Język polski

20.05.2020

Temat: Hałas z błahego powodu.

Wydrukuj notatkę i wklej pod tematem.

Zasady pisowni wyrazów z h

► H piszemy wtedy, gdy w innych formach danego wyrazu bądź w wyrazach pokrewnych wymienia się na g, dz, z, ż, np.:

h na g:

wahać → waga

h na dz:

wataha → watadze

h na z:

błahy → błazen

h na ż:

druh → drużyna

► H piszemy w wyrazach, które rozpoczynają się od cząstek: hipo-, hydro-, hiper-, higro-, hekto-, hetero-, helio-, homo-, homeo-, np.:

hipo-:

hydro-:

hiper-:

Hipokrates

hipopotam

hipoteza

hydrografika

hydrobiologia

hydroterapia

hiperłącze

hiperbola

hipermarket

higro-:

hekto-:

hetero-:

higrometr

higroskopijny

higrofity

hektolitry

hektopaskal

hektogram

heteroatom

heterologiczny

heteronomia

helio-:

homo-:

homeo-:

helioterapia

heliometr

heliotrop

homofonia

homologacja

homogenizacja

homeostaza

homeopatia

homeomorfizm

► H piszemy w niektórych imionach, np.:

Bohdan, Heniek, Henryk, Hania, Hilary, Helena, Halina, Honorata, Hubert

► H piszemy po spółgłosce z, np.:

z:

zhańbić

rozhuśtać

zharmonizować

zheblować

► H piszemy na początku wykrzykników, np.:

hej!, hejże!, ha!, hyc!, hop!, halo! hola!, hurra!

► H piszemy w licznych wyrazach pochodzenia obcego:

♦ W nazwach własnych, np.:

Hades, Himalaje, Holandia, Mahomet, Sahara, Hannibal, Hellada, Homer

♦ Na początku oraz w środku wyrazów, np.:

na początku:

w środku:

humor

herbata

hymn

hasło

harcerz

hrabia

huragan

hak

hamak

hamować

alkohol

bohater

czyhał

grahamka

filharmonia

inhalacja

ohydny

rehabilitacja

wahadełko

wehikuł

Zobacz:

https://www.youtube.com/watch?v=lpkNvBe3fes

https://www.youtube.com/watch?v=NxzpqbqytGw

Wykonaj ćwiczenia on-line.

https://epodreczniki.pl/a/halas-z-blahego-powodu/D46AVpmFH

18.05.2020

Temat: Zuchwały chochlik kocha śmiech- pisownia wyrazów z „ch”.

Zobacz:

https://www.youtube.com/watch?v=tjiE8e1rwVQ

https://www.youtube.com/watch?v=WSucqiHTuDA

Wydrukuj i wklej pod tematem.

Zasady pisowni Ch są jednymi z łatwiejszych do przyswojenia i zapamiętania.

Główną zasadą jest to, że „ch” piszemy kiedy w innych wyrazach podobnych jest wymienne na „sz”, np.:

• 
  mucha – muszka
  

• ucho – uszko
  

• cicho – cisza
  

• suchy – suszyć
  

Druga zasada dotyczy pisowni po literze „s”. Łatwo możemy sobie zapamiętać, że „ch” zawsze piszemy po literze „s”, zarówno na początku jak i w środku wyrazu np.:

• 
  schody
  

• schowek
  

• wschodni
  

Ostatnia zasada związana jest z umiejscowieniem w wyrazie. „Ch” piszemy na końcu wyrazów, np.:

• 
  orzech
  

• brzuch
  

• zmierzch
  

• strach
  

Istnieją jedynie dwa wyjątki od tej reguły: druh, Boh (rzeka).

Wykonaj on- line ćwiczenia na stronie:

https://epodreczniki.pl/a/zuchwaly-chochlik-kocha-smiech/D3FW7LZyR

14.05.2020

Temat: Przecinek, kropka, myślnik, wykrzyknik, pytajnik .... - co krok.

Dzisiejsza lekcja jest na stronie: https://epodreczniki.pl/a/przecinek-kropka-myslnik-wykrzyknik-pytajnik---co-krok/DntMLkSib

Wykonaj ćwiczenia on- line.

Pozdrawiam

13.05.2020

Temat: Przy imieniu stoi, nikogo się nie boi. Wyrażenie przyimkowe.

Dzisiejsza lekcja jest na stronie: https://epodreczniki.pl/a/przy-imieniu-stoi-nikogo-sie-nie-boi/Dh60ybRaW

Wykonaj zamieszczone tam ćwiczenia.

Pozdrawiam

11.05.2020

Temat: Bez przyimka ani rusz.

Wydrukuj notatkę i wklej w „normalnym” zeszycie pod tematem.

Przyimek umożliwia wyrażenie zależności między obiektami, m.in. czasowych (po południu, przed północą, za kwadrans), przestrzennych (nad głową, wśród drzew, obok ratusza), przyczynowych (z powodu, za karę, przez nieuwagę), celowych (po radę, na spacer, dla sławy).

Przyimek to niesamodzielna część mowy. Właściwego znaczenia nabiera dopiero w połączeniu z inną częścią mowy (rzeczownikiem – na drodze, przysłówkiem – od wczoraj, liczebnikiem – po ósmej lub zaimkiem – ode mnie), tworząc wyrażenie przyimkowe. Decyduje ponadto o formie gramatycznej odmiennych części mowy, z którymi się łączy.

Odmiana

Przyimek jest nieodmienną częścią mowy.

