Ik wil van mijn eigen wijsheid af.
Hem delen; jouw wijsheid laten raken.
Met woorden, beelden,
houding en gedrag.
Daardoor samen wijzer worden.
In mijn wijsheid
zal dé waarheid nooit bestaan.
Slechts een werkelijkheid
waarmee ik elke dag
beter mee om wil leren gaan.
In en uit het delen van beelden
bestaat geen winnen of verliezen,
gelijk of ongelijk.
Ieders wijsheid mag er wezen
doet ertoe
vanuit een eigen kracht
en volle waardigheid.
Begrip ontstaat uit verwondering.
Waarom klinkt als stopwoord
elke maar levert een nieuw begin.
Waarom zoekt betekenis;
de redenen en context
van werk en interacties
en in de opdracht aan mijzelf.
Ik wil elke dag wijzer worden,
uit wijsjes die het leven mooier maken.
Er elke ochtend fluitend met een opstaan.
Hem symfonisch dwars
door ander gekwetter blazen.
Op het eerste gehoor zonder structuur
als je beter luistert, prachtig melodisch
en hoe later op de dag
langzaam wijzigt
in een perfect in harmonie
Tot de dag met nieuwe deuntjes sluit
en de bestaande mooier klinken.
Mijn wijsheid mondt uit
in woorden, waarin elke letter telt
en leestekens iedere zin
een eigen waarde geven;
het moeten uit de wil
vervangen door
een wil vol moed
die ongevoelig is voor moods.