Ζωίτσα Γεωργίου, «Δύο ανεμώνες»

Άλιμος

Ιανουάριος 2016

Ζωίτσα Γεωργίου, «Δύο ανεμώνες»

«Σ’ αγαπώ» είπες και μου έδωσες μια ροζ μικρή ανεμώνη.

Την κράτησα στην καρδιά μου, μαζί με το τρελό σφυροκόπημα της.

Την κράτησα κοντά μου μαζί με σένα, μαζί με τα όνειρα που κάναμε,

μαζί με τα πολλά «Θα σ’ αγαπώ για πάντα», που ανταλλάξαμε.

«Φεύγω» είπες και μου έδωσες μια ανεμώνη.

Την κράτησα στην καρδιά μου που πονάει.

Την κράτησα κοντά μου χωρίς εσένα,

χωρίς τα όνειρά μας, χωρίς «σ’ αγαπώ».

Ό,τι έμεινε από εσένα,

δύο ανεμώνες στο κουτί των αναμνήσεων.

Δύο ανεμώνες της αγάπης και της άρνησης.