Podział przyimków

Przyimki dzieli się na proste (np. na, w/we, przy, z, o, nad/nade, między) oraz złożone, czyli zbudowane z kilku przyimków (np. po+przez=poprzez, z+po+za=spoza, z+za=zza).

Funkcja w zdaniu

Przyimek jest niesamodzielną częścią mowy i jako taki nie pełni samodzielnej funkcji w zdaniu.

Dzisiejsza lekcja znajduje się na stronie, wykonaj ćwiczenia (w tym programie), które się tam znajdują.

https://epodreczniki.pl/a/bez-przyimka-ani-rusz/DNRhSSVkH

Zobacz:

https://www.youtube.com/watch?v=JHvT5cMHbI4

https://www.youtube.com/watch?v=ooXkYCrHiMY

Pozdrawiam.

7.05.2020

Temat:Ania z Zielonego Wzgórza powieścią o odnalezieniu cennej wartości – domu.

Wydrukuj i wklej do zeszytu.

Co było marzeniem Ani przed przybyciem na Zielone Wzgórze?

DOM

ciepło

rodzina

pomieszczenie

budynek

miłość

bezpieczeństwo

szczęście

przyjaźń

radość

Jaki był dom Ani przed przybyciem na Zielone Wzgórze a jaki po ? Dopasuj wyrazy.

smutek, brak miłości, ciepło, miłość, przyjaciele miłość, rodzina

samotność, brak wsparcia, bezpieczeństwo przyjaciółka Diana

ciężka praca rodzina, własny pokój opiekunowie

tęsknota Maryla i Mateusz

poczucie

przynależności

Autorka poruszyła w powieści kwestię znaczenia domu i rodziny w życiu każdego człowieka, niezależnie od jego wieku. Główna bohaterka utworu, Ania Shirley, jest sierotą, której nikt nigdy nie chciał i która do jedenastego roku życia wiodła smutne życie, marząc o prawdziwym domu. Dorastała bez miłości i bliskich sobie ludzi, pracując na swoje utrzymanie. Dzięki pomyłce trafiła na Zielone Wzgórze, do Maryli i Mateusza Cuthbertów. Podstarzałe rodzeństwo do czasu pojawienia się Ani w ich domu wiodło spokojne i ustabilizowane, lecz jednocześnie samotne życie. Chęć adopcji chłopca wynikała w dużej mierze z faktu, że Mateusz z biegiem czasu potrzebował kogoś do pomocy w prowadzeniu gospodarstwa. Zamiast chłopca otrzymali z sierocińca dziewczynkę. Bezdomna i zagubiona Ania szybko zdobyła sympatię Mateusza, a Maryla poczuła się zobowiązana do tego, aby poświęcić się wychowywaniu „małej poganki”, jak określiła Anię. Niefortunna pomyłka okazała się szczęśliwym zbiegiem okoliczności dla tych trojga ludzi, którzy tak naprawdę potrzebowali się wzajemnie. Dzięki radości życia Ani życie Maryli i Mateusza nabrało barw. Cuthbertowie nauczyli się kochać dziewczynkę, która z kolei zyskała prawdziwy i szczęśliwy dom. Ania, otoczona miłością, mogła realizować swoje marzenia i ambicje, i wyrosła na odpowiedzialną i zdolną do poświęceń dziewczynę.

Motyw – najmniejsza elementarna jednostka świata przedstawionego dzieła: zdarzenie, przedmiot, cecha, sytuacja, przeżycie.

Motyw domu- można odnaleźć w wielu utworach literackich. Raz stano­wi ostoję dla człowieka i najwyższą wartość, związaną ściśle z rodzi­ną i ideałami tam wpojonymi. Innym razem jest miejscem przeklętym, z którego chce się uciec. Bywa także czymś nieosiągalnym, czymś, o czym się marzy i pragnie najbardziej na świecie. Dzieje się tak w wy­padku tych bohaterów, którzy nigdy nie zaznali jego ciepła.

Motyw natury w „Ani z Zielonego Wzgórza”

Natura na Wyspie Księcia Edwarda była szczególnie malownicza. Avonlea położone było w wyżynnym regionie, a gospodarstwa oddalone od miasteczka położone były na wzgórzach. Na piękno natury szczególnie wyczulona była Ania. Potrafiła je dostrzec w najdrobniejszych rzeczach.

Ania dostrzegła piękno okolicy już podczas pierwszej podróży ze stacji kolejowej. Jej bogata wyobraźnia sprawia, że mówi romantycznie o pięknie drzew i wyjątkowych atrakcjach przyrodniczych z Avonlea. Dla Ani zdrowe drzewa w okolicy Zielonego Wzgórza sprawiają, że czuje się jak w raju. Kontrastują one z chorowitymi drzewami oraz chłodem, który odczuwała Ania podczas swych wcześniejszych sierocych lat.

W świecie Ani przyroda nie stanowi wyłącznie tła historii. Aktywnie uczestniczy w wędrówkach i świecie wyobraźni Ani. Natura nie tylko cieszy dziewczynkę, ale zapewnia jej również niezawodne towarzystwo. Tytułowa bohaterka „Ani z Zielonego Wzgórza” uważała, że drzewa i kwiaty są bliskie człowiekowi. Często z nimi rozmawiała i nadawała im własne imiona. Pelargonię na oknie u Maryli nazwała Jutrzenką, a wiśniowe drzewo Królową Śniegu.

