Οι εκπαιδευόμενοι εκθέτουν τις απόψεις τους σε σχέση με το μάθημα της Δημιουργικής Γραφής και μοιράζονται τις εμπειρίες τους δημόσια.
Δημιουργική γραφή λοιπόν γιατί...
"Δημιουργική γραφή:
ο σπόρος,που έγινε δέντρο με 50 ώρες καλλιέργειας"
Χρήστος Πέντσιος ΚΔΒΜ Καλλιθέας
Σαν Παραμύθι…
της Σοφίας Δ. Κυριακοπούλου ΚΔΒΜ Καλλιθέας
Αυτό το παραμύθι ζωντανεύει κάθε Δευτέρα για τρεις ώρες μονάχα, από τις 18.00 μέχρι τις 21.00. Η Δασκάλα με τα χρυσά μαλλιά παίρνει στα χέρια της το μαγικό ραβδί. Οι κινήσεις τις είναι αέρινες, το άγγιγμα της σκορπάει χρυσόσκονη, τα βήματά της αφήνουν αστέρια για χνάρια. Η κολοκύθα μεταμορφώνεται σε τάξη σχολική, η άσφαλτος του δρόμου μετατρέπεται σε μαυροπίνακα, οι άνθρωποι γίνονται μαθητές. Έγνοιες, μοναξιά, καημούς, όλα τα αφήνουν έξω. Αυτά δεν χωράνε μέσα στην τάξη. Οι μαθητές αρπάζουν μολύβι και χαρτί. Το μυαλό ξεφεύγει, η ψυχή βγάζει φτερά, οι σκέψεις σαν ουράνιο τόξο ξεχύνονται και χρωματίζουν τις λευκές σελίδες. Οι άνθρωποι γίνονται ένα, μια παρέα, μια οικογένεια, ένα σώμα. Ακούνε και ακούγονται, μοιράζονται, βιώνουν. Γνωρίζουν τους άλλους, μα και τον εαυτό τους. Ταυτίζονται. Επικοινωνούν. Η ώρα περνάει, μα δεν θέλουν να τελειώσει. Το μαγικό ραβδί γίνεται χάρακας και επαναφέρει τα πάντα στην αρχική τους κατάσταση. Η τάξη γίνεται κολοκύθα, ο μαυροπίνακας άσφαλτος, οι μαθητές και πάλι άνθρωποι που κουβαλούν βαριά φορτία. Δεν θέλουν να αποχωριστούν μεταξύ τους, δεν θέλουν να αποχαιρετίσουν τη Δασκάλα με τα χρυσά μαλλιά. Λυπούνται, μα η ώρα έχει περάσει… Ο καθένας τραβάει το δρόμο της επιστροφής, κρατώντας στον κόρφο του σφιχτά το αστέρι που του χάρισε η Δασκάλα με τα χρυσά μαλλιά. Ένα για τον καθένα, πυξίδα μέχρι την επόμενη Δευτέρα. Η Δασκάλα συνεχίζει κι αυτή το δρόμο της. Είναι μόνο Δευτέρα και η εβδομάδα έχει κι άλλες ημέρες και η Δασκάλα με τα χρυσά μαλλιά έχει ακόμα πολλά αστέρια να χαρίσει…
Απλά!! Γιατί ναι ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ!! Γιατί με πάει ένα βήμα παρακεί..
Γιατί μπορώ κι εγώ να γράψω μια ιστορία, τα συναισθήματά μου να εκφράσω μ’ ευκολία..
τους ποιητές και λογοτέχνες να διαβάσω, σκέψεις για αξίες να ακούσω, να μοιράσω…
Απλά!! Γιατί μια ομάδα της Γραφής είναι, βεβαίως πιο αληθής,
από μια ομάδα εγωιστών και παραλόγων, που με την κρίση της τιμής των ομολόγων
έσπειρε γύρω πανικό κι αδιέξοδο ζωής καθημερνής και εθνικής ..
Απλά! Γιατί ναι ωραίο μες σε σύναξη να χτίζεις κείμενα, όμορφα με σύνταξη
λόγια χαράς και Τέχνης να μοιράζεσαι και την ψυχή του διπλανού να αφουγκράζεσαι…
Και ν' αναλύεις τεχνικές και καταθέσεις των ποιητών και τις δικές τους τις προθέσεις..
Απλά!! Γιατί στην Τέχνη υποκλίνομαι μα και σ' αυτήν που την διδάσκει, εγώ, αφήνομαι..
