เป็นการนำเอาส่วนที่เป็นเขาของวัว ควาย เก้ง หรือกวางที่เสียชีวิตแล้วมาติดเข้ากับหัวที่ปั้นขึ้น ประดับฝาผนังวัด บ้านเรือน หรือทำขึ้นเพื่อระลึกถึง หรือแสดงความผูกพันที่มีต่อสัตว์เลี้ยง พบเห็นได้ทั่วไปเกือบทุกวัดในเพชรบุรี
เป็นการนำเอาส่วนที่เป็นเขาของวัว ควาย เก้ง หรือกวางที่เสียชีวิตแล้วมาติดเข้ากับหัวที่ปั้นขึ้น ประดับฝาผนังวัด บ้านเรือน หรือทำขึ้นเพื่อระลึกถึง หรือแสดงความผูกพันที่มีต่อสัตว์เลี้ยง พบเห็นได้ทั่วไปเกือบทุกวัดในเพชรบุรี
ภาพนางสาวเฮือน เครือมา ขณะปั้นหัวสัตว์
ภาพโดย นฤมล เจริญลิบ เเละมัทนพร แก้วทอง (2568)
เอกสารอ้างอิง
เกริกชัย ชาติไทยไตรรงค์. (บรรณาธิการ). (2550). เพชรบุรีเมืองงาม งามงานสกุลช่างเมืองเพชร. กรุงเทพฯ: ธรรมสาร.
บุญมา แฉ่งฉายา และคณะ. (2558). พื้นภูมิเพชรบุรี : ภูมิศิลปกรรม เล่มที่ ๗. เพชรบุรี: เพชรภูมิการพิมพ์.