Opisy przyrody Lucy Montgomery zapierają dech w piersiach. Wraz z Anią przemierzamy „leśne, dzikie i samotne” brzegi drogi czy czujemy pierwotną, głęboka radość z nadejścia wiosny czy słyszymy szmer i śmiech wiatru w leśnych koronach nad głową. Dla rudowłosej dziewczynki natura nie stanowi jedynie obiektu jej podziwu, ale skłania także do refleksji. Jej spojrzenie na otaczającą przyrodę jest niepowtarzalne, napełnia jej duszę wszystkim co ma do zaoferowania. Jej spojrzenie jest naturalne i proste. Szanuje i zachwyca się pięknem naturalnego krajobrazu i jego wszelkimi przejawami.

Motyw szkoły w „Ani z Zielonego Wzgórza”

Szkoła w Avonlea mieściła się w małym, białym budynku. Wewnątrz znajdowała się tylko jedna sala lekcyjna. W związku z tym, że uczęszczało na lekcje niewiele uczniów zajęcia odbywały się wspólnie. Najmłodsze dzieci uczyły się dopiero pisać, starsze, jak jedenastoletnia Ania i czternastoletni Gilbert (który zaniedbał naukę przez pewien okres ze względu na chorobę ojca) realizowali program klasy czwartej, zaś Diana i jej koleżanki – program klasy piątej. Prymuska nauczyciela – szesnastoletnia Pirssy Andrews przygotowywała się do egzaminów do Akademii Królewskiej. Sprawiało to, że podczas jednych zajęć nauka odbywała się na kilku poziomach i była dostosowana do umiejętności uczniów. Ławki w szkole miały otwierane pulpity. Wewnątrz można było przechowywać podręczniki i przybory szkolne. W szkole w Avonlea uczniowie pisali rysikami na tabliczkach (taką tabliczką na głowie Gilberta rozbiła Ania). Po rozpoczęciu nauki w czwartej klasie Ania uczyła się czytania, ortografii, geografii, historii Kanady i arytmetyki. W piątej klasie pisano już w zeszytach, a dodatkowymi przedmiotami były: geometria, łacina, język francuski i algebra. Oprócz zwykłych zajęć nauczycielka, panna Stacy prowadziła kurs przygotowawczy dla kandydatów do seminarium nauczycielskiego.

Zajęcia w szkole trwały niemal przez cały dzień. W południe odbywała się przerwa na odpoczynek. W ciepłe dni uczniowie spędzali ją na zewnątrz – na łące lub w lesie. Dziewczynki przyniesione na drugie śniadanie smakołyki wykładały na jedno miejsce i po równo dzieliły między siebie. W ramach zajęć szkolnych czytano literaturę, śpiewano i recytowano wiersze. Najlepszą do tego okazją były koncerty przygotowane przez uczniów. Dzięki nim rozbłyskały recytatorskie talenty, takie jak talent Ani Shirley. Poziom i jakość nauczania zależała przede wszystkim od nauczyciela. Pierwszy nauczyciel Ani – pan Phillips – był nieudolnym pedagogiem. Zakochany w jednej z uczennic faworyzował ją. Ani nigdy nie doceniał, wymierzał jej surowe, poniżające kary, m. in. jak ta po rozbiciu przez dziewczynkę tabliczki na głowie Gilberta. Zupełnie inaczej zajęcia wyglądały, gdy do szkoły przyszła panna Stacy. Pozwalała ona uczniom na zadawanie pytań, nie karciła ich bezmyślnie, rozbudzała ich pragnienie wiedzy. Szanowała opinię uczniów. Trudno porównać szkołę w Avonlea ze szkołą współczesną. Zmieniły się warunki i okoliczności. To co pozostało niezmienne to entuzjazm uczniów, ich zabawy, rywalizacja, przekomarzanie się i różny stosunek do nauki. Myślę, że także obraz nauczyciela można odnieść do dzisiejszej szkoły – sprawiedliwi i wyrozumiali pedagodzy cieszą się większym szacunkiem niż stronniczy i niepozwalający uczniom na posiadanie własnego zdania.

Motyw przyjaźni w „Ani z Zielonego Wzgórza”

Ania Shirley to główna bohaterka powieści „Ania z Zielonego Wzgórza” Lucy Maud Montgomery. Dziewczynka przez całe dzieciństwo żyła u obcych ludzi, zajmując się głównie opieką nad ich dziećmi. Nie miała możliwości poznać prawdziwej przyjaciółki, choć zawsze o tym marzyła, wymyślając nierzeczywiste towarzyszki zabaw dziewczęcych. Ta sytuacja zmieniła się, kiedy przyjechała do domu Maryli i Mateusza, na Zielone Wzgórze. Poznała tam Dianę Barry, dziewczynkę mieszkającą na Sosnowym Wzgórzu. Diana miała to, za czym Ania zawsze tęskniła: czarne długie włosy i śliczne dołeczki.

Dziewczynki szybko zbliżyły się do siebie, przyrzekając sobie wieczną przyjaźń. Jednak ich relacje nie zawsze układały się pomyślnie. Między innymi Ania została oskarżona o upicie koleżanki sokiem (w rzeczywistości winem) na proszonym podwieczorku, co spowodowało, że rodzice Diany zakazali jej spotykania się z koleżanką. Dopiero, gdy mieszkanka Zielonego Wzgórza ratuje siostrę Diany ich związek znów może się rozwijać. Przez kolejne lata przyjaciółki wspierają się i pomagają sobie nawzajem. Diana często uczestniczy w szalonych pomysłach Ani, choć zawsze stara się zachować zdrowy rozsądek. Dzięki przyjaźni z panną Shirley rozbudza swoją wyobraźnię i otwiera się na piękno świata. Montgomery w swej powieści pokazała bardzo typowy obraz przyjaźni między dwiema dziewczynkami., dzięki czemu wiele czytelniczek może się utożsamiać z przedstawionymi bohaterkami. Wzajemne wspieranie się, zrozumienie i szacunek, a przy tym zwariowane pomysły sprawiły, że relacje panien z Avonlea do dziś stanowią wzór przyjaźni.

