Αποστόλης Ι. Νινιός, «Μνήμη»

Αθήνα

25 Δεκέμβρη 2016

Αποστόλης Ι. Νινιός, «Μνήμη»

Στη Σοφία

Γλύκανε η αρμύρα της αγάπη μας,

όπως τα τελευταία δάκρυα των ναυαγών.

Το κορμί ακατοίκητο,

σα βραχονησίδα,

που αποζητάει ζωή πέρα από τη θάλασσα.

Μια θάλασσα από θύμησες

που η ορμή της

πρόσκρουσε απόψε

στα βράχια της πραγματικότητας

Κι εγώ ασφυκτιώ

παλεύοντας να πάρω ανάσα

με το σώμα να πονάει

στην κάθε σου ανάμνηση.

Και η μνήμη;

Η πιο σκληρή απ’ όλες τις μορφές θανάτου.