Het leven gaat niet altijd over rozen. Werken, samenleven en opvoeden. Het volle leven loopt over voor je het weet. Stress zoekt een uitlaatklep; iets dat oplucht, voordat het gaat knallen.
Voel jij wanneer je hart en onderbuik moeten ontluchten?
Geef jij op tijd toe aan emoties?
Ben je trots op hoe jij je emoties beheerst,
of gaan ze met jou aan de haal?
Bedenk dat als jij iets voelt prikken, je waarschijnlijk op rozen zit. Laat de mensen waar je het meest om geeft ook op rozen zitten. Spray geen rozengeur. Fake geen maneschijn.
Geef je huisgenoten jouw gebruiksaanwijzing.
Wanneer moet je kunnen razen, mogen twijfelen of onzeker zijn?
Wanneer heb je even iets meer ruimte nodig?
Waar zit jouw knoppen naar een andere zender,
wat zachter of een andere toon.
Wanneer vraag je volle aandacht,
wanneer past juist alleen een warme omgeslagen arm?
Voorkom een greep naar de resetknop. Trek zelf de stekker er niet uit. Laat een spoor van rozenblaadjes achter; als wegwijzer van het pad terug.