W powieści „Ania z Zielonego Wzgórza” możemy wyodrębnić jeden wątek. Jest nim historia sieroty, Ani Shirley. Śledząc losy Ani przeanalizować można główne problemy poruszane w tej powieści:

• 
  rola marzeń i wyobraźni w życiu człowieka,
  

• dorastanie,
  

• miłość najbliższych
  

• przyjaźnie
  

• rola edukacji i ambicji
  

• rola kobiet
  

• problem starzenia i śmierci
  

6.05.2020

Temat: „Jakże wspaniały byłby świat, gdyby ludzkie marzenia zmieniały się w rzeczywistość”, czyli do czego potrzebne są marzenia?

Notatkę wydrukuj i wklej do zeszytu lekturowego.

1. 
   Utwórz skojarzenia do wyrazu marzenie (możesz to zrobić za pomocą „słoneczka)
   
   

sentencja- krótkie wyrażające jakąś głębszą myśl filozoficzną lub maksymę moralną; morał, aforyzm

Marzenia to sposób osiągnięcie jakiegoś celu w życiu, na zdobycie wykształcenia, pracy, pieniędzy, rozwijanie wyobraźni, wzmacnianie wiary we własne siły, oderwanie od kłopotów i smutków, to natchnienie dla poetów, pisarzy, siła podróżnika, odkrywców i wynalazców.

Marzenie to odpoczynek od słów.

Marzenie to niczym niezmącona rozkosz, a oczekiwanie, aż się spełnią, to prawdziwe życie.

Marzenia zwykle się spełniają, ale nie tak i nie wtedy, kiedy tego chcemy.

Nic nie tworzy przyszłości tak jak marzenia. Nasze życie to wieczny rozłam między marzeniami a rzeczywistością. Symptomem, który ujawnia, że zabijamy marzenia, jest brak czasu.

2. 
   Wyjaśnij związki frazeologiczne:
   

bujać w obłokach- ….......................................................................................................................

chodzić z głową w chmurach- …...................................................................................................

nie stąpać po ziemi- …...................................................................................................................

marzenie ściętej głowy-..................................................................................................................

spaść z obłoków- …........................................................................................................................

wznieść się ponad chmury-..............................................................................................................

Praca domowa

Wymień jakie marzenia miała Ania oraz w jaki sposób je spełniała.

Pozdrawiam

4.05.2020

Temat: „Ona jest naprawdę, bardzo miłym stworzeniem”, czyli o niezwykłym charakterku Ani Shirley.

charakter- zespól cech psychicznych właściwym danemu człowiekowi, przejawiających się w jego postępowaniu, sposobie bycia

usposobienie- wrodzone właściwości, temperament, natura (usposobienie pogodne, gwałtowne, żywe, wesołe)

umysłowość- stan, poziom umysłu człowieka, sposób myślenia, rozumowania

Ćw 1. Podziel podane słownictwo na wyrazy nazywające cechy charakteru, usposobienia i umysłowości (najlepiej w tabelce)

bezmyślny, opryskliwy, honorowy, błyskotliwy, energiczny, inteligentny, pojętny, solidny, samolubny, spostrzegawczy, ambitny, popędliwy mściwy, szlachetny, kapryśny, mrukliwy, chciwy, ospały, utalentowany, gruboskórny

związki frazeologiczne- połączenie wyrazów, którego znaczenie nie wynika ze znaczeń tych wyrazów

człowiek z charakterem- człowiek o wybitnych cechach psychicznych, o silnej woli

mieć charakter- mieć silną wolę, być samodzielnym i zdecydowanym w działaniu

żelazny charakter- o człowieku silnym, niezłomnym

coś leży w czyimś charakterze- coś stanowi czyjąś istotną, stałą cechę , jest wrodzone

„niezwykły charakter” bohaterki lektury: Ania była bardzo oryginalna, uparta, konsekwentna, realizowała postawione sobie cele, np. zdobycie stypendium. Potrafiła przezwyciężać trudności- dzieciństwo bez rodziców, pobyt w sierocińcu.

Plan opisu postaci:

• 
  przedstawienie postaci,
  

• opis wyglądu zewnętrznego,
  

• podanie cech charakteru, usposobienia, umysłowości wraz z uzasadnieniem,
  

• ocena postaci.
  

