Wat is normaal? In de afgelopen honderd jaar zijn de welvaart en het welzijn van mensen wereldwijd toegenomen. Meerdere indicatoren wijzen uit, dat het steeds prettiger is mens op onze planeet te mogen zijn:
Een steeds lager percentage mensen leeft in extreme armoede;
Een steeds hoger percentage kan lezen en schrijven
Er steven per 100 geboren kinderen, gemiddeld nog maar 4 kinderen voor hun 5e levensjaar.
Het aantal tegen de meest gangbare ziektes gevaccineerde mensen neemt nog steeds toe.
Luxe en mogelijkheden hebben, en het perspectief er steeds meer van te krijgen voelt geweldig. Helaas maakt steeds meer, ook op. Alles dat tijden achtereen steeds sneller toeneemt, wordt een plaag.
Het fijne van een, is dat die zichzelf bestrijdt. Zodra opraakt waar een soort van gaat plagen, stopt de groei vanzelf. Elke plager raakt uiteindelijk zichzelf het hardst. Een ramp voor de plaaggeesten. Een zege voor alles in hun omgeving.
Bewust zoeken naar de "Grenzen aan de groei" is niet nieuw. Veel van het naderend onheil, waarover mensen zich in het verleden druk om maakten, is afgewenteld. Dat er grenzen aan groei zijn, valt zelfs te lezen in de bijsluiter van elk beleggingsproduct: "Resultaten uit het verleden, bieden geen garantie voor de toekomst".
Voor welke onderwerpen er harde grenzen zijn en welke daarvan er wanneer als eerste bereikt wordt is gissen. Naast onze eigen planeet, is er geen test-planeet, waarmee experimenteel is vast te stellen wat nog net wel en absoluut niet meer mogelijk is. Ook is het lastig om te bepalen, welke technologie en wijsheid er in de toekomst beschikbaar komt. Met veel van wat een paar jaar geleden nog een probleem leek, blijkt prima te leven. Wie weet welke ramp die we ons nu in het vooruitzicht stellen mee zal vallen, of een geschenk uit de hemel zal blijken.
Het jaar 2020 maakte duidelijk, dat de wereldwijde samenleving waarin de diersoort mens een plaag lijkt geworden, kwetsbaar is. Symptoombestrijding van de corona pandemie, wendt weliswaar het eerste gevaar af. Het enorme tempo waarmee een vaccin ontwikkeld is, om met corona te leren leven en omgaan, is indrukwekkend.
De oorzaak die een volgende pandemie kan laten ontstaan is niet weggenomen. Ook voor volgende mondiale problemen die vrijwel zeker de huidige normaal niet blijvend ondersteunen, ligt het ter discussie stellen van de westerse levensstandaard gevoelig.
Wat in 2019 normaal was, (b)lijkt geen volhoudbaar normaal. Tegelijk is voor een groot deel van de wereldbevolking, het westerse normaal van enkele decennia terug, een flinke stap naar een menswaardiger bestaan. Vanuit westers perspectief is het niet normaal om uit te kijken, naar waarvan wordt gehoopt dat het achter ons ligt.
Klimaatverandering. Het opraken van (fossiele) grondstoffen. Afnemende biodiversiteit. Verwachtingen van elkaar versterkende problemen. Het beeld van AUt of control situaties doemt op.
Ik ben overtuigd van grenzen aan groei. Voortdurende financieel economische groei, lost voor mijn gevoel de hypotheek die op de toekomst niet af. Gelukkig realiseer ik me dat grenzen denkbeeldige dingen zijn: verwachtingen; inschattingen van wat mogelijk lijkt.
De harde grens van vandaag, loopt in de praktijk vaak anders. En ook voorbij een grens ligt niet altijd een afgrond. Soms is een richel - breed genoeg om een pad te ontdekken. Dit verkennen opent zeeën van mogelijkheden, nieuwe doelen en meer inzicht. Vervelend als blijkt dat een grens is overschreden. Voorbij een grens geeft inzicht in schade en vergt reparaties en herstel. Prettig als een grens weer wordt verlegd een record wordt aangescherpt; steeds nog een beetje meer mogelijk blijkt, dan nu voorstelbaar is. Dat grensverleggend nieuwe, wordt vanzelf normaal.
Pro-AUctief helpt om toeval uit te lokken. De natuur is daarbij mijn grootste inspiratiebron. Je bent 1 klik van het menu DNAU van deze site verwijderd, om je zelf te oriënteren op enkele voorbeelden.