Γιατ’ έχει λόγο, μα και μέθοδο ευγλωττίας σε ταξιδεύει σε ταξίδια ευφορίας..
Απλά!! Γιατί κατάλαβα πως δύναμαι κι εγώ μες απ' την Τέχνη σκέψεις, κρίσεις μου να πω
με το δικό μου τον "προσωπικό τον τρόπο" Δε με νοιάζει πια το μένος των ανθρώπων
Απλά!! Για όλ’ αυτά και πιο πολλά ακόμα.. ―γιατί θα κείτομουν και θα ’κλαιγα στο στρώμα
Γιατί η ελπίδα στην ομάδα ζωντανεύει κι ο καθένας μας ―απλά!― τη λύτρωση γυρεύει …
Μαρίνα Προμπονά, ΚΔΒΜ ΤΑΥΡΟΥ-ΜΟΣΧΑΤΟΥ
Γιατί με τη μεθοδική ανάλυση επιλεγμένων κειμένων προκαλούνται συζητήσεις, μέσα σ' ένα ζεστό, φιλικό περιβάλλον, εκφράζονται αυθόρμητα σκέψεις, ανταλλάσσονται ιδέες, απόψεις ακόμα και προσωπικές εμπειρίες, που ανοίγουν φτερά στη φαντασία, απελευθερώνουν συναισθήματα και αναπάντεχα αποκαλύπτεται ο ποιητής ή ο πεζογράφος, που μπορεί να κρύβει ο καθένας μέσα του.
Ρούλα Κόκολα, ΚΔΒΜ ΤΑΥΡΟΥ-ΜΟΣΧΑΤΟΥ
Κατά τη γνώμη μου η ερώτηση θα έπρεπε να είναι αλλιώς διατυπωμένη: «Γιατί, μαθήματα δια βίου μάθησης»;
Δια βίου μάθηση λοιπόν, γιατί ο άνθρωπος δεν πρέπει ποτέ να σταματά να μαθαίνει… «Γηράσκω αεί διδασκόμενος»…
Τώρα αν θέλουμε να εξειδικεύσουμε την ερώτηση…
Μαθήματα δημιουργικής γραφής, γιατί νοιώθω ότι είμαι στο «πρώτο σκαλί», και θέλω βοήθεια για να ανέβω κι άλλο…
Δημήτρης Μπούκουρας, ΚΔΒΜ ΑΛΙΜΟΥ
Ήθελα κάποιος να με βοηθήσει να μπορώ να καταγράψω με τον καλύτερο τρόπο, όλα όσα ένιωθα, ότι έπρεπε να μοιραστώ και με άλλους.
Ελευθερία Παπαδημητρίου-Τσακρή, ΚΔΒΜ ΑΛΙΜΟΥ
Από παιδί αγαπούσα το διάβασμα. Στην εποχή μας το διάβασμα μας καθόριζε. Έτσι λοιπόν και εγώ ξεκίνησα να διαβάζω κλασική λογοτεχνία. Δυστυχώς το 2011 , στα σαράντα εννέα μου χρόνια βρέθηκα άνεργη, απογοητευμένη και η οικονομική κατάσταση της οικογενείας σε αθλία κατάσταση. Το 2012 για να μην βρεθώ στο γραφείο κάποιου ψυχιάτρου και με μια χούφτα ψυχοφάρμακα, αποφάσισα να γραφτώ στο τμήμα φιλαναγνωσίας του Δήμου Μοσχάτου-Ταύρου, μιας και λάτρευα το διάβασμα. Εκεί κατάλαβα πόσο σεβόμουν τον εκάστοτε συγγραφέα και πόσο θαύμαζα το συγγραφικό του έργου. Σαν ομάδα ανάγνωσης βιβλίου αποφασίσαμε να πάμε στο Τμήμα της Δημιουργικής Γραφής, όχι βέβαια για να γίνουμε συγγραφείς , αλλά για να κατανοούμε καλύτερα τα βιβλία που διαβάζουμε. Στο πρώτο κιόλας μάθημα ένοιωσα ότι βρίσκομαι εκεί που έπρεπε και αυτό έπρεπε να είχα κάνει πολύ νωρίτερα. Αναζωογονήθηκα γιατί αισθάνθηκα μαθήτρια. Με προθυμία έκανα όλες τις εργασίες συνειδητοποιώντας ότι μπορώ να δημιουργήσω με άνεση ένα δοκίμιο ή μια μυθοπλασία. Ομολογώ ότι αυτό δεν το γνώριζα. Σαφώς με ενέπνευσε η δασκάλα και όλη η ομάδα. Διαπίστωσα ακόμη ότι με τη γραφή ξεκουραζόμουν και ελευθερώνονταν το πνεύμα και τα συναισθήματά μου. Μπήκα σε σκέψεις να κάνω και άλλα τέτοιου είδους μαθήματα, και ίσως κάποια στιγμή μπορέσω και αποκτήσω το θάρρος να φτιάξω το δικό μου μυθιστόρημα.