Ania Shirley urodzona w Brolingbroke, córka Berty i Waltera, jej rodzice byli nauczycielami, zmarli, gdy Ania trzy miesiące, przebywała u pani Thomas i pani Hammond, a także w sierocińcu, zamieszkała na Zielonym Wzgórzu, adoptowana przez Mateusza i Marylę Cuthbertów

jedenastoletnia Ania- rude włosy („w marchewkowym odcieniu”) uczesane w dwa grube warkocze, piegowata twarz, wielkie szarozielone oczy, wyraziste usta, kształtny nos, chuda, patykowata, ubrana najczęściej w nieładne i niemodne szare sukienki, na głowie słomkowy kapelusz

szesnastoletnia Ania- rude włosy, szczupła, smukła, wysoka, zgrabna, poważna, wielkie szarozielone, błyszczące oczy, kształtny nos, pięknie i wysoko trzymała głowę, było coś w niej stylowego i niezwykłego, pełne wdzięku ruchy, ubrana kolorowo, skromnie, lecz modnie (suknie w miękkiego materiału, z bufiastymi rękawami)

Praca domowa: uporządkuj cechy Ani (negatywne i pozytywne).

gorliwa, energiczna, sumienna, wrażliwa, gadatliwa, rezolutna, opiekuńcza, pracowita, pilna, rzutka, ambitna, roztrzepana, uczuciowa, uparta, zdolna do wyrzeczeń i poświęceń, lekkomyślna, nieuważna, nadużywająca efektownych wyrażeń, wybuchowa, odważna, impulsywna, pomysłowa, bystra, próżna, błyskotliwa, śmiała,pogodna, inteligentna, wytrwała, pojętna, konsekwentna, o bogatej wyobraźni, uzdolniona literacko, czuła na piękno przyrody, koleżeńska, przyjacielska, Z BOGATYM ZASOBEM SŁOWNICTWA, UCZYNNA, ZDOLNA, ROZUMNA, UCZCIWA, SUBTELNA, ODPOWIEDZIALNA, DOCIEKLIWA

30.04.2020

Temat: Czym fascynuje nas świat przedstawiony w powieści L. M. Montgomery „Ania z Zielonego Wzgórza”?

fascynować – czarować, urzekać, olśniewać, zajmować...

fascynować – zafascynować, fascynacja, fascynujący, fascynująco, fas- cynowanie, fascynując

Świat przedstawiony

Wyspa Księcia Edwarda w Zatoce Świętego Wawrzyńca

Kanada

Ameryka Północna

Avonlea

MIEJSCE AKCJI

,,Ta wyspa to wspaniały, kwitnący ogród”

Jezioro Lśniących Wód – staw rodziny Barrych

Dolina Fiołków – maleńka, zielona kotlinka w lesie pana Bella Fontanna Driad – źródełko

Biała Droga Rozkoszy – Aleja prowadząca na Zielone Wzgórze Zacisze Słowika – polana w lasku pana Bella

Jasnooka – sadzawka na łące Barrych

Las Duchów – lasek sosnowy

Królowa Śniegu – kwitnąca wiśnia

Jutrzenka – pelargonia

Czas akcji:

II połowa XIX wieku

piec lat z życia Ani- gdy ja poznajemy ma 11lat, w chwili zakończenia utworu- 16. Fabuła lektury obejmuje tez wydarzenia wcześniejsze- od narodzin Ani do czasu pojawienia się jej na Zielonym Wzgórzu.

Bohaterowie:

Ania Shirley ( główna postać )

drugoplanowi: Maryla i Mateusz Cuthbertowie, pani Małgorzata Linde, Diana Barry, Gilbert Blythe, pani Józefina Barry, pani Allan, pani Mauriel Stacy

Praca domowa

Napisz szczegółowy plan wydarzeń. Uwzględnij w nim wydarzenia z dzieciństwa Ani.

29.04.2020

Temat: „Ania z Zielonego Wzgórza”- opowieścią o niezwykłej dziewczynce z bujną wyobraźnią.

biografia- opis życia i działalności jakiejś osoby, zwłaszcza kogoś wybitnego, sławnego, życiorys

Lucy Maud Montgomery pochodziła z Kanady. Żyła na przełomie XIX i XX wieku. W swoich książkach o Ani z Zielonego Wzgórza wykorzystała doświadczenia z własnej biografii, np. dorastanie bez rodziców, zdobywanie wyższego wykształcenia, praca w szkole, opieka nad chora babcią.

Stwórz notatkę w formie „słoneczka”.

pisarka autorka wielu fascynujących książek

żyła w latach 1874-1942

pamiętniki pisarki ukazały się po jej śmierci

autorka cyklu książek o Ani Shirley

w Cavendish znajduje się muzeum L. M. Montgomery

LUCY MAUD MONTGOMERY

Przygody ani to cykl dziewięciu książek. Inspiracją dla autorki były artykuły w gazecie mówiące o parze, której przez pomyłkę oddano do adopcji dziewczynkę zamiast chłopca, a mimo to zdecydowali się oni ja zatrzymać. Pierwowzorem Zielonego Wzgórza stała się posiadłość Margaret i Davida Macneillów, opiekunów młodszej od Lucy Maud jej dalekiej kuzynki Myrtle Macneill. Sytuacja Myrtle, wychowywanej przez parę starszego rodzeństwa, przypominała sytuację książkowej Ani, dlatego uważano, że w osobach Maryli i Mateusza autorka sportretowała Macneillów.

Pierwowzorem tytułowej bohaterki, jeśli chodzi o wygląd zewnętrzny , miała być nastoletnia modelka Evelyn Nesbit, której fotografię pisarka znalazła w jednym z amerykańskich magazynów. Wycięte zdjęcie modelki Montgomery miała przypięte na tablicy nad swoim biurkiem.

