen we eens een wandeling maken naar en op het strand?"

"Oh, goed!"

"Dan gaan we op de fiets naar Scheveningen. Stallen daar ergens onze fietsen, en dan gaan we verder lopen".

"Ja, gezellig". Zo gezegd zo gedaan !

Een weekend later.

"Fred, ga je mee naar de verjaardag van mijn neef?"

"Heel graag!"

"Maar om elf uur ben je weer thuis hoor!", zegt de moeder van Ria.

En zo gaan de afspraken met Ria verder. Altijd om elf uur weer thuis!

Ria is mijn meisje. Dat vinden Ma en Pa ook !

En toen, op 24 juli 1955 gebeurde het.

Een variant op een bekend liedje schiet mij te binnen:

In een auto van Den Haag naar Ede,Voor dat ik het wist:Nooit zal ik die dag vergeten,Dat je naast mij hebt gezeten,Jij keek mij aan,Ik keek jou aan,Een schok, en toen:In die auto van 't Haagje naar EdeGaf jij mij een zoen!De verkering van Ria en Fred is "officieel"!Heerlijk om met je meisje te wandelen door de duinen en op het strand van Kijkduin of Scheveningen."Wat mooi, de zonsondergang in de zee"."En dan nog die zoutige zeewind. En kijk: Wat een soorten meeuwen daar op het strand staan"."Ga je mee de pier op?"

"Ja, gezellig".

Hand in hand de pier op en genieten van de zee, de wind, het strand, de mensen, de boulevard, van elkaar.