Ράνια Καπουράνη, ΚΔΒΜ ΜΟΣΧΑΤΟΥ-ΤΑΥΡΟΥ
Μια ερώτηση που απαιτεί απάντηση. Μια απλή απάντηση όμως; − όπως,
«Γιατί έτσι σας αρέσει» ή «Είναι μόδα δεν έχει γιατί»;
Σίγουρα έτσι θα απαντούσα, παλιά, με την καθαρά συμβατική έκφραση της περιορισμένης συναισθηματικής σκέψης,
όταν οι θετικές γνώσεις με κράτησαν στο στενό μονοπάτι του ορθολογισμού, μια και το μυαλό μου ήταν καλογεμισμένο
και όχι καλοφτιαγμένο.
Τώρα όμως, μετά από μια μακρά διαδρομή, μέσα από την ελευθερία και την αυτογνωσία, με σκοπό πάντα την ψυχική υγεία και την ψυχική ισορροπία, η απάντηση είναι πιο σύνθετη και αποτέλεσμα δημιουργικής σκέψης και φαντασίας. Η αλλαγή στη στάση ζωής, έκανε τα καλά κρυμμένα συναισθήματα, που εμφανίστηκαν δειλά-δειλά, να εκφράζονται μέσα από το χορό, την υποκριτική, τη χειροτεχνία, τη μουσική, την ανάγνωση λογοτεχνικών βιβλίων. Αχ! αυτά τα λογοτεχνικά κείμενα, πόσο τα ζήλεψα! Πόσο ένοιωσα την ανάγκη, να μεταδώσω με γραπτά σύμβολα, τις σκέψεις μου και να αποκαλύψω τον πνευματικό εαυτό μου! Και το αποφάσισα.
Η δημιουργική γραφή, λοιπόν, είναι ένα κομμάτι για τη συμπλήρωση της δημιουργικής μου συμπεριφοράς, καθώς
είναι η συνέχεια ή αλλιώς το υποκατάστατο του παιχνιδιού και της παιδικής φανταστικής ηλικίας.
Τέτα Καπουράνη, ΚΔΒΜ Ταύρου-Μοσχάτου
Μπορεί κανείς να δώσει απάντηση σε κάτι αυτονόητο; Μπορεί να το αναλύσει και να καταλήξει σε συμπεράσματα; Μπορεί, αν αυτό προάγει τον πολιτισμό, την καλλιέργεια των γραμμάτων και την πνευματική ανάταση των ανθρώπων. Ο άνθρωπος από τη στιγμή που έρχεται στον κόσμο ως δημιούργημα ανώτερης δύναμης, συμβάλλει μέσα από τις πράξεις του, που είναι μια συνεχής δημιουργία, στη συντήρηση του κόσμου. Και είναι ευλογία αν οι πράξεις του αυτές κάνουν τον κόσμο καλύτερο. Η δημιουργική γραφή δίνει την ευκαιρία σε ανθρώπους αδιακρίτως πνευματικού επιπέδου, ηλικίας, εθνικότητας να αποκαλύψουν τον πνευματικό τους εαυτό, αφού μέσα στα έργα τους περνούν τις ιδέες και τα μηνύματά τους. Βασισμένοι στη γραφή απλοί ελεύθεροι άνθρωποι γίνονται δημιουργοί· δημιουργούν και φανερώνουν στη ζωή κάτι πηγαίο και πρωτότυπο. Φανερώνουν τη δική τους αλήθεια με βάση μόνο την έμπνευση χωρίς οικονομικούς υπολογισμούς και σκοπιμότητες. Για όλους εμάς η δημιουργική γραφή είναι ένα παράθυρο στον πολιτισμό, είναι η ανεπιτήδευτη ματιά στο πνεύμα των εποχών και την ουσία του μέλλοντος.
Δέσποινα Ξανθοπούλου, ΚΔΒΜ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