Książki o Ani w kolejności powstawania:

„Ania z Zielonego Wzgórza”

„Ania z Avolea”

„Ania na uniwersytecie”

„Ania z Szumiących Topoli”

„Wymarzony dom Ani”

„Ania ze Złotego Brzegu”

„Ania z Wyspy Księcia Edwarda”

Wykonaj notatkę w formie „słoneczka”

powieść

historia o szalonej nastolatce

utwór epicki

powieść przetłumaczona utwór fikcyjny na 36 języków

powieść współczesna społeczno- obyczajowa z wątkiem psychologicznym

Ania z Zielonego Wzgórza

smutne dzieciństwo

brak rodziców

bogata wyobraźnia

zmysł artystyczny

Cuthbertowie jako dziadkowie

zdolności literackie

śmierć Mateusza- śmierć dziadka

opieka nad Marylą- opieka nad babcią

Bohaterka a autorka (podobieństwa)

Praca domowa

Przygotuj informacje na temat elementów świata przedstawionego w poznanej powieści. (czas, miejsce akcji, przebieg wydarzeń). Przeczytaj ponownie rozdział 5. Pozdrawiam

Oczywiście notatkę wydrukuj i wklej do zeszytu lekturowego.

27.04.2020

Temat: Czy znamy lekturę "Ania z Zielonego Wzgórza"?

Odpowiedz na poniższe pytania. Wydrukuj je i wklej do zeszytu lekturowego.

Zrobioną pracę wyślij do mnie.

Dlaczego Maryla i Mateusz chcieli zaadoptować chłopca?

…........................................................................................................................................................

Dlaczego Ania została sierotą?

…........................................................................................................................................................

Co Ania robiła, zanim znalazła się na Zielonym Wzgórzu?

…..........................................................................................................................................................

Jakie wrażenie wywarła Ania na Mateuszu podczas pierwszego spotkania?

…..........................................................................................................................................................

Jakie więzi rodzinne łączyły Marylę i Mateusza?

…...........................................................................................................................................................

Co świadczyło o zafrasowaniu Mateusza?

….........................................................................................................................................................

Jak Ania nazwała staw Barrych?

…............................................................................................................................................................

Jak Ania nazwała aleję jabłoni prowadzącą na Zielone Wzgórze?

…..........................................................................................................................................................

Jakie imię pragnęła mieć Ania?

…..........................................................................................................................................................

Jakie marzenie Ani spełnił Mateusz?

…............................................................................................................................................................

Dlaczego pani Barry zakazała Dianie spotykać się z Anią?

….........................................................................................................................................................

Czego nie mogła Ania przebaczyć Gilbertowi?

….........................................................................................................................................................

Kto i jak uratował Anię przed utonięciem?

…...........................................................................................................................................................

Kiedy Ania pogodziła się z Gilbertem?

…...........................................................................................................................................................

Jakie kompleksy miała Ania?

…...........................................................................................................................................................

Dlaczego Ania przez długi czas chodziła w chustce na głowie?

…...........................................................................................................................................................

Kiedy pani Barry pozwoliła Ani nadal przyjaźnić się z Dianą?

…...........................................................................................................................................................

Jakiego przedmiotu nie lubiła Ania?

…...........................................................................................................................................................

Dlaczego Ania skłamała, że zgubiła ametystową broszkę Maryli?

...........................................................................................................................................................

Podaj nazwę kraju, wyspy i miejscowości, gdzie znajdowało się Zielone Wzgórze?

….........................................................................................................................................................

Dlaczego Ania złamała nogę?

….........................................................................................................................................................

Jak Ania nazwała wiśnię rosnącą pod oknem jej facjatki?

…..........................................................................................................................................................

Co stało się z Mateuszem?

…..........................................................................................................................................................

Dlaczego Ani zależało na pracy w Avonlea?

...............................................................................................................................................................

Kim została Ania po ukończeniu nauki?

…..........................................................................................................................................................

Małą literą piszemy:

• 
  nazwy dni tygodnia, np.: czwartek, piątek, sobota,
  ale: Wielki Czwartek, Wielki Piątek, Wielka Sobota, Wielki Tydzień,
  

• nazwy miesięcy, np.: styczeń, luty,
  

• nazwy okresów kalendarzowych, np.: kwartał, półrocze, rok, wiek, adwent, karnawał, post,
  

• nazwy wydarzeń lub aktów dziejowych, np.: bitwa grunwaldzka, bitwa pod Grunwaldem, pokój toruński, powstanie styczniowe, druga wojna światowa, obrady okrągłego stołu,
  ale: Bitwa Warszawska, Czerwiec lub Czerwiec 56, Marzec lub Marzec 68, Grudzień lub Grudzień 70,
  

• nazwy obrzędów, zabaw i zwyczajów, np.: katarzynki, andrzejki, mikołajki, dyngus, dożynki, gaik,
  

• nazwy gatunków literackich, utworów muzycznych, programów radiowych i telewizyjnych, np.: nowela, powieść, dramat, symfonia, etiuda, słuchowisko,
  

• nazwy tańców, np.: polonez, krakowiak, oberek, polka, walc,
  

• nazwy różnego rodzaju wytworów przemysłowych, np.: fiat, ursus (traktor), pierniki toruńskie, raczki (cukierki),
  

• nazwy jednostek monetarnych, np.: złoty, grosz, dolar, euro, lir, rubel, funt, peso, gwinea,
  

