Αποστόλης Ι. Νινιός, «Μνήμη»
Αθήνα
25 Δεκέμβρη 2016
Αποστόλης Ι. Νινιός, «Μνήμη»
Στη Σοφία
Γλύκανε η αρμύρα της αγάπη μας,
όπως τα τελευταία δάκρυα των ναυαγών.
Το κορμί ακατοίκητο,
σα βραχονησίδα,
που αποζητάει ζωή πέρα από τη θάλασσα.
Μια θάλασσα από θύμησες
που η ορμή της
πρόσκρουσε απόψε
στα βράχια της πραγματικότητας
Κι εγώ ασφυκτιώ
παλεύοντας να πάρω ανάσα
με το σώμα να πονάει
στην κάθε σου ανάμνηση.
Και η μνήμη;
Η πιο σκληρή απ’ όλες τις μορφές θανάτου.