In dit menu vind je enkele artikelen, over hoe ik je help om:
te denken in overvloed, in plaast van beperkingen
te denken in mogelijkheden in plaast van problemen
in te spelen op het onverwachte
gebruik te maken van voortschrijdend inzicht
Iedereen met wie ik hem mogen samenwerken had eigen inzichten en handigheidjes. Een goudmijn voor het ontwikkelen van mijn eigen kijk op zaken, het vullen van mijn gereedschapskist en het trainen van eigen vaardigheden.
De verfpotten metafoor van een oude mentor hielp mij op weg:
- "Ga je voor zelfexpressie, of voor het creëren van wat anderen raakt?"
Hij toonde me hoe met slechts primaire kleuren een compleet kleurenpallet valt te mengen.
- "De klant, " zei hij "bepaalt waarover en in welke abstractie of detail hij een beeld wil krijgen. De hoofdlijnen en de toon van de gewenste boodschap kiest hijzelf. Wat ik denk dat nodig en de moeite waard is, vergt geduld en creativiteit."
Hij liet me zien hoe hij door perspectief, gelaagdheid en accenten toe te voegen, probeerde te prikkelen, aan te zetten en verleiden. Aan de snaren die hij raakte, mat hij zijn invloed af.
Sindsdien verzamel ik mijn eigen verfsoorten, kleuren, kwasten, palletmessen en ondergrond. Elke opdracht, elk project en rol stelt me in staat mijn repetoire uit te breiden en te schaven aan mijn techniek en vakmanschap. Graag deel ik met welke grondstoffen, recepten en aanpak ik duurzame resultaten help realiseren.
Niets werkt vanzelf of ongemerkt. Alles wat leeft, werkt in op en wisselt uit met de omgeving. Zelf in vorm blijven, gaat ten koste van én bevordert ander leven of bedrijvigheid. Het hele plaatje toont wat volhoudbaar is en wat er nog extra mogelijk is.
Niets menselijks is mij vreemd. Ook ik:
ben het middelpunt van mijn universum
doe soms tegen beter weten in
stel uit wat mij beter uitkomt
Draken van passiviteit. Weerstand tegen het onvermijdelijke. Hoeveel spiegels heb ik nodig om mijn complete en ware zelf te zien? Op naar mijn beste versie ik. Elke dag aan de slag, met steeds een beetje meer mezelf.
Er veel meer mogelijk dan nu voorstelbaar is. De mogelijkheden verkennen vraagt om lef en het overwinnen van barrières. Vertrouwen in jezelf, binnen organisaties en los durven laten waar je aan gewend bent...
Alles verandert voortdurend. Een agile aanpak maakt complexiteit hanteerbaar.
Elke activiteit heeft onbedoelde bijwerkingen.
Alleen niets doen voorkomt de noodzaak tot risicobeheersing.
Ook dat kun je niet maken.
Deugd zit vol dilemma's. Inzicht in wat mogelijk is en op het spel staat, stelt in staat om mensen met de belangen en extra verlangens, op tijd te betrekken bij wat jij van plan bent.
Denken vanuit beperkingen, geeft extra dimensies aan het ontdekken en beleven van wat de moeite waard is.
Toegankelijk maken voor wie dat noodzakelijk is, levert een leven lang gebruiksgemak voor iedereen.
Einstein legde de relatie tussen massa en energie; E = mc2.
Later kon hij niet accepteren een waarneming bepaalt, welke zijde van dezelfde medaille zich voordoet; Golf of deeltje? God dobbelt niet!
Inmiddels wordt steeds duidelijker dat alles energie is. En energie drijft de evolutie en voedt al het leven.
Een aangenaam mensenlevens gebruikt energie. Hoe houdt je dat gebruik binnen de perken. Alle wat beschikbaar is gebruiken,
is immers dodelijk...
Loopt jouw project altijd op rolletjes? Hoe vaak lever jij op tijd en binnen budget 100% op wat is afgesproken? Hoe vaak blijkt de aanpak of een gekozen scenario probleemloos toepasbaar en geschikt om de boel, bijeen te houden en de schade te beperken?
Start jij met het ontwikkelen van iets nieuws, noodzakelijks of hoopvols? Mijn ingrediënten en recepten gaan je helpen. Probeer ze uit en beleef jouw eureka-moment!
Kom je er niet alleen uit? Ik help je graag op weg. Een afspraak maken kan ook.