• potocznie używane jednoczłonowe nazwy roślin, np.: malinówka, czereśnia, aster, tulipan, cukinia, pomidor,
  ale: w terminach specjalistycznych piszemy najczęściej polską nazwę gatunkową wielką literą, np.: Tulipan turkiestański lub tulipan turkiestański, Begonia Englera lub begonia Englera, Narcyzy Actaea,
  ale: w nazwach roślin uprawnych podaje się trzeci wyraz, który jest nazwą jej odmiany, pisze się go zwykle wielką literą i w cudzysłowie, np.: Jałowiec chiński „Plumosa Aurea” lub jałowiec chiński „Plumosa Aurea”, Jałowiec pospolity „Anna Maria” lub jałowiec pospolity „Anna Maria”, Świerk kłujący „Glauca” lub świerk kłujący „Glauca”, Żywotnik zachodni „Hoveyi” lub żywotnik zachodni „Hoveyi”, Cyprysik groszkowy „Boulevard” lub cyprysik groszkowy „Boulevard”, Choinka kanadyjska „Pendula” lub choinka kanadyjska „Pendula”, Cis pospolity „Elegantissima” lub cis pospolity „Elegantissima”, Tulipan pełny „Bonanza” lub tulipan pełny „Bonanza”, Tulipan papuzi „Flaming Parrot” lub tulipan papuzi „Flaming Parrot”, Róże krzaczaste „Tourbillon” lub róże krzaczaste „Tourbillon”,
  ale: czasem w nazwach roślin uprawnych pomija się nazwę rodzajową, np.: ziemniak „Dar”,
  

• nazwy urzędów, władz instytucji, organizacji, zakładów używane w znaczeniu nazw pospolitych, np.: Byłem w urzędzie. Wziąłem kredyt w banku. Wpłaciłem pieniądze na konto fundacji. W zakładzie pracujemy na dwie zmiany;
  

• nazwy senat, sejm, izba ustawodawcza, jeśli używane są w znaczeniu pospolitym, np.: Parlament składa się z sejmu i senatu. Sejm to jedna z izb ustawodawczych;
  

• tytuły naukowe i zawodowe, np.: magister, inżynier, profesor,
  

• nazwy godności, np.: dyrektor, prezes, minister, premier, marszałek, prezydent, król, książę, kapitan, rektor,
  

• nazwy żołnierzy z różnych rodzajów wojska: ułan, saper, piechur, kawalerzysta, pancerniak,
  

• nazwy członków bractw, zgromadzeń zakonnych, np.: jezuita, klaryska, karmelitka bosa, dominikanin, franciszkanin,
  ale: Krzyżak ? członek zakonu i obywatel państwa krzyżackiego,
  

• nazwy członków społeczności wyznaniowych: chrześcijanin, katolik, mahometanin, ewangelik, żyd, buddysta,
  ale: Żyd (członek narodu),
  

• niejednostkowe nazwy istot mitologicznych, istot będących wytworem fantazji lub przedmiotem wierzeń religijnych, np.: syrenki, rusałki, anioły, diabły, fauny, krasnoludki, mapety,
  

• nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi, np.: berlińczyk, berlinianka, białostoczanin, białostoczanka, gdańszczanin, gdańszczanka, gorzowianin (mieszkaniec Gorzowa Śląskiego, Gorzowa Wielkopolskiego), gorzowianka, jeleniogórzanin (mieszkaniec Jeleniej Góry), jeleniogórzanka, kaliszanin, kaliszanka, krasnostawianin (mieszkaniec Krasnegostawu), krasnostawianka, lizbończyk, lizbonka, londyńczyk, londynka, łodzianin, łodzianka, łomżanin, łomżynianka, moskwianin, moskwianka, nowosądeczanin, nowosądeczanka, olsztynczanin (mieszkaniec Olsztynka), olsztynczanka, paryżanin, paryżanka, poznanianin (mieszkaniec Poznania), poznanianka, rzeszowianin, rzeszowianka, ryżanin (mieszkaniec Rygi), ryżanka, sopocianin (mieszaniec Sopotu), sopocianka, warszawianin, warszawianka, tarnogórzanin, tarnogórzanka, torunianin, torunianka, trzebinianin (mieszkaniec Trzebini), trzebinianka, wilnianin, wilnianka, wrocławianin, wrocławianka, zakopianin, zakopianka (mieszkanka Zakopanego), zamościanin, zamościanka,
  ale: Białostoczanin (mieszkaniec Białostocczyzny), Białostoczanka (mieszkanka Białostocczyzny), Poznanianin (mieszkaniec Poznańskiego), Poznanianka (mieszkanka Poznańskiego), Rzeszowianin (mieszkaniec Rzeszowskiego), Rzeszowianka (mieszkanka Rzeszowskiego), ?Warszawianka? (pieśń), zakopianka (ta sama pisownia, inne znaczenie; szosa z Krakowa do Zakopanego),
  

• nazwy stron świata, np.: północ, południe, wschód, zachód,
  

• pojęcia i terminy geograficzne, np. biegun południowy, koło podbiegunowe, południk, równik, szerokość geograficzna,
  

• nazwy okręgów administracyjnych wyodrębnionych w strukturach kościelnych i państwowych, np.: archidiecezja gnieźnieńska, diecezja poznańska, województwo śląskie, gmina mazowiecka, ziemia łęczycka,
  

• przymiotniki utworzone od nazw kontynentów, krajów, miejscowości, narodów, plemion, niebędące nazwami geograficznymi, np.: kultura europejska, sery szwajcarskie, języki słowiańskie, porcelana ćmielowska, fajans wrocławski.
  

Wydrukuj notatkę i wklej pod tematem lekcji.

Wykonaj pisemnie ćw. 7 str. 231 oraz ćw. 8 str. 232.

Pozdrawiam

20.04.2020

Temat: Pisownia wyrazów wielką i małą literą.

