Stevige maarregelen

Elk cijfer telt.
Elke klank toont iets.
Elke letter zegt wat.
Ja, maar vervang eens een t door een r

Onze zoon van 16
wil in de herfstvakantie met vrienden afspreken.
Groepen groter dan vier helaas.
Begrijpelijk.
Wij wezen op corona.
Onbekende straattaalwoorden
verklaarden hoe hij voor schut zou staan:
- “Niemand houdt zich aan de maatregelen.”

Wij gaven toe,
maar met enkele afspraken.
Wij laten wij ons niet testen,
als een van ons
in de komende vier weken ziek wordt.
Hoe ziek we ons ook voelen,
wij roepen er geen huisarts bij.
Met de keus die we nu maken,
belasten we straks de IC niet,
ook niet als we het stikbenauwd hebben.

Het puberbrein worstelde duidelijk
met ingegoten kennis,
vol zorgen over klimaat,
uitputting van grondstoffen
en afnemende biodiversiteit.
Hij kent onze reactie
over de financiële steun aan organisaties
die geld verdienen aan reizen;
die hadden via hun draaiboek pandemie,
financiële reserves
op de balans moeten houden,
voor deze tijd
waarin reizen even niet meer kan.
- “OK, ik blijf thuis,” besloot onze zoon
teleurgesteld en toch beslist.

Ik voel nu pas echt, wat afwentelen
op toekomstige generaties betekent.
Mijn schietgebed smeekte God om een wonder
en stiekem hoop ik dat snel uitkomt,
dat de wetenschappelijk onderbouwde theorieën
waar ik op vertrouw,
toch een groot complot blijken.

AU