ไทยพื้นถิ่น คือ ประชากรดั้งเดิมของจังหวัดเพชรบุรี มีภาษาพูด เเละสำเนียงเป็นเอกลักษณ์ของตนเอง นับเป็นประชากรกลุ่มใหญ่ของจังหวัดเพชรบุรี มีวิถีชีวิตเรียบง่าย พึ่งพาทรัพยากรธรรมชาติเเละดำรงชีวิตด้วยการทำเกษตรเป็นหลัก ได้เเก่ ทำนาปลูกข้าว ทำสวน ทำไร่ ปลูกพืชผักผลไม้ชนิดต่างๆ พืชผักสวนครัว เลี้ยงสัตว์ ทำประมง จับสัตว์น้ำ เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ ทำน้ำตาล (น้ำตาลโตนด) ทำนาเกลือ 

ที่อยู่อาศัยนิยมปลูกเรือนสร้างเรือนไทย ต่อมาหลังสงครามโลกครั้งที่ ๒ นิยมปลูกเรือนทรงปั้นหยา ในย่านชุมชนค้าขายในตลาดนิยมปลูกเรือนไม้ลักษณะห้องเเถว มีการปลูกบ้านลักษณะก่ออิฐฉาบปูนกันมากขึ้นตามลำดับ ขณะที่ตามชนบทยังคงยังษาเอกลักษณ์บ้านทรงไทยเเบบเพชรบุรี 

วัฒนธรรมประเพณีที่สืบทอดต่อกันมา สงกรานต์ ประเพณีบวชนาค ประเพณีงานเเต่ง ประเพณีงานศพ การทำขวัญข้าว งานเทประจาด ส่วนการละเล่นพื้นบ้าน เช่น วัวลาน วัวเทียมเกวียน เพลงปรบไก่ เพลงพวงมาลัย เพลงระบำ เพลงเห่เรือบก รำโทน ส่วนอาหารพื้นบ้าน ได้เเก่  แกงหัวตาล (หัวโหนด) เเกงหลอก แกงป่าไก่บ้าน น้ำพริกกะปิ แกงใบมะขาม ต้มยำกุ้ง ต้มกะทิสายบัว เป็นต้น