Zobacz: https://www.youtube.com/watch?v=jTN_U-K99Z

Dużą literą piszemy:

imiona i nazwiska,

imiona zwierząt i drzew (tak, tak, dąb Bartek i pies Burek wymagają należytego szacunku),

przydomki, pseudonimy, przezwiska ludzi (z uwagą, że przyimki piszemy małymi literami, np. Janko z Czarnkowa),

nazwy mieszkańców kontynentów (tak, Europejczyku),

nazwy mieszkańców państw (tak, Polaku),

nazwy hipotetycznych mieszkańców krajów (są tu jacyś Marsjanie?),

nazwy członków narodów, ras i szczepów (my, Słowianie),

nazwy mieszkańców krain geograficznych (i Ślązak, i Kaszub),

nazwy dynastii (Piastowie, Jagiellonowie),

nazwy świąt i dni świątecznych (nawet 3 Maja, Wielki Tydzień, Popielec i Zaduszki),

nazwy własne państw, regionów, prowincji, stanów, miast, osiedli, wsi (także Trójmiasto w znaczeniu „Gdańsk, Gdynia i Sopot”),

nazwy dzielnic, ulic, placów, rynków, ogrodów, parków, bulwarów, budowli, zabytków, obiektów sportowych (Barbakan, Spodek, Powązki, Planty)

nazwy własne przedsiębiorstw i lokali (Orbis, Jama Michalika),

nazwy jednostkowe urzędów, władz, instytucji, szkół, organizacji, towarzystw (np. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, Ministerstwo Edukacji Narodowej, Szkoła Podstawowa nr 3 – uwaga, przyimki, spójniki i skrót nr zapisujemy małymi literami),

nazwy imprez krajowych i międzynarodowych (z naszych obserwacji wynika, że są to imprezy o dużej randze i zasięgu, np. Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy czy Międzynarodowy Festiwal Chopinowski),

wszystkie wyrazy, z wyjątkiem przyimków i spójników, w tytułach czasopism (np. „Życie Warszawy”, „Kobieta i Życie”, „Mówią Wieki” – od 2008 r. nie obowiązuje zasada głosząca, że w tytułach czasopism, które się nie odmieniają, dużą literą piszemy tylko pierwszy wyraz),

pierwszy wyraz w tytułach utworów literackich i naukowych, tytułach rozdziałów, tytułach dzieł sztuki, zabytków językowych, odezw, deklaracji i ustaw (wyjątki: Stary Testament, Nowy Testament, Pismo Święte),

pierwszy wyraz nazw programów radiowych i telewizyjnych,

nazwy orderów i odznaczeń (Virtuti Militari),

skrótowce (np. PKP, MEN, GOPR, standardowo przyimki i spójniki również w tym wypadku zapiszemy małymi literami, np. WSiP).

Reguły nie do końca oczywiste:

nazwy geograficzne i miejscowe (np. Morskie Oko, Dolny Śląsk) – tu jest jednak haczyk: Morze Bałtyckie, ale morze Bałtyk – zasada głosi, że jeśli nazwa własna składa się z dwóch członów i człon drugi jest nieodmieniającym się rzeczownikiem w mianowniku, wtedy człon pierwszy (wyraz pospolity) piszemy małą literą, a człon drugi – dużą (wyspa Uznam czy pustynia Gobi),

przymiotniki dzierżawcze (odpowiadające na pytanie czyj?) utworzone od imion własnych (np. dramat Szekspirowski, Zosina chustka – jak widać, nie wszystkie przymiotniki piszemy małą literą),

nazwy czcionek (niezależnie od tego, czy to Times New Roman, czy Calibri),

nazwy systemów komputerowych (Windows),

tytuły modlitw („Modlitwa Pańska”, „Litania do Najświętszej Maryi Panny”),

nazwy gwiazd, planet, konstelacji (wyrazy Ziemia i Słońce w znaczeniu terminów astronomicznych piszemy dużą literą),

nazwy firm, marek i typów wyrobów przemysłowych

niektóre skróty, np. od nazw pierwiastków chemicznych (P – fosfor, Ra – rad).

Reguły liberalne (czyli można, nie trzeba zapisywać dużą literą):

nazwy kierunków świata,

nazwy epok (uwaga – Młoda Polska zawsze musi być zapisywana dużymi literami),

nazwy uosobionych pojęć abstrakcyjnych.

Użycie dużej litery ze względów grzecznościowych i uczuciowych:

zaimki osobowe typu Ciebie, Tobie, Wam w listach, życzeniach itp. wypada, a wręcz należy pisać dużymi literami, podobnie jak nazwy osób, do których się zwracamy (Dziadku, Mamo),

nazwy ważnych wydarzeń historycznych (Powstanie Warszawskie) oraz słowa typu Ojczyzna, Naród w szczególnych okolicznościach lepiej jest zapisać dużymi literami (w tekstach z okazji ważnych rocznic czy świąt narodowych),

słownictwo religijne czy użycie dużej litery w celach artystycznych zostawiamy do własnej interpretacji.

A teraz czas na podsumowanie

Wszelkie nazwy własne zapisywać należy dużą literą (zauważcie jednak, że nazwy mieszkańców miast piszemy małą literą). Czasami, w zależności od znaczenia, zastosujemy rozróżnienie, np. trójmiasto (zespół trzech miast) a Trójmiasto (Gdańsk, Gdynia, Sopot), słońce (świecące na niebie) a Słońce (w znaczeniu astronomicznym). Bywają jednak szczególne okoliczności, kiedy możemy w celach grzecznościowych, emocjonalnych czy artystycznych użyć dużej litery.

Przeczytaj tekst z tabelki str. 228.

Wykonaj ćw. 1,2/228,229.

Zamieszczone wyżej zasady możesz wydrukować i wkleić do zeszytu.

Pozdrawiam