Γιάννης Γιαννίτσιος, «Γυμνός από χαρά»

Άλιμος

Ιανουάριος 2016

Γιάννης Γιαννίτσιος, «Γυμνός από χαρά»

Δεν θέλω να ’μαι πια πατέρας

Δεν θέλω να ’μαι πλέον γιος

Ουτ’ αδερφός ή ξάδερφος

Σύντροφος, άντρας, αφεντικό.

Θέλω ματιά να ’χω από πάγο

Τον νου για πάντα λαγαρό

Χωρίς συναίσθημα, πυξίδα

Βαθύ καθάριο λογισμό .

Βοριάς να με φυσά μονάχα

Βαρύς χιονιάς να με κρατά

Μέσα στης γης τα κρύα βράδια

Και στης ψυχής την παγωνιά.

Χαμένη να ’ναι κάθε ελπίδα

Για ζεστασιά και θαλπωρή

Πικρή και στέρφα η κάθε μέρα

Ανάλγητη κι αδιάφορη η ζωή.

Κι αν στον λαιμό θηλιά περάσω

Του χάρου χάρισμα το φως

Μην κανενός τα μάτια κλάψουν

Και πουν τι έζησε ο φτωχός.